Τρίτη 12 Μαΐου 2015

Παλιούρι - Χαλκιδικής και οι παραλίες του. Paliouri-Halkidiki


Σήμερα θα επισκεφθούμε το πρώτο "πόδι" της Χαλκιδικής, την Κασσάνδρα και συγκεκριμένα το Παλιούρι και τις πανέμορφες παραλίες του!

Το Παλιούρι, βρίσκεται σε ένα ύψωμα, περιβάλλεται από πευκοδάση, έχει εξαιρετική θέα στον Τορωναίο κόλπο και απέχει 120 χλμ.από την Θεσσαλονίκη.

Παλιούρι-παλιούρια, σημαίνει αγκαθωτοί θάμνοι. Προφανώς, παλιά θα υπήρχαν πολλοί τέτοιοι θάμνοι κι έτσι πήρε το όνομα του το πανέμορφο χωριό.


Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Δείτε το και στον χάρτη


Η Άνοιξη είναι μια θαυμάσια εποχή για να επισκεφθείς την Χαλκιδική. Γεμάτη λουλούδια και αρώματα.

Και ο δρόμος προς το Παλιούρι, ιδιαίτερα ρομαντικός και γεμάτος από τσιντόνιες και σπάρτα!




θα επισκεφθούμε πρώτα το γραφικό χωριό, με τους 800 περίπου κατοίκους και μετά θα κατεβούμε στις παραλίες του.

Πάμε πρώτα προς την πλατεία του χωριού, όπου ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου.


Και ύστερα προχωρόντας, καμαρώνουμε τα σπίτια με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική.


Ο Ηρόδοτος αναφέρει ότι στο σημείο αυτό, υπήρχε αρχαία πόλη με το όνομα Θέραμβος. Άλλωστε πολύ κοντά στο χωριό, βρέθηκαν λείψανα ρωμαϊκού οικισμού.

Σήμερα ο Πολιτιστικός Σύλλογος του Παλιουρίου, ονομάζεται Θέραμβος.

Οι κάτοικοι του Παλιουρίου συμμετείχαν ενεργά στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Σπουδαίος αγωνιστής, ο ιερέας Νικ.Τριανταφύλλου.


Το χωριό έχει Νηπιαγωγείο, Δημοτικό Σχολείο και Γυμνάσιο. Υπάρχει επίσης αγροτικό ιατρείο και φαρμακείο.

Στην πλατεία θα βρούμε γραφικά ταβερνάκια, μπαράκια και καφέ.




Γυρίζοντας μέσα στα στενά σοκάκια χαιρόμαστε τα παλιά ασβεστωμένα σπίτια,


τις αυλίτσες τους,


τους μπαξέδες με τα φρέσκα λαχανικά,



και φυσικά τους κήπους, τους γεμάτους λουλούδια!




Οι κάτοικοι εδώ ασχολούνται με την καλλιέργεια της ελιάς, την μελισσοκομία και τον τουρισμό, μιας και έχουν όμορφες παραλίες και ξενοδοχεία για κάθε βαλάντιο.

Ανηφορίζοντας στα όμορφα σοκάκια, βλέπουμε μία πινακίδα, η οποία μας οδηγεί στην παλιά εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, ψηλά στο χωριό.


Είναι μεταβυζαντινός Ναός.


Η θέα από το ύψωμα είναι σπουδαία! Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι το Παλιούρι, είναι κτισμένο στο άκρον της χερσονήσου της Κασσάνδρας, γι αυτό και βρέχεται από θάλασσα κι από τις τρεις πλευρές του!

Βλέπουμε το νησάκι του Ν.Μαρμαρά, το Κέλυφος.




Από το ύψωμα της εκκλησίας ατενίζουμε επίσης τα όμορφα σπίτια, με τις κόκκινες κεραμοσκεπές,του χωριού!



Σπίτια μέσα στο πράσινο, στην δροσιά των πεύκων που τα τριγυρίζουν!





Τώρα θα επιστρέψουμε στην είσοδο του χωριού, απ΄όπου ξεκινά ένας ασφαλτοστρωμένος δρόμος, που οδηγεί στο Κάνιστρο και που απέχει από το χωριό 9 χλμ. Υπάρχει η ομώνυμη πινακίδα.

