Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Το Κάστρο της Μεθώνης - Πελοπόννησος





Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σήμερα θα επισκεφθούμε το Κάστρο της Μεθώνης-Μεσσηνίας στην Πελοπόννησο.


Από τα σημαντικότερα οχυρωματικά κάστρα της Ελλάδος, κτίστηκε από τους Βενετούς το 1209 μ.Χ. σπουδαίας ιστορικής σημασίας, λόγω της στρατηγικής του θέσης!

Δείτε την θέση της Μεθώνης στον χάρτη


Το Κάστρο, στην πραγματικότητα καστροπολιτεία, είναι κτισμένο σε έναν επιμήκη βράχο που εισχωρεί στην θάλασσα και καταλήγει σε έναν οκταγωνικό πύργο, το Μπούρτζι, που συνδέεται με το κυρίως κάστρο, με μία πέτρινη τοξωτή γέφυρα.


Κατά την περίοδο της Α΄Ενετοκρατίας, μεταξύ 13ου και 15ου αιώνα το Κάστρο της Μεθώνης ήταν στο απόγειο της ακμής του και αποτελούσε σταθμό μετάβασης από την Δύση στην Ανατολή, κααταλαμβάνοντας έκταση 93 στρεμμάτων.

Η κυρία είσοδος του κάστρου, η κεντρική πύλη εισόδου που είναι κατασκευασμένη από ορθογώνια λαξευμένους πωρόλιθους και φέρει περίτεχνη διακόσμηση.



Η είσοδος στο κάστρο είναι ελεύθερη, δεν υπάρχει ούτε καν φύλακας.Λίγο πριν από την είσοδο βλέπουμε πως ήταν παλιά το κάστρο.


Εδώ, συνοπτικά θα αναφέρω τα κυριότερα ιστορικά γεγονότα που σχετίζονται με την Καστροπολιτεία της Μεθώνης.

Στην αρχαιότητα η Μεθώνη ήταν γνωστή με το όνομα αμπελόεσσα Πήδασος.

Κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους η πόλη κέρδισε την αυτονομία της από τον αυτοκράτορα Τραϊανό και ενισχύθηκε με καλύτερες οχυρώσεις.

Οι Ενετοί πρωτοεμφανίζονται στο ιστορικό σκηνικό κατά τον 11ο αιώνα, όταν αποκτούν προνόμια σχετικά με την ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων τους σε διάφορες πόλεις-λιμάνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας μεταξύ των οποίων και η Μεθώνη.Βρίσκεται επομένως στο απόγειο της ακμής της, όταν τον Αύγουστο του 1500 καταλαμβάνεται από τους Οθωμανούς, μετά από αιματηρή πολιορκία.

Αυτό διαρκεί μέχρι το 1686, όταν η πόλη πολιορκείται από τον Μοροζίνι και επιστρέφει στους Βενετούς.

Το 1715 επιστρέφουν οι Οθωμανοί.

Δυστυχώς οι Έλληνες Επαναστάτες κατά το 1821, δεν μπόρεσαν να καταλάβουν την Μεθώνη, λόγω της σθεναρής αντίστασης του οχυρωμένου στο κάστρο Οθωμανικού πληθυσμού.
Και μάλιστα τα πράγματα χειροτερεύουν, όταν το 1825 εγκαθίσταται στο κάστρο ο Ιμπραήμ που επέτρεψε να γίνει το κάστρο ορμητήριο των Αιγυπτίων κατά την διάρκεια της εκστρατείας τους στην Πελοπόννησο.

Όμως το 1828 χάρις στον Γάλλο στρατηγό Μαιζών, οι Αιγύπτιοι παραδίδονται αμαχητί, ο πληθυσμός μεταφέρεται εκτός των τειχών και έτσι το κάστρο ερημώνεται.

Ελπίζω να μην σας κούρασε η σύντομη ιστορική επισκόπηση, η οποία θα βοηθήσει να καταλάβουμε, κατά την περιήγηση μας στο Κάστρο, την σημασία και την προέλευση των κτισμάτων που απέμειναν.

