Δευτέρα 24 Αυγούστου 2020

Αλεξανδρούπολη



Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Στις προηγούμενες έξη αναρτήσεις μου, σας παρουσίασα εκτενώς το ταξίδι μας στην Ανατολική Ρωμυλία.
Στον γυρισμό, κάναμε μία στάση στην όμορφη Αλεξανδρούπολη, εικόνες της οποίας θα σας παρουσιάσω σήμερα.

Ας μάθουμε όμως λίγα πράγματα για την πρωτεύουσα του Ν.΄Εβρου.

Η παλιά της ονομασία ήταν Δεδέ-Αγάτς και ήταν ένα μικρό ψαροχώρι. Σήμερα είναι μία μοντέρνα πόλη, πανέμορφη, ένα σημαντικό λιμάνι που ενώνει την Ευρώπη με την Ασία.

Η εισαγωγική μου φωτογραφία δείχνει το σύμβολο της πόλης, που είναι ο Φάρος της, κτισμένος από το 1850, μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Ελλάδας μας.

Το ύψος του είναι 18 μ. και λειτουργεί με ηλεκτρισμό.


Το μνημείο του Χατζηαντώνη και της Δόμνας Βιζβίζη, στην παραλιακή λεωφόρο της Αλεξανδρουπόλεως, συγκινεί.

Για όσους δεν γνωρίζουν την Θρακιώτισσα ηρωίδα του Ελληνικού γένους, θα γράψω μερικές σειρές στην μνήμην της.

Η Δόμνα Βιζβίζη, πλούσια κόρη από τον Αίνο, όπου γεννήθηκε το 1783, παντρεύτηκε τον Θρακιώτη Αντώνη Βιζβίζη, πλούσιο καραβοκύρη, οποίος το 1821 αρμάτωσε το καράβι του με κανόνια και άντρες και μαζί με την γυναίκα του και τα πέντε παιδιά τους, ρίχτηκαν στον αγώνα για την ελευθερία.
Μετά τον θάνατο του γενναίου συζύγου της, η ηρωίδα καπετάνισσα συνέχισε τον αγώνα, ξοδεύοντας όλα της τα χρήματα και τα τιμαλφή της.
Πέθανε σε απόλυτη φτώχεια, ξεχασμένη...



Στα στενά σοκάκια της Αλεξανδρούπολης καθώς και στην παραλία, βρίσκει κανείς εξαιρετικές ταβερνούλες με πολύ ωραίο φαγητό για όλα τα γούστα.





Είδαμε ένα μεγάλο λούνα παρκ στην παραλία


Κάναμε μία βόλτα στο λιμάνι με τις ψαρόβαρκες και τα σκάφη







Είδαμε τις αποθήκες του λιμανιού



Αλλά η στάση για φαγητό ήταν πολύ μικρή κι έτσι οι υπόλοιπες φωτογραφίες μου είναι από το πούλμαν.
Βλέπουμε εικόνες της παραλίας,




Το κτίριο της Νομαρχίας Έβρου, νεοκλασικό με την επιγραφή "Νομαρχείο"


Το πάρκο των Προσκόπων


και το όμορφο δειλινό στην παραλία που σηματοδότησε το τέλος μιας ακόμη θαυμάσιας εκδρομής!


Σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη σας!

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2020

Μεσημβρία Μαύρης Θάλασσας ( Nesebar Bulgaria)



Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σήμερα θα επισκεφθούμε μια ακόμα Ελληνική αποικία της Μαύρης Θάλασσας, την πανέμορφη Μεσημβρία, που σήμερα λέγεται Nesebar.

Η Μεσημβρία δημιουργήθηκε από Δωριείς που ήρθαν από τα Μέγαρα, τον 6ο αιώνα π.Χ.

Το Nesebar είναι μια πολύ όμορφη πόλη με 11.000 κατοίκους και σπουδαίο παραθαλάσσιο θέρετρο!

Ένας στενός τεχνητός ισθμός χωρίζει την αρχαία πόλη από την νέα.

Ας αρχίσει όμως το οδοιπορικό μας.

