COLMAR Alsace France (Part 5 from 5) - Κολμάρ Αλσατίας Γαλλίας (Μέρος 5 από 5)

 

Κάνετε κλικ για μεγέθυνση κάθε φωτογραφίας

Click photo to enlarge

Σήμερα, στο τελευταίο μέρος του αφιερώματός μου στην Αλσατία της Γαλλίας, θα σας γνωρίσω λεπτομερώς την παραμυθένια πόλη Κολμάρ!

Δείτε το στον χάρτη

Απέχει από το Στρασβούργο 64 χλμ. το ίδιο περίπου και από την Βασιλεία της Ελβετίας. Μπορεί να πάτε με τρένο ή με το αυτοκίνητο σας.

Βρίσκεται στην διαδρομή του κρασιού και είναι η πρωτεύουσα του, καθώς και η ομορφότερη πόλη αυτής της διαδρομής. Έχει γύρω στους 70.000 κατοίκους.

Τα στοιχεία που την καθιστούν ακαταμάχητη είναι τα υπέροχα Αλσατικά ημιξύλινα χρωματιστά παλιά σπίτια της, τα κανάλια της, τα γραφικά λιθόστρωτα σοκάκια της, οι μικρές της πλατείες με τα καφέ και τα ρεστοράν, τα ολάνθιστα παρτέρια της, η πλούσια ιστορία της!

Ας ξεκινήσει η ξενάγηση...

Ένας πολύ καλός τρόπος ξενάγησης είναι το τρενάκι που για μισή ώρα σου προσφέρει πάρα πολλές εικόνες της πόλης. Το χρησιμοποιήσαμε επί ημίωρον και μετά περπατήσαμε για ώρες...

Το τρενάκι ξεκινάει από το Μουσείο Unterlinden το οποίο υπήρξε Δομινικανό Μοναστήρι κατά τον 13ο αιώνα. Παρουσιάζει εξαιρετικές συλλογές κυρίως θρησκευτικές.

Βλέπουμε το Δημοτικό Θέατρο του Κολμάρ από το 1849.

Δείτε το τρενάκι

Ήδη βρισκόμαστε μπροστά στον επιβλητικό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Μαρτίνου του 1234, εκκλησία που είναι γνωστή και ως Collegiale Saint Martin.

Ο ναός είναι γοτθικής αρχιτεκτονικής.

Οι ογκώδεις πυλώνες του 71 μ. καμπαναριού, είναι κάτι σπάνιο,

ως επίσης και οι πολύχρωμες κεραμοσκεπές του!

Η κυρία είσοδος του φαντάζει πολύ μικρή για ένα τόσο ογκώδες κτίριο.

ενώ οι πλάγιες πόρτες είναι ευρύτερες και διακοσμημένες με γλυπτά.

Στο εσωτερικό ο Μυστικός Δείπνος σε φυσικό μέγεθος,

πολύχρωμα βιτρό

και γλυπτά. 

Στην πλατεία του Καθεδρικού και ακριβώς απέναντι του, βλέπουμε το κτίριο της Φρουράς του Κολμάρ του 1575, το οποίο αποτελεί ένα κόσμημα της Αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής στον Άνω Ρήνο.

Ακριβώς δίπλα του, το Adolph House, ίσως το παλαιότερο σπίτι του Κολμάρ από το 1350. Εντύπωση κάνουν τα γοτθικά παράθυρα θρησκευτικής αρχιτεκτονικής.

Θεωρείται ιστορικό μνημείο από το 1929.

Στην πλαγία όψη του σπιτιού βλέπουμε ένα πηγάδι με δύο κεφάλια λιονταριού από το 1592.

Στην φωτογραφία μου είναι το κτίριο στα δεξιά

Το τρενάκι μας περνάει δίπλα από ένα κανάλι,

μετά από μία μικρή γραφική πλατεία, την οποίαν κοσμεί ένα λευκό πέτρινο συντριβάνι με -4- χάλκινα ψάρια. Το άγαλμα αντιπροσωπεύει τον ήρωα ιερέα Jean Roesselmann ο οποίος έχασε  την ζωή του για την πατρίδα του, το Κολμάρ.

Άλλο κανάλι με αρχοντικά

Ένα ανθοπωλείο

Ένα εντυπωσιακό Timber House 

και στο ισόγειο του ένα κατάστημα σουβενίρ, με βασικό χαρακτηριστικό τους πελαργούς της Αλσατίας.

