Σάββατο 9 Ιουλίου 2016

ΚΑΛΑΝΔΡΑ - ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ



Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Συνεχίζοντας την ανοιξιάτικη βόλτα μας στην χερσόνησο της Κασσάνδρας, επισκεπτόμαστε σήμερα έναν παραδοσιακό οικισμό, την Καλάνδρα.

Όμορφο και ήσυχο χωριό, έχει ως επίνειο το Ποσείδι, από το οποίο απέχει 3 χλμ.


Στο κέντρο του χωριού δεσπόζει ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου από το 1860.



Πίσω από το Ιερό και στην πλατεία του χωριού, υπάρχει ένα μνημείο, αφιερωμένο στην μνήμη των, ενδόξως, πεσόντων στους πολέμους 1912-1951.


Εδώ μένουν 674 μόνιμοι κάτοικοι, οι οποίοι ασχολούνται με την καλλιέργεια της ελιάς, την μελισσοκομία, την γεωργία και φυσικά με τον τουρισμό.

Η Καλάνδρα υπάρχει από την περίοδο της Τουρκοκρατίας και όπως διάβασα στην Wikipedia, οι κάτοικοι έλαβαν ενεργό μέρος στην Επανάσταση του 1821, σπουδαίοι δε αγωνιστές ήταν ο Κυπαρίσσης Γεωργάκης και ο Χριστόδουλος Ξανθόπουλος.

Στον περίπατο μας, συναντούμε παλιά αρχοντικά




Ένα μικρό εκκλησάκι στην μέση του χωριού, αφιερωμένο στους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ


Ένα παλιό σπίτι του 18ου αιώνα με υπέροχη αρχιτεκτονική!



Μια γατούλα που αγαπάει τον φακό :)


Κι άλλο καλόγουστα σπίτι


Ψηλά στο τέλος του χωριού ένα ακόμα εκκλησάκι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο και στον Άγιο Μηνά.



Απέναντι από το εκκλησάκι, ένα μνημείο, αφιερωμένο στους Καλανδρινούς που σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους το 1821.


Εκεί δίπλα και ένα πηγάδι


Επιστρέψαμε προς την πλατεία, όπου ένα κατάστημα ειδών λαϊκής τέχνης με μια ζωγραφισμένη πινακίδα



Άνοιξη στους κήπους




Πρωτότυπες γλάστρες, από παλιά καζάνια!


Κουρτινάκια πλεγμένα στο χέρι, όμορφη αυλή!


Ένα σπίτι κτισμένο το 1924, θαυμάσιο


και με ωραία θέα προς την θάλασσα!


Ακριβώς δίπλα, την προσοχή μου τράβηξε ένα πέτρινο σπίτι που ανακαινιζόταν. Πήγα κοντά να δω την ημερομηνία που κτίστηκε, ήταν γραμμένη πάνω από την παλιά πόρτα της εισόδου.


Έγραφε 1832


Έξω στην αυλή ένας φούρνος και μπροστά του ένας σωρός από παλιούς θησαυρούς που περίμεναν να βρουν την θέση τους.



Στεκόμουν και τα καμάρωνα, γιατί με συγκινεί πολύ το χωριό και τα παλιά αντικείμενα, ίσως επειδή γεννήθηκα και μεγάλωσα σε πόλη, όπου αυτή η μαγεία είναι ανύπαρκτη.

Και τότε ήρθε ο ιδιοκτήτης, ένας ευγενέστατος άνθρωπος, με είδε που τα φωτογράφιζα με αγάπη και ενδιαφέρον και μου άνοιξε την πόρτα του σπιτιού του. Του σπιτιού των γονέων του, των προγόνων του!

Ήταν σαν να επισκέφθηκα ένα Λαογραφικό Μουσείο!

Η ζωγραφισμένη σκάλα που οδηγεί στον επάνω όροφο!


Το τζάκι με τα καλογυαλισμένα μαγειρικά σκεύη!


Γωνιές νοσταλγικές που θυμίζουν γονείς και προγόνους...














Η θέα από το πλαϊνό μπαλκόνι, είναι απέραντη, βλέπει μέχρι την θάλασσα!