Έχοντας ως βάση τον Πύργο (Burgas) διανύσαμε 28 χλμ.όταν αντικρίσαμε την είσοδο της καινούργιας πόλης.

Τις επόμενες φωτογραφίες μου, τις τράβηξα μέσα από το πούλμαν.


Περάσαμε από την κεντρική λεωφόρο,




όπου είδαμε ένα μίνι Aquapark που λέγεται "οι Πειρατές της Καραϊβικής"




Σε λίγο αντικρίσαμε αμμόλοφους


και δέντρα με φωλιές ενός σπάνιου είδους Κορμοράνων! Το Νεσέμπαρ είναι πολύ κοντά στην Via Pontica, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οδός της Ευρώπης για αποδημητικά πτηνά. Αυτό οφείλεται στην συνύπαρξη των νερών των λιμνών της περιοχής Byrgas, με το θαλασσινό νερό της Μαύρης θάλασσας. Υπάρχουν ακόμη πελεκάνοι, κύκνοι και ερωδιοί.



Περάσαμε από μεγάλα ξενοδοχεία,



από ιδιωτικές κατοικίες,


από την φροντισμένη παραλία



και φτάσαμε στον παλιό ξύλινο ανεμόμυλο του Νεσέμπαρ, που αποτελεί το έμβλημα του. Στέκει πάνω σε μία μεγάλη πέτρα και περιβάλλεται από ξύλο. Εσωτερικά έχει τρεις ορόφους, ο πρώτος ήταν για τα σιτηρά, ο δεύτερος το σπίτι του μυλωνά και ο τρίτος φιλοξενεί τον μηχανισμό κίνησης του.


Λίγο παρακάτω υπάρχει πάρκινγκ, όπου στάθμευσε το πούλμαν και έτσι ξεκινήσαμε πεζή να επισκεφθούμε την αρχαία πόλη, η οποία λόγω του πλούτου της σε ιστορικά κτίρια και κυρίως στον μεγάλο αριθμό των εκκλησιών της, αποτελεί μέρος της Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco.

Για να περάσουμε στο τμήμα της αρχαίας πόλης, πρέπει να διαβούμε την πύλη και τα ερείπια των οχυρώσεων.
Η πόλη κατά τον 5ο και 6ο αιώνα περιβαλλόταν από ένα μεγάλο τείχος, που το αποτελούσαν τεράστιοι λίθοι.

Σήμερα είναι ότι απόμεινε και εξ αιτίας εχθρικών επιθέσεων και της δύναμης του νερού. Διάβασα ότι μέρος των οχυρών βρίσκεται κάτω από την θάλασσα.




Δεξιά της Πύλης βλέπουμε το Αρχαιολογικό Μουσείο. Το Νεσέμπαρ ήταν από τις πρώτες πόλεις που ξεκίνησε να δημιουργεί νομίσματα. Χάλκινα και ασημένια νομίσματα κόπηκαν εδώ τον 5ο αιώνα π.Χ. και χρυσά νομίσματα τον 3ο αιώνα π.Χ




Βλέπουμε μία χάλκινη μακέτα της πόλης.


Οι γλάροι εδώ, είναι πανταχού παρόντες!


Στην αρχή της περιήγησης μας περνάμε από καφέ και ρεστοράν με παραδοσιακή κουζίνα και αντίστοιχη διακόσμηση, αν και τα περισσότερα ήταν κλειστά, γιατί όπως ξαναείπα ήμασταν εκεί την 25η Μαρτίου του 2017.
Επίσης υπάρχουν πολλά καταστήματα με σουβενίρ.



To Nesebar έχει 40 εκκλησίες, που σώζονται εν όλω ή εν μέρει.

Ήδη βρισκόμαστε στην εκκλησία του Χριστού Παντοκράτορα, του 13ου αιώνα. Ελληνική Βυζαντινή εκκλησία.Σήμερα είναι γκαλερί και φιλοξενεί έργα Βουλγάρων καλλιτεχνών.
Εξωτερικά είναι πλούσια διακοσμημένη με πέτρες και τούβλα.