Προχωρούμε εντός των τειχών


Βγαίνοντας από μία εσωτερική πύλη στο εσωτερικό της Καστροπολιτείας,που λέγεται "πλατεία των όπλων", διακρίνουμε την ερυθρά στήλη του Μοροζίνι, γοτθικού τύπου με ένα κιονόκρανο, ύψους 3,65 μ.


Λίγο παραπάνω ο Ιερός Ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, μονόχωρος ξυλόστεγος ναός που πιθανόν κατασκευάστηκε κατά την διάρκεια της Β΄Ενετοκρατίας.


Βλέπουμε δύο κίονες με κιονόκρανα και αέτωμα ανάμεσα τους, που είναι εκεί από το 1910.


Λιτό το εσωτερικό του Ναού.

Εδώ εκκλησιάστηκε το τελευταίο Πάσχα της ζωής του, τον Απρίλιο του 1831, ο πρώτος Κυβερνήτης της μόλις απελευθερωμένης Ελλάδας, Ιωάννης Καποδίστριας.


Κατά μήκος της κεντρικής διαδρομής του κάστρου σώζονται δύο οθωμανικά λουτρά τα οποία αποτελούνται από πολλές θολοσκεπείς αίθουσες.




Λίγο παρακάτω βλέπουμε τα ερείπια του Νοσοκομείου της Καστροπολιτείας


Υπάρχουν κι άλλα ερείπια από την Καστροπολιτεία


Η ημιυπόγεια πυριτιδαποθήκη (πυραμίδα), στέκει στο άκρο του κάστρου, δίπλα από την μπλε θάλασσα


Προχωρούμε κατά μήκος του κάστρου


Θα κατευθυνθούμε προς την Νότια Πύλη


PORTA STOPPA – PORTELLUM VETERUM με τους θυρεούς από το 1309 και 1406



Κατευθυνόμαστε προς το Μπούρτζι


Θα περάσουμε την ξύλινη γέφυρα.


Κι ύστερα ένα πέτρινο τοξωτό γεφύρι


Φυσούσε και η γαλαζοπράσινη θάλασσα το χτυπούσε με δύναμη!


Κάποτε το φρούριο αυτό ήταν φάρος. Όμως κατά τα χρόνια του Ιμπραήμ, έγινε η χειρότερη φυλακή-κολαστήριο.
Εδώ πέθανε νικημένος από την χολέρα και τις κακουχίες, ο Άγιος Μεθώνης Γρηγόριος Παπαθεοδώρου, ο ιερωμένος που σήκωσε την σημαία της λεφτεριάς στην περιοχή.





Η θέα από το Μπούρτζι προς την νότια πύλη του κάστρου.


Τελειώνοντας την επίσκεψη μας στο Κάστρο, βγαίνοντας βλέπουμε αριστερά μας το προπύργιο Bempo, την τάφρο που περιβάλλει το Κάστρο, αλλά και την σύγχρονη πόλη της Μεθώνης


και δεξιά μας το προπύργιο Loredan, με την γαλάζια θάλασσα στα πόδια του!



Σας ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη σας!

Την επόμενη φορά θα επισκεφθούμε το Κάστρο της Πύλου.


Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

PLITVICE LAKES - CROATIA



Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σήμερα θα επισκεφθούμε έναν επίγειο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ που βρίσκεται στην καρδιά της Κροατίας.

Δείτε τον χάρτη της Κροατίας για να έχετε άποψη του τόπου. Θα ξεκινήσουμε από την Opatija (άνω αριστερά του χάρτη), μετά Rijeka, Crikvenica, Novi Vinodolski, Sehj, μέχρι εδώ παραθαλάσσια, μετά στρίβουμε στην ενδοχώρα, δεξιά όπως βλέπετε τον χάρτη, Zuta Lokva, Otocac και φτάνουμε στις λίμνες Plitvice Lakes. Τις έγραψα με κόκκινα γράμματα για να διακρίνονται.


Οι λίμνες Πλίτβιτσε βρίσκονται στην κεντρική Κροατία, στα σύνορα Βοσνίας-Ερζεγοβίνης.

