Scharrachbergheim Alsace France (Part 2 of 5) Scharrachbergheim Αλσατία Γαλλίας (Μέρος 2 από 5))

Κάνετε κλικ για μεγέθυνση κάθε φωτογραφίας

Click photo to enlarge

Σήμερα θα πάρουμε τον δρόμο του κρασιού της πανέμορφης Αλσατίας, ο οποίος εγκαινιάστηκε το 1953 και διασχίζει τους αμπελώνες απ' άκρο σ' άκρο, σε συνολικό μήκος 170 χλμ.

Θα επισκεφθούμε ένα μικρό χωριό 1.224 κατοίκων, που δεν περιλαμβάνεται στον παραπάνω χάρτη, γιατί είναι μικρό. Ανήκει στην περιφέρεια Molsheim, που αναγράφεται στον χάρτη, μετά το Στρασβούργο. Είναι τόσο γοητευτικό, τόσο καθαρό και τόσο λουλουδιασμένο!!!

Το Scharrachbergheim αποτελεί την "είσοδο" στον δρόμο του κρασιού της Αλσατίας. Απέχει μόλις 20 χλμ. από το Στρασβούργο και χρησιμοποιήσαμε το λεωφορείο της γραμμής με τον αριθμό 240.

Ελάτε λοιπόν μαζί μας, να απολαύσετε την γραφική διαδρομή!

Αγροτική περιοχή... Το Osthoffen είναι η πρώτη κοινότητα-χωριό με 800 κατοίκους.

Βλέπετε αριστερά το Δημαρχείο, 

και μετά από λίγο το εντυπωσιακό Μεσαιωνικό Κάστρο Chateau D' Osthoffen, το οποίο χρονολογείται από την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Από τον 12ο αιώνα και μετά αποτέλεσε οχυρωματικό κάστρο και μετά τον 18ο αιώνα, έγινε ιδιωτικό.

Σήμερα είναι ένα πολυτελές ξενοδοχείο, όπου τελούνται γάμοι, γίνονται δεξιώσεις κλπ. Απέχει 15 χλμ. από το Στρασβούργο.

Συνεχίζοντας, το λεωφορείο διασχίζει την Αλσατική εξοχή, την γεμάτη αμπελώνες και παπαρούνες!

Φτάσαμε ήδη στα πρώτα σπίτια του προορισμού μας και δεξιά, πίσω από τα θερμοκήπια και το χαριτωμένο ανθρωπάκι, βλέπουμε τον λόφο Scharrach (Σάραχ), ύψους 301 μ. και παραδίπλα τον λόφο Amberg, ύψους 246 μ. Γύρω τους, αμπελώνες και χωράφια.

Στον λόφο υπάρχει πύργος ιδιωτικός.

Γενικά η Αλσατία έχει αναρίθμητους πύργους και οχυρωματικά έργα, πολλά εκ των οποίων είναι ερειπωμένα.

Η πινακίδα  υποδηλώνει την είσοδο του χωριού. Στα αριστερά ο μακρύς στενόμακρος χώρος με τον άσπρο φράκτη, είναι το κοιμητήριο τους.

Μας υποδέχονται οι κατατοπιστικές πινακίδες

Βλέπετε στην επόμενη φωτογραφία μου ένα κάρο με ένα παλιό βαρέλι κρασιού, γεμάτο λουλούδια και δίπλα του ένα τεράστιο μπουκάλι κρασιού. Ακριβώς στην είσοδο του χωριού.

Δεξιά, αμέσως μετά, βλέπουμε ένα πάρκο και την Προτεσταντική εκκλησία του 12ου αιώνα.

Στην περίφραξη του πάρκου μια πολύχρωμη ανθισμένη σύνθεση!

Η εύγλωττη πινακίδα στο πάρκο, κατά το έτος 2015. Τώρα ίσως ακρίβυνε το πρόστιμο.

Απέναντι από την εκκλησία υπάρχει το Ηρώον, του οποίου το επάνω μέρος είναι αφιερωμένο στην μνήμη των πεσόντων κατά τον Α'  Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχει τα ονόματα τους και γράφει από κάτω (σε Ελληνική μετάφραση) "Αφιέρωμα τύψεων και ευσεβών αναμνήσεων".

