ΣΚΡΑ, ένα χωριό με Βλαχόφωνους Έλληνες, στο όρος Πάϊκο, κτισμένο στα 520μ. Υπάρχει ομώνυμη κορυφή 1097 μ. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία.
Το χωριό Σκρα έχει γύρω του πολύ πράσινο,πυκνά δάση, πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Είναι πολύ γνωστή στο πανελλήνιο, η ένδοξη μάχη του στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο.
Κάθε χρόνο, στην επέτειο της μάχης, πολλοί άνθρωποι, απ΄όλη την Ελλάδα, αποτίουν φόρο τιμής στους ήρωες!
Κοντά στο χωριό υπάρχει μια όμορφη ρεματιά, με μικρούς καταρράκτες που καταλήγουν σε μια λιμνούλα, την γαλάζια ή την Σμαραγδένια, όπως την αποκαλούν
Πάμε να γνωρίσουμε το Σκρα και το πανέμορφο βουνό Πάϊκο.
Κάνετε κλίκ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.
Click photo to enlarge.
Η κεντρική πλατεία του Σκρα με τον πλάτανο!
Και η ομώνυμη ταβέρνα, που στο εσωτερικό της, έχει κρεμασμένα στους τοίχους παλιά παραδοσιακά αντικείμενα, όπως ένα σαμάρι αλόγου, το μουσικό όργανο της περιοχής, την γκάϊντα και μία πινακωτή για το ζυμωτό ψωμί.
Το Μουσείο Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου Μάχης Σκρα, περιλαμβάνει κειμήλια, έγγραφα, φωτογραφίες και πολεμικό εξοπλισμό.
Το άγαλμα ανήκει στον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Ηρώον, αφιερωμένο στους πεσόντες στην Μάχη του Σκρα το 1918.
Αφήνουμε το Σκρα και πάμε να επισκεφτούμε τους καταρράκτες του.
Ακολουθούμε την πινακίδα, στρίβοντας αριστερά και όχι δεξιά προς Κούπα.
Απολαύστε το διαρκείας 1.46' βιντεάκι με μουσική υπόκρουση από τον πιανίστα Richard Clayderman!
Και τώρα πάμε να τους γνωρίσουμε κι από κοντά
Υπόμνημα της περιοχής
Η πέτρινη βρύση, σηματοδοτεί την αρχή του μονοπατιού
Περιμένει...
Κατεβαίνοντας τις πέτρινες σκάλες, σου αποκαλύπτεται όλο το μεγαλείο της φθινοπωρινής φύσης!
Αυτή είναι η πρώτη εικόνα που συναντούμε,μόλις τελειώσουν οι σκάλες.
Είναι το ρέμα που λέγεται Κοτζά Ντερέ ( Μεγάλο Ποτάμι ).
Το γεφυράκι είναι από το 1940 και αποτελείται από κορμούς που στηρίζονται σε σιδερένιες ράγες.
Χώροι αναψυχής παντού! Φανταστείτε το καλοκαίρι με την ζέστη, τι δροσιά θα προσφέρει αυτός ο τόπος!!!
Ιδανικός για πικνίκ!
Ανηφορίζουμε το μονοπάτι για να συναντήσουμε την λίμνη. Ο ήχος των τρεχούμενων νερών μας οδηγεί...
Από παντού τρέχουν νερά...
Γάργαρα νερά τρέχουν αδιάκοπα από ύψος 10 μέτρων!
Πίσω από ένα αδιαπέραστο φράγμα από πυκνή βλάστηση, βρίσκεται η Σμαραγδένια ή Γαλάζια λίμνη, βάθους 4 μ. κατακάθαρη, μπορείς να διακρίνεις τον βυθό της!
Ανάλογα με τον φυσικό φωτισμό, αλλάζει χρώματα, γίνεται γαλάζια, μπλε, τυρκουάζ !!!
Το υπέροχο χρώμα της, οφείλεται στους απολιθωμένους οργανισμούς, που έχει στον πυθμένα της.
Στην πρώτη φωτογραφία, στο βάθος, διακρίνεται ένα σκοινί με κόμπους, που το καλοκαίρι το πιάνουν οι κολυμβητές και πέφτουν μέσα, θυμίζοντας Ταρζάν!
Το φθινόπωρο στο απόγειο του!!!
Γαλήνη, ομορφιά, μουσική των νερών, ένας παράδεισος επίγειος!!!
Το πέτρινο μονοπάτι της επιστροφής, σχεδόν κρυμμένο από τα πεσμένα φύλλα!
Γύρω μας πλατάνια αιωνόβια, παμπάλαιοι κορμοί, βλάστηση ζούγκλας, χρώματα φθινοπωρινά και πάντα ο ήχος του νερού, σε κάθε βήμα!
Ο δρόμος της επιστροφής, ανηφορικός, με 130 φαρδιές σκάλες,αρκετά κουραστικός, αλλά άξιζε τον κόπο!