Το Περιφερειακό Δικαστήριο του Κολμάρ από το 1843

Και μια έκπληξη! Είπα δυνατά "τι γυρεύει αυτό εδώ;" Το ακριβές αντίγραφο του Manneken Pis των Βρυξελλών και στο Κολμάρ! 

Το έψαξα και διάβασα ότι χαρίστηκε από τις Βρυξέλλες στην πόλη του Κολμάρ στην τέταρτη επέτειο από την απελευθέρωση της. Αποτελεί σύμβολο της Γαλλοβελγικής φιλίας.

Περνάμε έξω από ένα ακόμη σύμβολο της πόλης, το Pfister House των 500 ετών!

Ένα πολύ κομψό σπίτι Αναγεννησιακής αρχιτεκτονικής.

Η εξωτερική ζωγραφική του είναι εμπνευσμένη από την Βίβλο και την Παλαιά Διαθήκη και η πρόσοψη του κοσμείται από πορτραίτα Γερμανών αυτοκρατόρων.

Είναι χαρακτηρισμένο ως ιστορικό μνημείο.

Στην επόμενη φωτογραφία μου βλέπουμε το Maison a la Viole, ένα Αλσατικό σπίτι του 1383, το οποίο απετέλεσε την κατοικία της οικογένειας Schongauer από το 1465 έως το 1583, όπως αναφέρεται στην εντοιχισμένη επιγραφή στην πρόσοψη του σπιτιού. Είναι ιστορικό μνημείο.

Ο γιός της οικογενείας ήταν σπουδαίος ζωγράφος και χαράκτης, έργα του οποίου βρίσκονται στο Μουσείο Unterliegen.

Στην επόμενη γωνία του δρόμου βλέπουμε ένα άλλο αρχοντικό, το Maison C. EGLINSDOERFER-SCHWARTZ. Ο ιδιοκτήτης αυτού του μεγάρου με την γυναίκα του δημιούργησαν το 1887 και συνεχίζουν οι απόγονοι, εταιρία βιομηχανικών προμηθειών καουτσούκ και πλαστικών.

Όπως θα παρατηρήσατε, στο Κολμάρ συνυπάρχουν αρμονικά δύο στυλ, το Γαλλικό και το Γερμανικό.

Μια παλιά πόρτα

Ακόμα μια πρωτότυπη γωνιά αρχοντικού

Περπατώντας συναντήσαμε σε επιγραφές το όνομα "Hansi". Υπάρχει και το ομώνυμο μουσείο στην πόλη.

Ο Hansi (Jean-Jacques Waltz (1873-1951), ήταν Αλσατός καλλιτέχνης, ζωγράφος, γελοιογράφος, συγγραφέας, σχεδιαστής, ένθερμος πατριώτης. Οι σατυρικές πολεμικές καρικατούρες του είναι ονομαστές! 

Ένα εστιατόριο ονομάστηκε "Hansi" προς  τιμήν του καλλιτέχνη. Προσφέρει Αλσατικά πιάτα, με σπεσιαλιτέ το ξινολάχανο γνωστό ως Sauerkraut, συνοδευτικό του κρέατος, που το συναντήσαμε πολύ στην Γερμανία και που τώρα κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. 

Πανέμορφα και τα πέριξ αυτού κτίρια!

Στην επόμενη φωτογραφία μου, το πράσινο τρενάκι δεξιά και απέναντι το λευκό. Δύο είναι τα τρενάκια που διασχίζουν το ιστορικό κέντρο της πόλης. 

Ένα ωραίο κτίριο, φιλοξενεί το Μουσείο Τσαγιού. Είναι ζαχαροπλαστείο, ρεστοράν και καφετέρια.

Μια όμορφη εικόνα με καταστήματα

και φτάνουμε σ' ένα άλλο εμβληματικό κτίριο, το Maison des Tetes του 1609, που αποτελεί ιστορικό μνημείο από το 1898.

Το σπίτι των 106 ανθρωπίνων κεφαλών, είχε ως αρχικό ιδιοκτήτη έναν έμπορο τον Anton Burger. Σήμερα είναι ρεστοράν.