Κοντά και μία μαρμάρινη κρήνη.


Αμέσως μετά συναντούμε την εκκλησία του Αγίου Στεφάνου του 11ου αιώνα.



Ίσια κάτω έχουμε μια ωραία θέα στην θάλασσα



Και προς τα δεξιά υπάρχει και ένας πύργος-παρατηρητήριο.


Τα δρομάκια είναι λιθόστρωτα και τα σπίτια παραδοσιακά με πέτρα και ξύλο.




Δεδομένου ότι η παλιά πόλη του Νεσέμπαρ βρίσκεται σε μια μικρή χερσόνησο 800χ300 μ.όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην θάλασσα.







Ένα κατάστημα με πήλινα


Βρισκόμαστε μπροστά στην Βυζαντινή Ελληνική εκκλησία της Αγίας Σοφίας του 5ου-6ου αιώνα. Εντυπωσιάζουν οι τοξωτές κιονοστοιχίες της, αλλά δυστυχώς έχει εγκαταλειφθεί από τον 18ο αιώνα.



Συνεχίζουμε τον περίπατο




Μπροστά μας είναι η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου του 19ου αιώνα. Είναι η νεώτερη των εκκλησιών.


Το εσωτερικό της


Ο περίβολος της εκκλησίας είναι ένα μικρό μουσείο μνήμης




Στην είσοδο της ένα θέαμα που συγκινεί


Κι αυτό το κτίριο ανήκει στην εκκλησία


Ένα παλιό ωραίο σπίτι



Επειδή πάντα, όταν ταξιδεύεις με γκρουπ ο χρόνος ξενάγησης είναι λιγοστός, αρχίσαμε να οδεύουμε προς την θάλασσα.


Ο μεγάλος πύργος-παρατηρητήριο και γύρω του οι αρχαιότητες, ανάμεσα στις οποίες και η Βυζαντινή Ελληνική εκκλησία της Παναγίας Ελεούσας, που λέγεται ότι καταστράφηκε από σεισμό, αλλά σιγά σιγά αποκαταστάθηκε.



Συνεχίζουμε την βόλτα μας στα στενά λιθόστρωτα δρομάκια, καθώς επιστρέφουμε προς την έξοδο της πόλης.





Μπροστά μας είναι η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, του 13ου αιώνα. Είναι βυζαντινή ελληνική και δεν έχει καμπαναριό. Δεν γίνονται λειτουργίες σ΄αυτήν, αλλά λειτουργεί ως γκαλερί τέχνης.




Λίγο πιο κάτω μία άλλη Ορθόδοξη εκκλησία, αφιερωμένη στους Αγίους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ του 13ου αιώνα




Στο μέσον της επόμενης φωτογραφίας μου βλέπουμε την εκκλησία της Αναλήψεως του Χριστού.
Έξω από την εκκλησία υπάρχει η εικόνα της Αναλήψεως, η οποία χρονολογείται από το 1809 και με ελληνικά γράμματα, γράφει ότι η εικόνα είναι δωρεά Ελλήνων.





Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή είναι από τις πιο καλοδιατηρημένες στο Νεσέμπαρ και έχει κτισθεί τον 11ο αιώνα.




Η αυλή της εκκλησίας


Η εικόνα του Αγίου είναι από τον 19ο αιώνα.


Πηγαίνουμε τώρα προς το λιμανάκι της παλιάς πόλης


Βλέπουμε την ψαραγορά






Το γραφικό λιμανάκι με το άγαλμα του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών


Βλέπουμε τον στενό ισθμό που οδηγεί στην μοντέρνα πόλη, καθώς και τον μύλο-έμβλημα της πόλης.


Ο όμορφος περιπατητής


και το υπέροχο δειλινό, έδωσαν τέλος στην εκδρομή της Ανατολικής Ρωμυλίας!


Στην επόμενη ανάρτηση θα σας δείξω μερικές εικόνες από την όμορφη Αλεξανδρούπολη, όπου κάναμε στάση για φαγητό.