Ελπίζω να συμφωνείτε :)
Το χωριό Σκρα έχει γύρω του πολύ πράσινο,πυκνά δάση, πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Είναι πολύ γνωστή στο πανελλήνιο, η ένδοξη μάχη του στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο.
Κάθε χρόνο, στην επέτειο της μάχης, πολλοί άνθρωποι, απ΄όλη την Ελλάδα, αποτίουν φόρο τιμής στους ήρωες!
Κοντά στο χωριό υπάρχει μια όμορφη ρεματιά, με μικρούς καταρράκτες που καταλήγουν σε μια λιμνούλα, την γαλάζια ή την Σμαραγδένια, όπως την αποκαλούν
Πάμε να γνωρίσουμε το Σκρα και το πανέμορφο βουνό Πάϊκο.
Κάνετε κλίκ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.
Click photo to enlarge.
Η κεντρική πλατεία του Σκρα με τον πλάτανο!
Και η ομώνυμη ταβέρνα, που στο εσωτερικό της, έχει κρεμασμένα στους τοίχους παλιά παραδοσιακά αντικείμενα, όπως ένα σαμάρι αλόγου, το μουσικό όργανο της περιοχής, την γκάϊντα και μία πινακωτή για το ζυμωτό ψωμί.
Το Μουσείο Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου Μάχης Σκρα, περιλαμβάνει κειμήλια, έγγραφα, φωτογραφίες και πολεμικό εξοπλισμό.
Το άγαλμα ανήκει στον Ελευθέριο Βενιζέλο.
Ηρώον, αφιερωμένο στους πεσόντες στην Μάχη του Σκρα το 1918.
Αφήνουμε το Σκρα και πάμε να επισκεφτούμε τους καταρράκτες του.
Ακολουθούμε την πινακίδα, στρίβοντας αριστερά και όχι δεξιά προς Κούπα.
Απολαύστε το διαρκείας 1.46' βιντεάκι με μουσική υπόκρουση από τον πιανίστα Richard Clayderman!
Και τώρα πάμε να τους γνωρίσουμε κι από κοντά
Υπόμνημα της περιοχής
Η πέτρινη βρύση, σηματοδοτεί την αρχή του μονοπατιού
Περιμένει...
Κατεβαίνοντας τις πέτρινες σκάλες, σου αποκαλύπτεται όλο το μεγαλείο της φθινοπωρινής φύσης!
Αυτή είναι η πρώτη εικόνα που συναντούμε,μόλις τελειώσουν οι σκάλες.
Είναι το ρέμα που λέγεται Κοτζά Ντερέ ( Μεγάλο Ποτάμι ).
Το γεφυράκι είναι από το 1940 και αποτελείται από κορμούς που στηρίζονται σε σιδερένιες ράγες.
Χώροι αναψυχής παντού! Φανταστείτε το καλοκαίρι με την ζέστη, τι δροσιά θα προσφέρει αυτός ο τόπος!!!
Ιδανικός για πικνίκ!
Ανηφορίζουμε το μονοπάτι για να συναντήσουμε την λίμνη. Ο ήχος των τρεχούμενων νερών μας οδηγεί...
Από παντού τρέχουν νερά...
Γάργαρα νερά τρέχουν αδιάκοπα από ύψος 10 μέτρων!
Πίσω από ένα αδιαπέραστο φράγμα από πυκνή βλάστηση, βρίσκεται η Σμαραγδένια ή Γαλάζια λίμνη, βάθους 4 μ. κατακάθαρη, μπορείς να διακρίνεις τον βυθό της!
Ανάλογα με τον φυσικό φωτισμό, αλλάζει χρώματα, γίνεται γαλάζια, μπλε, τυρκουάζ !!!
Το υπέροχο χρώμα της, οφείλεται στους απολιθωμένους οργανισμούς, που έχει στον πυθμένα της.
Στην πρώτη φωτογραφία, στο βάθος, διακρίνεται ένα σκοινί με κόμπους, που το καλοκαίρι το πιάνουν οι κολυμβητές και πέφτουν μέσα, θυμίζοντας Ταρζάν!
Το φθινόπωρο στο απόγειο του!!!
Γαλήνη, ομορφιά, μουσική των νερών, ένας παράδεισος επίγειος!!!
Το πέτρινο μονοπάτι της επιστροφής, σχεδόν κρυμμένο από τα πεσμένα φύλλα!
Γύρω μας πλατάνια αιωνόβια, παμπάλαιοι κορμοί, βλάστηση ζούγκλας, χρώματα φθινοπωρινά και πάντα ο ήχος του νερού, σε κάθε βήμα!
Ο δρόμος της επιστροφής, ανηφορικός, με 130 φαρδιές σκάλες,αρκετά κουραστικός, αλλά άξιζε τον κόπο!
Ελπίζω να συμφωνείτε :)