Είμαστε στην αγορά του Κολμάρ, βλέπουμε διάφορα καταστήματα, καθώς και τα γεμάτα από λουλούδια κανάλια του ποταμού Lauch, παραπόταμου του Ill.

Το πενταόροφο πολυκατάστημα στα αριστερά είναι το M.Knopf et Cie, από το 1912.

Διακρίνουμε στο βάθος το καμπαναριό του Αγίου Μαρτίνου.

Η μικρή πλατεία της επόμενης φωτογραφίας μου, λέγεται Place des Martyrs de la Resistance, δηλαδή Πλατεία Μαρτύρων της Αντίστασης κατά τα έτη 1940-1945.

Η αναμνηστική πλάκα με τα ονόματα των ηρώων, βρίσκεται στο κάτω μέρος του τοίχου της Δομινικανής εκκλησίας του 1289.

Η εκκλησία γοτθικού ρυθμού συνδέεται με ένα πρώην μοναστήρι, το οποίο σήμερα είναι δημοτική βιβλιοθήκη.

Υπάρχει και ένα πηγάδι του 1904 στην πίσω πλευρά της εκκλησίας,

όπου χαριτωμένα και πολύχρωμα σπίτια, δημιουργούν μικρές πλατείες, με τραπεζάκια έξω για καφέ ή φαγητό.

Το κομψό κτίριο με τον πυργίσκο στην επόμενη φωτογραφία μου, είναι του 1894. Στο ισόγειο του μία μπυραρία.

Υπέροχα τα στενά δρομάκια της παλιάς πόλης και στο βάθος της εικόνας το καμπαναριό του Αγίου Μαρτίνου.

Ένα από τα ονομαστά σπίτια του Κολμάρ είναι το La Maison Zimmerlin του 16ου αιώνα, στην καρδιά της πεζοδρομημένης παλιάς πόλης. Με νωπογραφίες και με μία εμφανή ανακαίνιση κατά το έτος 1929 από τον κρεοπώλη Emile Zimmerlin, είναι ένα εντυπωσιακό κτίριο.

Μια βιτρίνα κρεοπωλείου

και χαριτωμένα μαγαζάκια

Μια άλλη πολύ ενδιαφέρουσα πλατεία είναι η Place de L' Ancienne Douane, δηλαδή η πλατεία του παλιού Τελωνείου ή Koifhus.

Το κτίριο είναι της Γοτθικής Αναγέννησης του 14ου αιώνα. Αποτελεί ιστορικό μνημείου της πόλης από το 1930.

Βρίσκεται στην συμβολή των δύο μεγάλων δρόμων της μεσαιωνικής πόλης.

Στο ισόγειο του κτιρίου υπήρχαν τα προς εκτελωνισμόν εμπορεύματα. Το κτίριο στο πέρασμα των χρόνων, άλλαξε πολλές χρήσεις. Σήμερα είναι εκθετήριο και πολιτιστικό κέντρο.

Η πινακίδα της πλατείας και σε έναν τοίχο, ζωγραφισμένο το παλιό Τελωνείο.

Το ροζ χαριτωμένο σπίτι λέγεται Zum Pilger Stab (Στον Προσκυνητή με το ραβδί) και κτίστηκε το 1571. 

Σήμερα λέγεται Maison au Pelerin ( Μανδύας). Το σπίτι είναι ζωγραφισμένο και δείχνει έναν Προσκυνητή με μανδύα και ραβδί.

Στο υπέρθυρο σε μιας εκ των εισόδων, βλέπουμε την ημερομηνία 1571 και από κάτω το ίδιο σε Αραβικούς και Ρωμαϊκούς αριθμούς.

Η διακοσμητική πινακίδα του σπιτιού με τον Προσκυνητή

Επειδή, όπως σας είπα ο πελαργός είναι το σήμα κατατεθέν της Αλσατίας, βλέπουμε κι εδώ μια χαριτωμένη σύνθεση ζωγραφικής με τα χαρακτηριστικά Αλσατικά σπίτια και μπροστά μια φωλιά πελαργών. Υπέροχη πρόσοψη, σε συνδυασμό δε με την πολύχρωμη διακοσμητική ξυλεία, το ροζ των τοίχων και τις πολλές γλάστρες με λουλούδια, κάνουν το Κολμάρ παραμυθένιο!!!

Ας δούμε την πλατεία καλύτερα...

