Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2020

Η παλιά πόλη της ΞΑΝΘΗΣ


Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σήμερα θα επισκεφθούμε την Ξάνθη.

Επέλεξα αυτήν την χρονική στιγμή, γιατί σύντομα θα έρθουν οι Αποκριές και η Ξάνθη θα μας καταπλήξει για ακόμα μία φορά με τις πλούσιες καρναβαλικές της εκδηλώσεις. Με την πολυχρωμία της, με τις χαρούμενες νεανικές παρέες της, με την χορευτική μουσική της!

Έτυχε να παρακολουθήσουμε το Ξανθιώτικο καρναβάλι το 2006.

Έκανα ένα κολάζ φωτογραφιών, στο κέντρο του οποίου θα δείτε μια χαμογελαστή κυρία, που ήταν η ψυχή των εκδηλώσεων και που με το αίσθημα της απόλυτης φιλοξενίας που την διακατείχε, μας έκανε να νοιώσουμε οικεία και ευχάριστα, σαν να ήμασταν μέλη αυτής της μεγάλης ομάδας!

Πάντα θα την θυμάμαι με αγάπη, όπως και την κυρία με το εντυπωσιακό καπέλο!


Ας αρχίσουμε λοιπόν την περιήγηση μας στην όμορφη πόλη!

Ξεκινάμε από την κεντρική πλατεία της πόλης, την πλατεία Δημοκρατίας, όπου ο Πύργος του Ρολογιού (20 μ.), από το 1859. Κατασκευάστηκε από τον αριστοκράτη Χατζή Εμίν Αγά ως αφιέρωμα στην πόλη. Αποτελούσε τμήμα του κεντρικού τζαμιού της πόλης, γνωστού ως «Τέμενος της Αγοράς», που καταστράφηκε από εμπρησμό το 1941.

Σήμερα θεωρείται μνημείο από την Αρχαιολογική υπηρεσία. Βλέπετε τον Πύργο του Ρολογιού, στην πρώτη φωτογραφία μου.

Η Ξάνθη έχει 65.000 περίπου μονίμους κατοίκους. Όμως λόγω του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και του Δ΄ Σώματος Στρατού, οι κάτοικοι είναι πολλοί περισσότεροι.

Εδώ οι Χριστιανοί, συμβιώνουν αρμονικά με τους Μουσουλμάνους.

Η πόλη είναι αμφιθεατρικά κτισμένη και την διασχίζει ο ποταμός Κόσυνθος.

Η Ξάνθη δεν σταματά να μας εκπλήσσει ευχάριστα πάντα. Κυρίαρχη και γοητευτική είναι η παλιά πόλη της, η αγάπη των ανθρώπων της στις καλές τέχνες, οι γιορτές της κάθε Σεπτέμβρη, το Σαββατιάτικο παζάρι της, η νόστιμη κουζίνα της, τα υπέροχα γλυκά της, το πολυπολιτισμικό της πρόσωπο!

Γύρω από το ρολόι, η όμορφη πλατεία, που σφύζει από ζωή, είναι γεμάτη καφετέριες, ρεστοράν, ζαχαροπλαστεία.


Στην επόμενη φωτογραφία, διακρίνεται και ο Ι.Ν. της Αγίας Σοφίας, νεοβυζαντινός, σταυροειδής με τρούλο, πρόσφατα κτισμένος.


Τα λουκούμια με το μέτρο, τα σιροπιαστά γλυκά και οι καριόκες της Ξάνθης είναι ο,τι καλύτερο!



Από την πλατεία, ανηφορίσαμε και διασχίσαμε τον πολυσύχναστο πεζόδρομο Γεωργίου Σταύρου. Είναι πλακόστρωτος, γεμάτος από ταβέρνες και καφέ και καταλήγει στο εξαιρετικό κτίριο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, που ιδρύθηκε το 1929 από τον Γεώργιο Σταύρου, προς τιμήν του οποίου, ο πεζόδρομος πήρε το όνομα του.