Είναι προσβάσιμες από όλες τις πόλεις της Κροατίας, γιατί αποτελούν ένα από τα κυριότερα αξιοθέατα της, μιας που παραπάνω από 1.500.000 τουρίστες επισκέπτονται κάθε χρόνο τις καταπληκτικές αυτές λίμνες!

Το Εθνικό αυτό Πάρκο, δημιουργήθηκε το 1949 και όπως ήταν φυσικό, υπήχθη στην Παγκόσμια Κληρονομιά της UNESCO, λόγω της εξαιρετικής ομορφιάς του!



Εμείς ξεκινήσαμε από την Οπατίγια (Opatija) την οποία θα σας παρουσιάσω προσεχώς. Δείτε τον παραπάνω χάρτη. 154 χλμ. διανύσαμε και άλλα τόσα για την επιστροφή.

Επειδή είμαστε μοναχικοί ταξιδιώτες, πήγαμε με ένα πούλμαν τοπικού ταξιδιωτικού πρακτορείου που παίρνει τουρίστες από τα ξενοδοχεία τους και τους γυρίζει πάλι πίσω.

Επιβιβαστήκαμε λοιπόν στις 9 το πρωϊ στο σύγχρονο πούλμαν, και επιστρέψαμε στις 7 το βράδυ. Πληρώσαμε 50 ευρώ το άτομο, μια τιμή που τα περιείχε όλα, δηλαδή μετάβαση και επιστροφή, ξεναγό και εισιτήρια στο πάρκο των λιμνών.

Ανεβείτε μαζί μου στο πούλμαν και ξεκινάμε:)

Η αρχοντική Οπατίγια, ένα κομψό θέρετρο της Αδριατικής


Το πούλμαν πέρασε περιφερειακά της Rijeka, μιας όμορφης παραλιακής πόλης



Χωριουδάκια και πολύ πράσινο



Βλέπουμε κάτω ένα φιόρδ της Αδριατικής και στον μυχό του μια όμορφη πόλη το Senj.



Κινούμαστε σε ένα καταπληκτικό ανισόπεδο κόμβο εξαιρετικών δρόμων προς πάσα κατεύθυνση, τον Zuta Lokva.





Όμορφα πολύχρωμα σπίτια από τα παραθαλάσσια θέρετρα


Θέα προς το νησί Krk στην Αδριατική


Το καμπαναριό της παραθαλάσσιας πόλης Novi Vinodolski


Μια απολύτως κατατοπιστική πινακίδα για τον προορισμό μας


και στροφή προς την ενδοχώρα Francikovac



Είναι μέσα Ιουνίου, πολύ όμορφη εποχή για ταξίδια








Διασχίζουμε την πόλη Otocac, όπου βλέπουμε το Μουσείο της πόλης


Με πολύ πράσινο και δάση συνεχίζουμε, γιατί είμαστε πολύ κοντά στις λίμνες.






Στάση για φαγητό σε ένα σέλφ σέρβις όπου και κάμπινγκ, λίγο έξω από τις λίμνες.





Αμέσως μετά οδηγούμαστε στην είσοδο


όπου η ξεναγός μας στέκεται σε μια τεράστια πινακίδα με τον χάρτη της περιοχής που θα εξερευνήσουμε πεζή.


Και η πρώτη εικόνα που μας καθηλώνει, είναι ο ψηλότερος καταρράκτης ο Veliki Slap ο οποίος πέφτει από ύψος 78 μ. αρχή των Κάτω Λιμνών.



Σ΄αυτό το Εθνικό Πάρκο υπάρχουν 16 λίμνες αλληλένδετες μεταξύ τους που χωρίζονται σε Άνω και Κάτω λίμνες. Ανάμεσα τους τρέχουν άπειροι μικροί και μεγάλοι καταρράκτες.
Γύρω τους τα βουνά Mala Kapela 1280 m, Pljesevica 1640 m, Medvedek 884 m.