Την όμορφη πλατεία κοσμεί ένα συντριβάνι με το άγαλμα του Lazarus von Schwendi (1522-1583), ο οποίος υπήρξε Αυτοκρατορικός διπλωμάτης, πολιτικός και στρατηγός.

Την πλατεία του παλιού τελωνείου ομορφαίνουν περισσότερο τα ανθισμένα κανάλια,

τα τραπεζάκια της πλατείας, με τον κόσμο να απολαμβάνει τον ήλιο...

Δείτε αυτό το εξαιρετικά γραφικό δρομάκι!

Θα το διασχίσουμε, περνώντας κάτω από το θολωτό πλακόστρωτο

και θα βρεθούμε στην ιστορική γειτονιά των βυρσοδεψών.

Τα ψηλά ημιξύλινα τεράστια σπίτια του 17ου αιώνα, ήταν πάντα ανοικτά στον τελευταίο όροφο για να στεγνώνουν τα δέρματα από τον αέρα. Αυτό το είδαμε και στο Στρασβούργο, στην εκεί αντίστοιχη γειτονιά.

Τα περισσότερα σπίτια ανακαινίστηκαν και να ο δρόμος των βυρσοδεψών.

Πάμε τώρα να δούμε την Le Marche Couvert, δηλαδή την Σκεπαστή Αγορά του Κολμάρ.

Κτίστηκε το 1865 και το κτίριο καταλαμβάνει -3- δρόμους και ένα μέρος του ποταμού Lauch, διότι βόλευε στους παραγωγούς οπωροκηπευτικών να φέρνουν με βάρκες που είχαν επίπεδο πυθμένα, τα εμπορεύματα τους στην αγορά.

Δείτε την πρόσοψη στο ποτάμι

και τους τουρίστες που κάνουν βαρκάδα μπροστά της. Στο Κολμάρ μπορείς να κάνεις βαρκάδα στα κανάλια. 

Η πινακίδα της σκεπαστής αγοράς από την πλευρά του δρόμου.

Πολύ κομψό κτίριο  και βρίσκεις τα πάντα εκεί. Πάρτε μια ιδέα από τις φωτογραφίες μου.

Η περιοχή αυτή με τα κανάλια ονομάζεται "Μικρή Βενετία" του Κολμάρ.

Εδώ κατοικούσαν κυρίως ψαράδες, τα σπίτια των οποίων είναι ανακαινισμένα, πολύχρωμα και ημιξύλινα. 

Φεύγουμε από την περιοχή των καναλιών.

Τώρα θα πάμε στην Πλατεία 2 Φεβρουαρίου 1945. Είναι η ημερομηνία απελευθέρωσης του Κολμάρ.

Περπατάμε στην κεντρική οδό της πόλης (Grand Rue), που είναι γεμάτη με ξενοδοχεία, καφέ και ρεστοράν.

Στο σημείο αυτό έχουμε και μια ωραία θέα στον Καθεδρικό του Αγίου Μαρτίνου.

Στα δεξιά της επόμενης φωτογραφίας μου, βλέπουμε ένα κομψό  τριώροφο Μέγαρο, σε Γερμανικό Αναγεννησιακό στιλ, που στις δύο γωνίες του έχει από ένα ψηλό οκταγωνικό πυργίσκο και ένα εντυπωσιακό αέτωμα.  Είναι το παλιό Προτεσταντικό Πρεσβυτέριο του 1606. 

Δίπλα του η εκκλησία του Αγίου Ματθαίου.

Βρισκόμαστε στην πλατεία "2 Φεβρουαρίου 1945". Είναι η ημερομηνία απελευθέρωσης του Κολμάρ κατά τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Στην πλατεία βρίσκονται 1)το παλιό Πρεσβυτέριο 2) η εκκλησία του Αγίου Ματθαίου και 3) το παλιό νοσοκομείο του Κολμάρ.

 

Όλη αυτή η έκταση και τα κτίρια, ανήκαν από τον 13ο αιώνα, σε ένα Φραγκισκανικό μοναστήρι, το οποίο έκλεισε οριστικά το 1543.

Στην είσοδο της πλατείας βλέπουμε πάνω στην δεξιά κολώνα, μία χάλκινη πλακέτα με το πορτραίτο του ήρωα Στρατάρχη  Jean de Lattre.