Στο σημείο αυτό και πριν επισκεφθούμε τα θαυμάσια αρχοντικά της παλιάς πόλης, πρέπει να θυμηθούμε ότι η Ξάνθη άνθησε οικονομικά κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, λόγω της καλλιέργειας του καπνού. Ακόμα στην πόλη υπάρχουν τεράστιες καπναποθήκες, μερικές απ αυτές ανακαινισμένες. Τα περισσότερα αρχοντικά τα έκτισαν καπνέμποροι και τα φιλοτέχνησαν Ευρωπαίοι τεχνίτες. Επίσης έφερναν έπιπλα από το εξωτερικό.

Δυστυχώς, αυτήν την οικονομική άνθηση, την τελείωσαν οι δυο αλλεπάλληλοι σεισμοί το 1829, όταν η πόλη ισοπεδώθηκε. Κατά τα έτη 1830-1845, άρχισε πάλι να οικοδομείται σε πρώτη φάση και μετά πάλι από το 1829. Την επανοικοδόμηση της Ξάνθης ανέλαβαν οι περίφημοι μάστορες από την Ήπειρο και την Μακεδονία.

Πάμε όμως τώρα να καμαρώσουμε τα αρχοντικά. Οι υπηρεσίες της Δημοτικής αρχής, τοποθέτησαν έξω από κάθε ιστορικό κτίριο πινακίδες, που παρέχουν πληροφορίες, τόσο στην Ελληνική όσο και στην Αγγλική γλώσσα. Αυτό το βρήκα θαυμάσιο!

Και ξεκινάμε με το εντυπωσιακό νεοκλασικό κτίριο Grand Maison του 18ου αιώνα,ιδιοκτησίας ενός Εβραίου του Ισαάκ Δανιέλ, πλουσίου εμπόρου καπνού και χρηματιστή.

Σ΄αυτό το σπίτι γεννήθηκε ο σπουδαίος μουσικοσυνθέτης μας Μάνος Χατζηδάκης, του οποίου ο πατέρας νοίκιαζε έναν όροφο. Όταν μεγάλωσε ο Μάνος, η οικογένεια του μετακόμισε στην Αθήνα.


Μετά τον θάνατο του Εβραίου ιδιοκτήτη, το ακίνητο περιήλθε στα παιδιά του που δεν μπόρεσαν να το διατηρήσουν και στην συνέχεια έγινε Φρουραρχείο.

Σήμερα η θαυμάσια αυτή κατοικία ανακαινίστηκε και έγινε ένας πολυχώρος Τέχνης και Σκέψης, με αναφορά πάντα στον μεγάλο μας συνθέτη.


Δίπλα ο πετρόκτιστος Ι.Ναός του Αγίου Βλασίου (1838).



Απέναντι, το αρχοντικό του ιατρού Κωνσταντίνου Καραμπέτση από το 1896.



Ακολουθούν τέσσερις κατοικίες του 1890, της οικογενείας του Βορειοηπειρώτη καπνέμπορου Ιωάννη Μιχάλογλου.






Και πάμε στο κονάκι του Μουζαφέρ Μπέη, ένα τεράστιο αρχοντικό του 1860. Σήμερα ανήκει στον Δήμο Ξάνθης.





Κι ένας πολύ όμορφος!


Συνεχίζουμε την βόλτα στα στενά σοκάκια. Κάθε γωνίτσα και μια ομορφιά!







Να και το παλιό Δημαρχείο, κτισμένο το 1880 από τον καπνέμπορο Μωυσή. Δεξιά του το Σπίτι του Πολιτισμού ΦΕΞ (Φιλοπρόοδη Ένωση Ξάνθης), με προγράμματα εκπαιδευτικών δράσεων.


Στα δρομάκια της παλιάς πόλης, υπάρχουν καφέ και ρεστοράν με τραπεζάκια έξω.


Και μία ευχάριστη έκπληξη! Εικαστικές δημιουργίες στα σοκάκια! Είναι δημιουργίες του Δικτύου Λόγου και Πράξης. Είναι από ανακυκλούμενα υλικά και ο δημιουργός τους είναι ο Θάνου Μαυροδής.