Τον ευχαρίστησα θερμά για την φιλόξενη ξενάγηση και τον ρώτησα αν μου επιτρέπει να τον φωτογραφίσω και να γράψω και το όνομα του.

Απάντησε καταφατικά και μου είπε ότι ονομάζεται Ιωάννης Δριβελέγκας, βουλευτής Χαλκιδικής επί πολλά χρόνια, επί κυβερνήσεων Γ.Παπανδρέου και Λουκά Παπαδήμου, και τέως Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης.
Το σπίτι ανήκει και στον αδελφό του Αντώνιο Δριβελέγκα.


Άνθρωποι σαν τον κ.Ιωάννη Δριβελέγκα, που αγαπούν την πατρίδα τους και διασώζουν την παράδοση, αξίζουν τον σεβασμό μας!

Φύγαμε από την Καλάνδρα, με τις καλύτερες των εντυπώσεων!

Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και τα ιαματικά της ΛΟΥΤΡΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ



Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σε απόσταση 120 χλμ. από την Θεσσαλονίκη, στο πρώτο πόδι της Χαλκιδικής, στην Κασσάνδρα, μπροστά στην θάλασσα, με φόντο το Αιγαίο, βρίσκονται τα θειούχα ιαματικά λουτρά της Αγίας Παρασκευής και στα 5 χλμ. προς το βουνό είναι το χωριό.

Δείτε τον χάρτη της Κασσάνδρας, κάτω-κάτω προς την μύτη


Μια όμορφη μέρα της Άνοιξης, κάναμε αυτήν την επίσκεψη. Η θάλασσα ήταν καταγάλανη και...θυμωμένη, με κύματα κάτασπρα που έσκαγαν στην στεριά και ξανά και ξανά... Μαγεία!




Και να η μεγάλη πινακίδα των υπερσύγχρονων Λουτρών της Αγίας Παρασκευής.


Αμέσως μετά, το κλειστό μικρό λιμανάκι που φιλοξενεί τις ψαρόβαρκες! Εδώ τα νερά ήταν τελείως ακίνητα!


Δίπλα του, μπροστά στην θάλασσα, σε ένα καταπράσινο μέρος, βρίσκουμε την εκκλησούλα του Αγίου Νικολάου.


Μια παμπάλαια ελιά, μπροστά στο εκκλησάκι!


Παίρνουμε το μονοπάτι και προχωρούμε κατά μήκος της ακτής. Βλέπουμε έναν μικρό κολπίσκο και γύρω του, τον μικρό οικισμό των Λουτρών, με καφέ, ταβερνάκια, ξενοδοχεία, σπίτια και ενοικιαζόμενα δωμάτια.



Εδώ, στην Αγία Παρασκευή, οι επισκέπτες χαίρονται τα ευεργετικά νερά των λουτρών, αλλά και την γαλάζια θάλασσα!






Υπάρχει εκτεταμένη παραλία για τους κολυμβητές.


Ο μπλε "Καπετάνιος" είναι αραγμένος...


Και τι πιο ωραίο, να πίνεις τον καφέ ή το ουζάκι σου, εδώ!


Από ΄δω κι ύστερα, υπάρχουν βράχοι, ανεμοδαρμένοι και θαλασσοδαρμένοι!!!



Βλέπετε, εδώ υπάρχουν σπίτια, κυριολεκτικά πάνω στο κύμα!


Θα μπορούσα να κάθομαι ώρες και να αγναντεύω το αφρισμένο πέλαγος, αλλά η ώρα περνούσε...
Πήγαμε στο κτίριο των Λουτρών, αλλά ήταν κλειστό, λόγω ανακαίνισης. Λογικό, αφού πλησίαζε το καλοκαίρι.


Έτσι είναι το καλοκαίρι τα λουτρά. Αυτή η φωτογραφία δεν είναι δική μου, είναι των Λουτρών.


Ξεκινήσαμε για το χωριό Αγία Παρασκευή, 5 χλμ. από την θάλασσα, προς το βουνό, το γεμάτο πεύκα!
Εκεί στον ανήφορο, υπάρχει ένα ωραίο κιόσκι, για να χαίρονται οι επισκέπτες το απέραντο μπλε του Αιγαίου.