Το εντυπωσιακό είναι ότι οι λίμνες δεν βρίσκονται σε ευθεία γραμμή, ξεκινούν από ψηλά και χύνονται η μία στην άλλη με τους καταρράκτες, δημιουργώντας ένα υπερθέαμα!

Τα χρώματα των λιμνών είναι στις αποχρώσεις του τυρκουάζ και είναι πεντακάθαρα! Άλλωστε επικρατούν εδώ πολύ αυστηροί κανονισμοί για τον σεβασμό του περιβάλλοντος.


Οι μόνιμοι κάτοικοι του παραδείσου, βολτάρουν μπροστά μας



Αρχίζουν τα ξύλινα μονοπάτια



Στο κάθε μας βήμα, ακούγονται από τα πλήθη των τουριστών επιφωνήματα θαυμασμού!





Απίστευτα πλούσια είναι και η χλωρίδα και η πανίδα!
Ακόμα υπάρχουν εδώ είδη ζωής, πριν από την ανθρώπινη ύπαρξη.



Στα ψηλότερα μέρη συναντώνται πυκνά δάση οξιάς και ελάτης 700 και πλέον ετών και μέσα εκεί ζουν καφετιές αρκούδες,λύκοι,αγριόχοιροι,ελάφια αετοί, κουκουβάγιες αγριόγατες και άλλα πολλά ζώα.
Στα χαμηλότερα μέρη βρίσκουμε την ερυθρελάτη, σφενδάμια, σουμάκια, φτέρες, ρείκια, κισσούς, ιτιές, καλάμια, βούρλα και πολλά ακόμα είδη φυτών. Πάρα πολλά είδη ορχιδέας επίσης.
Βλέπετε ότι το περιβάλλον εδώ είναι πεντακάθαρο, ούτε βιομηχανίες, ούτε ρύπανση, τελείως παρθένο μέρος.

Οι λίμνες είναι γεμάτες από πέστροφες και άλλα είδη ψαριών. Φυσικά απαγορεύεται αυστηρά το ψάρεμα.



Η μεγάλη βιοποικιλότητα οφείλεται στην μεγάλη υψομετρική διαφορά του Εθνικού Πάρκου Πλίβιτσε, που ανέρχεται σε 912 μ.!!!




Είναι υπέροχο να ακούς τον ήχο των νερών που πέφτουν ορμητικά!

Ακούστε στο μόλις δύο λεπτών βίντεο μου, με Κροατική τοπική μουσική.








Ένα υπόγειο σπήλαιο υπάρχει εδώ


Σε 73.000 στρέμματα απλώνεται αυτή η μαγεία της φύσης και όπως είπα παραπάνω είναι στην καρδιά της Κροατίας, μεταξύ Ζάγκρεμπ και Σπλίτ.


Υπέροχες εικόνες, γεμίζουν τα μάτια και την ψυχή μας!







Σε αρκετά σημεία υπάρχουν κατατοπιστικές πινακίδες μέσα στο νερό



Εκτός από το ψάρεμα που απαγορεύεται, απαγορεύεται επίσης το να ρίχνεις οποιαδήποτε τροφή στις πέστροφες, που κολυμπούν μπροστά μας, εξοικειωμένες με την ανθρώπινη παρουσία.


Φτάσαμε σε έναν καταρράκτη που ονομάζεται Milka Trnina, προς τιμήν της μεγαλύτερης, της πιο διάσημης σοπράνο στην ιστορία της Κροατικής όπερας!
H σπουδαία αυτή καλλιτέχνις γεννήθηκε στην περιοχή του Ζάγκρεμπ το 1863 και πέθανε το 1941.

Το 1886 τραγούδησε στην Ρωσσία, στην στέψη του Αυτοκράτορα Νικολάου Β΄, την άρια από το Τριστάνος και Ιζόλδη του Βάγκνερ και το Αυτοκρατορικό ζεύγος ενθουσιασμένο από την φωνή της, της χάρισαν μία καρφίτσα με ένα μεγάλο διαμάντι και ένα βραχιόλι με ρουμπίνια, τα οποία φυλάσσονται στο Μουσείο Καλών Τεχνών στο Ζάγκρεμπ!