Και κάτω απ' αυτό, αναφέρονται οι πεσόντες κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όλα τα προηγούμενα είναι στην είσοδο του χωριού, απ' όπου αρχίζει η Rue Principale.

Είναι ο κεντρικός δρόμος και πάμε να τον διασχίσουμε. Ένθεν και ένθεν του δρόμου, πανέμορφα χρωματιστά ημιξύλινα παραδοσιακά σπίτια, πλούσια διακοσμημένα, τα πάντα πεντακάθαρα και γεμάτα λουλούδια!

Οι στέγες των σπιτιών είναι επικλινείς για να μην συγκρατούν το χιόνι.

Πολλοί Αλσατοί κρεμούν καρδούλες στα παντζούρια τους. Τις θεωρούν γούρι!

Θα δείτε παλιά κρασοβάρελα που έγιναν γλάστρες! 

Ας αφήσω όμως καλύτερα να "μιλήσουν" οι φωτογραφίες μου. Εσείς πάρτε ιδέες για τον στολισμό της βεράντας ή του κήπου σας.

Το Δημαρχείο

Στο χωριό υπάρχουν ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ρεστοράν, καφέ και διάφορα καταστήματα.

Στις επόμενες δύο φωτογραφίες μου, βλέπετε ένα πολύ όμορφο Hotel - Spa, με δική του ζυθοποιία, γυμναστήριο και κουζίνα γκουρμέ, απ' ότι διάβασα στο Ιντερνετ.

Συνεχίζουμε...

Η μικρή αυλή του επόμενου σπιτιού είναι κανονικό λαογραφικό μουσείο!

Οι επόμενες φωτογραφίες μου απεικονίζουν το κτίριο με την επωνυμία "Les Tilleuls".

Είναι ένα Θεραπευτικό, Εκπαιδευτικό και Παιδαγωγικό Ινστιτούτο για παιδιά και εφήβους με ψυχολογικές διαταραχές, με προβλήματα λόγου και νοητική υστέρηση.

Ιδρύθηκε το 1948 και είναι σπουδαίο το έργο του, διότι τους δίνει όλα τα εφόδια για την ένταξη τους στην κανονικότητα.

Συνεχίζουμε την ξενάγηση...

Έχουμε φτάσει στο τέλος της κατηφορικής Rue Principale. Βλέπουμε ένα μεγάλο ωραίο κτίριο που είναι ξενοδοχείο και ρεστοράν.

Απ' αυτό το σημείο αρχίζει η δεύτερη κοινότητα Irmstett που ενώθηκε με το Scharrachbergheim.

Εδώ υπήρχε παλαιότερα και σιδηροδρομικός σταθμός, ο οποίος δεν λειτουργεί πλέον. Είδαμε την ομώνυμη στάση του.

Σ' έναν κήπο βλέπουμε ένα παλιό εργαλείο, μου θυμίζει την μυλόπετρα που συνθλίβει τις ελιές.

Στον περίπατό μας αυτό, είδα σε αρκετά σπίτια, μακρόστενα οριζόντια ανοίγματα-παράθυρα στο κάτω μέρος του σπιτιού. Πιστεύω ότι υπάρχουν αυτά τα παράθυρα για να αερίζεται και να φωτίζεται το κελάρι, που πάντα ήταν το πιο δροσερό μέρος του σπιτιού και χρησίμευε για την αποθήκευση των τροφίμων, σιτηρών, εν προκειμένω και κρασιών. 

Ένα χαρακτηριστικό τέτοιο Αλσατικό παράθυρο.

Εντυπωσιακή η ενοριακή Καθολική εκκλησία από κόκκινο ψαμμίτη του 1894, είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή.

Στο σημείο αυτό τελείωσε και η σημερινή μας περιήγηση. Οι ομορφιές που είδατε, ήταν κατά μήκος της κεντρικής οδού. Το χωριό όμως εκτείνεται και πέραν αυτής και είναι εξ ίσου περιποιημένο και ανθισμένο!

Ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ στον Δήμαρχο και στους κατοίκους της Κοινότητας Scharrachberheim διότι η κάθε γωνιά της αποπνέει πολιτισμό!

Σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη σας!

Στην επόμενη ανάρτηση μου, θα γνωρίσετε και άλλα πανέμορφα μέρη της Αλσατίας, στον δρόμο του κρασιού.