Η καταπράσινη πλατεία και το κτίριο του παλιού Νοσοκομείου του 18ου αιώνα, που μετατράπηκε το 2009 σε μια βιβλιοθήκη πολυμέσων. Σήμερα όλα τα κτίρια είναι ιστορικά μνημεία.

Μία από τις εισόδους της πλατείας, που το βράδυ κλείνουν όλες.

Η εκκλησία του Saint Matthieu, τέως Φραγκισκανική και νυν Προτεσταντική, κτίστηκε το 1292.

Λόγω της εξαιρετικής ακουστικής που την διακρίνει, φιλοξενεί κάθε χρόνο το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής του Κολμάρ.

Τα κτίρια της εκκλησίας.

Γύρω, στενά δρομάκια και μικρές γραφικές πλατείες με ξενοδοχεία και ρεστοράν.

Και μία μεγάλη πλατεία στο κέντρο της πόλης αφιερωμένη στην Jeanne-d'Arc, στην ηρωίδα της Γαλλίας και Αγία της Καθολικής εκκλησίας.  Κατά τον 18ο αιώνα εδώ γινόταν αγορά βοοειδών.

Υπάρχουν αξιόλογα κτίρια εδώ.

Ένα μεγάλο και εντυπωσιακό κτίριο του 1802, με Κορινθιακούς κίονες και ένα αέτωμα, πάνω στο οποίου βλέπουμε διάφορα σύμβολα του εμπορίου και της θάλασσας. Η πινακίδα γράφει "επιπλοποιείο".

Ένας φούρνος με "νόστιμο" ντεκόρ σε όλα τα παραθυρόφυλλα! Κουλουράκια Πρέτσελ (Γερμανικά αλμυρά κουλουράκια με τρείς τρύπες) και άλλα αρτοσκευάσματα κοσμούν το χαριτωμένο σπίτι!

Το όνομα του είναι Claude Kraetz. Το σπίτι είναι άνω των 500 ετών και η επιχείρηση άκρως οικογενειακή με πολλά βραβεία και μετάλλια ζαχαροπλαστικής.

Απέναντι από τον φούρνο βλέπουμε στα δεξιά, ένα επιβλητικό νεογοτθικό σπίτι, με ανάγλυφες διακοσμήσεις και ένα προεξέχον διώροφο παράθυρο κι αυτό διακοσμημένο.

Είναι το Μέγαρο  Camille Bergheaud.

Στο βάθος μπορείτε να διακρίνετε την Συναγωγή του Κολμάρ του 1843, που αποτελεί ιστορικό μνημείο.

Κάτω από το χαριτωμένο καφέ-κίτρινο σπίτι, υπάρχει ρεστοράν.

Ένα ακόμα εξαιρετικό κτίριο του 1626 ανήκε στην Συντεχνία των Γεωργών και μετά των Εργατών.

Στον δρόμο μας συναντήσαμε αρκετά ρεστοράν με την επιγραφή Winstub. Αρχικά ήταν ταβέρνες για την εργατική τάξη που πήγαινε να πιεί ντόπιο κρασί.

Τώρα είναι ατμοσφαιρικά ρεστοράν με ρουστίκ επίπλωση, καρό τραπεζομάντηλα, ντόπια εκλεκτά Αλσατικά κρασιά και γνήσια παραδοσιακή Αλσατική κουζίνα.

Δύο απ' αυτά φωτογράφισα, ήταν κρυμμένα σε καταπράσινες μικρές αυλές.

Η μέρα όμως τελειώνει, όπως τελειώνει και η γνωριμία μας με την πανέμορφη πόλη του Κολμάρ.

Επιστρέφοντας στο πάρκινγκ, περάσαμε από ήσυχες γειτονιές,

καθαρές και περιποιημένες!

Τελευταίο είδαμε το καλαίσθητο κτίριο του CCAS, δηλαδή το Δημοτικό Κέντρο Κοινωνικής Δράσης του Κολμάρ, το οποίο φροντίζει τους ηλικιωμένους, τους αναπήρους, τους άστεγους και γενικά όσους έχουν ανάγκη.

Με την παρουσίαση του Κολμάρ, τελείωσε η περιήγηση μας στην Αλσατία, που την είδατε στο blog μου αναλυτικά σε πέντε (5) ενότητες.

Ελπίζω να σας άρεσε!

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την επίσκεψη σας!