Από εδώ φαίνεται το κτίριο των Λουτρών, που είναι Δημοτική επιχείρηση.




Πάμε τώρα να επισκεφθούμε το μικρό όμορφο χωριό της Αγίας Παρασκευής, με τους 360 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται με την μελισσοκομία, την καλλιέργεια της ελιάς, την γεωργία , την αλιεία και τον τουρισμό.



Μπαίνοντας στο χωριό, από το ψηλότερο μέρος του, αντικρίζουμε τον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής, απ΄όπου πήρε το όνομα του.

Ο Ναός αυτός υπήρχε πριν από το 1821, αλλά κάηκε τρεις φορές.

Είναι κτισμένος από πολύχρωμες πέτρες και γύρω του έχει εσοχές με ψηφιδωτές εικόνες Αγίων, όλες δωρεές των κατοίκων.



Ανεβαίνουμε προς την εκκλησία


Είναι πολύ περιποιημένη και εξαιρετικά κτισμένη, με πολύ ωραίες διακοσμητικές λεπτομέρειες!




Δυστυχώς, για λόγους ασφαλείας, ήταν κλειστή. Θαύμαζα και φωτογράφιζα τις εξωτερικές λεπτομέρειες.




Ένα κιόσκι με πηγάδι


Λίγο ψηλότερα το καμπαναριό


και δίπλα του η είσοδος του Δημοτικού Σχολείου.


Πάμε τώρα μια βόλτα στα σοκάκια του όμορφου χωριού. Εδώ πρέπει να πούμε ότι οι κάτοικοι του συμμετείχαν ενεργά στην Επανάσταση του 1821 καθώς και στην Εθνική Αντίσταση κατά των Γερμανών.

Κατηφορίζοντας προς το χωριό, βλέπουμε όμορφα πέτρινα σπίτια, αυλές με λουλούδια, ακούμε το κελάηδισμα των πουλιών και χαιρόμαστε την γαλήνη της εξοχής!


Καμαρώστε τις λεπτομέρειες αυτού του σπιτιού! Με πόσο μεράκι είναι φτιαγμένες!





Αμέσως μετά απ αυτό το σπίτι, ακόμη ένα με εικαστικές παρεμβάσεις!





Ακόμα και το παλιό ρολόι της ΔΕΗ, ήταν όμορφα ζωγραφισμένο!


Το επόμενο σπίτι είναι κτισμένο από το 1949.


Η Άνοιξη ήταν παρούσα



Τα περισσότερα σπίτια ήταν κλειστά, προφανώς οι κάτοικοι έρχονται το καλοκαίρι.


Μια μεγάλη πλατεία


Το κτίριο με την Ελληνική σημαία μας, ανήκει στην Δημοτική Επιχείρηση Λουτρών Αγ.Παρασκευής.


Πολύ κοντά και το Μουσείο, αλλά κλειστό.


Τα όμορφα σπίτια εδώ, δεν τελειώνουν...




Οι κόκκινες στέγες των σπιτιών και σε δεσπόζουσα θέση η εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου, με το καμπαναριό της!






Ένα κομψό ταίριασμα!



Φτάσαμε σε μια μεγάλη πλατεία με έναν τεράστιο φουντωτό πεύκο!


Μια βόλτα γύρω της





Εδώ, κοντά στην πλατεία , βρίσκεται και ο ενοριακός Ναός του Τιμίου Προφήτου Προδρόμου, που κτίστηκε το 1926.



Μια ανθισμένη αμυγδαλιά και το καμπαναριό, αγναντεύουν τον γαλάζιο ουρανό μας!


Πέτρα και βιτρώ





Η θέα από ψηλά φθάνει μέχρι την θάλασσα


Σιγά-σιγά άρχισε να σουρουπώνει...

Τελευταία φωτογραφία ενός κομψού φωτιστικού του χωριού


Επιστρέφοντας σταθήκαμε στο belvedere της Αγίας Παρασκευής, να δούμε το ηλιοβασίλεμα στο Αιγαίο. Ήταν υπέροχο, όπως όλη η Χαλκιδική!!!