Κατεβαίνοντας προς την θάλασσα, συναντούμε το μικρό ξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής, εκκλησία πέτρινη, με γαλάζια πόρτα και παράθυρα!


Λίγα μέτρα μετά, είναι η καταγάλανη θάλασσα! Κι εδώ μπροστά από ένα οικιστικό συγκρότημα, απλώνεται το Μεσημβριάνθεμον ή Μπούζι με τα φούξ λουλούδια του.
Δίπλα ένα μεγάλο beach bar "Ο Ναυαγός".


Παίρνουμε πάλι τον δρόμο, που θα μας οδηγήσει στο Κάνιστρο.
Σε μια στροφή του, ένας τεράστιος πεύκος, με ένα εικονοστάσι αφιερωμένο στον Άγιο Δημήτριο και κάτω ακριβώς μια γαλαζοπράσινη θάλασσα!




Το ίδιο καταγάλανη είναι και πιο κάτω η θάλασσα! Στο βάθος δεξιά η θέση "Τσαγκάρη Πηγάδι". Εδώ βρίσκεται και ένα μεγάλο ξενοδοχειακό συγκρότημα το K.Villas.


Μετά ο δρόμος στρίβει προς τα μέσα, ανεβαίνει ψηλά και απολαμβάνουμε ένα καταπράσινο, γεμάτο λουλούδια τοπίο!



Από ψηλά πλέον βλέπουμε την θάλασσα, γεμάτη δέντρα και παραθαλάσσιους οικισμούς, καθώς και ξενοδοχειακά συγκροτήματα. Απέναντι, μπορείτε να διακρίνετε το δεύτερο πόδι, τη Σιθωνία και τον Ν.Μαρμαρά (τα ξασπρισμένα σπίτια).


Άλλος κολπίσκος, αρκετά κατοικημένος


Κι ύστερα, χάνεται πάλι η θάλασσα, ακολουθούν αρκετές στροφές, ώσπου συναντούμε πάλι το απέραντο μπλε και τον κόλπο του Αγίου Νικολάου.


Λίγα σπίτια, ένα προστατευμένο λιμανάκι και το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου, που δεσπόζει πάνω στον ανθισμένο λόφο!



Ένα παλιό σκαρί, αργοπεθαίνει ανάμεσα στα ανθισμένα αγριολούλουδα...



Αντιθέτως, μια άγρια βιολέτα επιβιώνει την άμμο και μοσχομυρίζει!!!


Και να στην κορυφή το θαυμάσιο παλιό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου! Το αυτοκίνητο πάει μέχρι την πόρτα του.


Διαβάζουμε στο πλάι την κτητορική επιγραφή. Είναι πολύ παλιό,όπως βλέπετε.


Ανοίγουμε με σεβασμό την γαλάζια πορτούλα, για να ανάψουμε ένα κερί και έτσι γνωρίζουμε και το εσωτερικό του.



Λιτό και απέριττο είναι.



Η καμπάνα του, γαλάζια κι αυτή, ένα με τον ουρανό και την θάλασσα!


Γύρω από την εκκλησούλα, η Άνοιξη φόρεσε ο,τι καλύτερο είχε, τα γιορτινά της!





Από εδώ, φαίνονται τα σπίτια του οικισμού και ένα μέρος από το κλειστό λιμανάκι.


Όλα τα είδη αγριολούλουδων, βρίσκονται μπροστά μας!



Χαμομήλια με φόντο μπλε!!!


Στο πίσω μέρος του Αγίου Νικολάου, ένας ερασιτέχνης ψαράς, τοποθετούσε τα καλάμια του. Διάβασα ότι οι κολπίσκοι εκεί, είναι σπουδαίοι ψαρότοποι!





Να σας θυμίσω εδώ, ότι στο Παλιούρι ανήκουν και οι υπέροχες παραλίες Χρούσω, Πόρτο Βαλίτσα, Ξενία και Γλαρόκαβος, με πεντακάθαρες θάλασσες και χρυσές αμμουδιές, τις οποίες σας παρουσίασα λεπτομερώς στο blog μου παλαιότερα, υπό τον τίτλο Κασσάνδρα (2 αναρτήσεις).
Μπορείτε να τις βρείτε στα περιεχόμενα μου και να τις γνωρίσετε.

Θερμά σας ευχαριστώ για την παρουσία σας!