Όσο βρισκόμαστε ακόμα μπροστά στον καταρράκτη Μίλκα, να σας πω, ότι επειδή η εξαιρετική καλλιτέχνις τραγούδησε και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, κατά κανόνα Βάγκνερ, ένας Ελβετός επιχειρηματίας,λάτρης του Βάγκνερ, δημιούργησε μία σοκολάτα προς τιμήν της καλλιτέχνιδος, που την ονόμασε Μίλκα. Η γνωστή σε όλους μας λοιπόν σοκολάτα, καθώς και ο καταρράκτης στις λίμνες Πλίβιτσε, θα θυμίζουν για πάντα την υπέροχη σοπράνο Milka Trnina!

Στην επόμενη φωτογραφία, αισθάνομαι ότι το φουντωμένο φυτό στο χείλος του καταρράκτη, είναι μια ανθοδέσμη στην μνήμη της!



Αυτό το απίστευτο γαλάζιο με έχει συνεπάρει...Δεν χορταίνω να βλέπω και να φωτογραφίζω.




Εδώ αντικατροπτίζονται και μερικά συννεφάκια άσπρα από τον γαλάζιο ουρανό της ημέρας εκείνης


και μπλέκονται με τα ψαράκια που κολυμπούν ανέμελα, στα καθάρια νερά των λιμνών!






Αριστερά βλέπουμε πάλι μια υπόγεια σπηλιά


Plitvac τα Κροατικά σημαίνει "ρηχά". Έχουμε και ομώνυμο ποτάμι Plitvica καθώς και το χωριό Plitvice.

Το όνομα Plitvice αναφέρεται για πρώτη φορά σε ένα έγγραφο το 1777 από τον Dominik Vukasović , τον ιερέα του Otočac.


Η Άνοιξη παρούσα! Η ιδανικότερη εποχή να επισκεφθεί κανείς τις λίμνες, γιατί γεμίζουν από τις βροχές του χειμώνα τα φράγματα και τα ποτάμια δημιουργούν εκατοντάδες καταρράκτες, μικρούς και μεγαλύτερους!



Οι επόμενοι καταρράκτες φέρουν την ονομασία Vilanovacki Slap, όπως μας πληροφορεί η πινακίδα. Η λίμνη αλλάζει χρώματα, ανάλογα με τον ουρανό!






Μια κατατοπιστική πινακίδα


Κι ανάμεσα απ΄τα πυκνά δέντρα το λατρεμένο τυρκουάζ!


Οι υδάτινες μάζες των λιμνών, καταλήγουν βόρεια, στον ποταμό Korana.

Φτάσαμε στην μεγαλύτερη των Άνω Λιμνών, στην Kozjak, που είναι και η βαθύτερη όλων, με βάθος 47μ. έκταση 82 εκταρίων και υψόμετρο 535 μ.



Εδώ είναι ένας καταπράσινος χώρος αναψυχής, όπου κάνουν όλοι στάση για να φάνε κάτι ή να πιουν, να ξεκουραστούν και να αγοράσουν σουβενίρ ή τοπικά προϊόντα.



Εντελώς γαλήνια η λίμνη και τα ψάρια φτάνουν μπροστά στα πόδια μας!



Πολύς κόσμος περιμένει την σειρά του, όπως κι εμείς, για να ανεβούμε στα ηλεκτρικά καραβάκια που θα μας οδηγήσουν στις περιοχή των Άνω Λιμνών.
Μόνον ηλεκτροκινούμενες βάρκες επιτρέπονται.








Κι εδώ στην μπλε μεγάλη λίμνη, υπάρχουν γύρω μας μικροί καταρράκτες.


Δυστυχώς η διαδρομή ήταν πολύ σύντομη, θα χαιρόμουν πολύ να κρατούσε παραπάνω η υπέροχη βόλτα:)


Ένας ανήφορος μας περίμενε :)


Που σε αποζημίωνε όμως με την απέραντη ομορφιά της γύρω φύσης!







Σαν σχοινιά οι ρίζες


Εδώ στις λίμνες έχουμε δει όλες τις αποχρώσεις του γαλάζιου!




Σαν πίνακες ζωγραφικής!!!



Νέα άνοδος:)



Ξανά άνοδος :)


Στην επόμενη φωτογραφία παρατηρήστε ότι κάποιοι άνθρωποι κατεβαίνουν. Η εξήγηση είναι ότι υπάρχουν 9 προγράμματα διαδρομών, ανάλογα με τις αντοχές ενός εκάστου.
Εμείς προτιμήσαμε την φουλ διαδρομή, για να μην χάσουμε τίποτα από την μαγεία της φύσης.






Αγριολούλουδα πλάι στην λίμνη


Απέναντι μας ο δεύτερος μεγάλος καταρράκτης των λιμνών Πλίβιτσε!



Μεγαλοπρεπής, χύνεται από ύψος 25 μ. Το όνομα του Veliki Prstavci.


Εδώ στο ξύλινο μονοπάτι μπροστά του, βρεχόμασταν, γιατί έπεφταν πολύ ορμητικά τα νερά του!




Νέα άνοδος :)




Η πινακίδα γράφει Galovacki Buk







Ένα κομμάτι του δάσους. Οι οδηγίες λένε, αν δείτε αρκούδα, φωνάξτε όσο πιο δυνατά μπορείτε, θα φοβηθεί και θα φύγει.
Ευτυχώς δεν μας έτυχε μια τέτοια συνάντηση :))
Άλλωστε εμείς κάναμε την περιήγηση των λιμνών.
Υπάρχουν τόσα δάση τριγύρω, άπειρα περιπατητικά μονοπάτια, οπότε όσοι τα επισκέπτονται, μπορεί και να συναντήσουν αρκούδες.


Ρίζες απλωμένες


Και πάλι γάργαρα νερά





Με ανακούφιση είδαμε την βάρκα που θα μας πήγαινε απέναντι στην στεριά, στο πούλμαν που περίμενε.



Μικρή ήταν η διαδρομή. Μια σειρά από βάρκες


Αρκετή άνοδος στην στεριά μέχρι να φτάσουμε στην έξοδο του Πάρκου και η κούραση πλέον έβγαινε στα τελευταία βήματα.
Περπατήσαμε 4 ώρες καθαρές, έξω τα διαλείματα και διανύσαμε 7,5 χιλιόμετρα!!!

Χρειάζονται γερά παπούτσια, ξεκούραστα, γιατί τα ξύλινα μονοπάτια είναι κουραστικά.

Η έξοδος


Στον γυρισμό, το πούλμαν σταμάτησε κάπου για λίγο, γιατί γυναίκες πουλούσαν τοπικά προϊόντα


Ο δρόμος του γυρισμού, εξ ίσου ενδιαφέρον, με θέα στα νησιά του Kvarner Gulf


Μία κρήνη στον δρόμο μαζί με μία μικρή εκκλησία, χαρακτηριστική της περιοχής, η Kapelica Sv.Mihovila Majorija από το 1837.


Το Κάστρο Nehaj - Sehj του 16 ου αιώνα, που κτίστηκε για την καταπολέμηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με 18 μ. ύψος, 23 μ. πλάτος, σήμερα Μουσείο.


Όμορφες παραλίες της Κροατίας πάνω στην Αδριατική





Η γέφυρα που ενώνει το νησί Krk με την ξηρά


Και τα χρώματα του δειλινού, που έπεσαν πάνω στον κόλπο του Κβάρνερ!


Ήταν μία κουραστική, αλλά ΥΠΕΡΟΧΗ εκδρομή!!!!

Δείτε και το βίντεο μου, ακριβώς δύο λεπτά κρατάει.





Σας κούρασα, το ξέρω, αλλά ήταν ένα οδοιπορικό 7,5 χιλιομέτρων, μία ενότητα, μία ημερήσια εκδρομή. Δεν ήθελα να την κόψω στα δύο. Δείτε την λίγη-λίγη αν κουραστήκατε, αλλά δείτε την, γιατί αξίζει!

Σας ευχαριστώ θερμά!