Ένα κομψό αρχοντικό με ζωγραφισμένη πρόσοψη μας εντυπωσιάζει! Κτίστηκε το 1877 από τον καπνέμπορο Κωνσταντίνο Κουγιουμτζόγλου. Σήμερα ανήκει στον Δήμο της Ξάνθης, μετά από δωρεά της Άννας Καλούδη-Κουγιουμτζόλου.


Και πάλι μπροστά στο αρχοντικό ένα γλυπτό


και η επεξηγηματική πινακίδα του


Στην συνέχεια του ζωγραφισμένου αρχοντικού, ένα ακόμα εντυπωσιακό αρχοντικό της ίδιας οικογενείας, στεγάζει το Λαογραφικό Μουσείο Ξάνθης.Οι τοιχογραφίες στο εσωτερικό του είναι έργα Βαυαρών καλλιτεχνών.


Απέναντι ένα κτίριο Μακεδονικής αρχιτεκτονικής, από τα παλαιότερα, στεγάζει την Δημοτική Πινακοθήκη του Δήμου Ξάνθης "Χρήστος Παυλίδης", προς τιμήν του, γιατί δώρισε πολλά έργα του.


Στην επόμενη φωτογραφία μου, δεξιά τα αρχοντικά Κουγιουμτζόγλου και απέναντι με το προεξέχον σαχνισί, η Δημοτική Πινακοθήκη.


Σε ένα άλλο αρχοντικό στεγάζεται ο Σύλλογος για την προστασία και την αναβίωση της παλαιάς Ξάνθης.


Έχουμε φτάσει στην κεντρική πλατεία της Παλιάς Πόλης και βλέπουμε το Α΄Δημοτικό Σχολείο (Παλαιό Παρθεναγωγείο). Κτίστηκε από τον καπνέμπορο Ματσίνη το 1840. Μέχρι το 1870 λειτούργησε ως Παρθεναγωγείο, με διαχειριστή τον Μιχαήλ Ματσίνη.

Ο δρόμος δίπλα από το σχολείο, φέρει το όνομα του.


Κι ένα πολύ ωραίο σπίτι, που κάποτε κυκλοφορούσαν καρτ-ποστάλ μ αυτό!


Στην Πλατεία Μητροπόλεως δεσπόζει ο Μητροπολιτικός Ι.Ν. του Τιμίου Προδρόμου, Πολιούχου της Ξάνθης, που ανοικοδομήθηκε το 1839, κατόπιν πυρκαϊάς, χάρη στις προσπάθειες του Μητροπολίτη Ευγενίου.



Τα γραφεία της Μητροπόλεως




Εδώ στην πλατεία Μητροπόλεως, κάθε χρόνο την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη, γίνονται οι γιορτές της παλιάς πόλης. Είχαμε την χαρά να είμαστε εκεί το 2006.

Η πλατεία γεμίζει καθίσματα (εμείς πήγαμε λίγο νωρίς για να καθίσουμε), υπάρχει μεγάλη προσέλευση κόσμου και στα γύρω στενά ψήνονται τα σουβλάκια! Μοσχοβολάει ο τόπος! Είχαμε την τύχη να παρακολουθήσουμε συναυλίες με τον Γιώργο Χατζηνάσιο, την Κατερίνα Κούκα, τους Μανώλη Μητσιά και Κώστα Μακεδόνα.

Οι δύο φωτογραφίες δεν είναι δικές μου, απλά πάρτε μια ιδέα.



Συνεχίζουμε την περιήγηση στην παλιά πόλη

Σε ένα κλασικό κτίριο στεγάζεται ο Ε΄Δημοτικός Παιδικός Σταθμός Ξάνθης


Κι άλλα κομψά μέγαρα



Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών (Καβακίου). Το όνομα "Καβάκι" που είναι η λεύκα, έχει της εξής ιστορία.
Επί Τουρκοκρατίας απαγορευόταν να κτίζονται καμπαναριά. Κι έτσι οι ιερείς κρεμούσαν μία καμπάνα σε ένα κλαδί από λεύκα, ούτως ώστε, όταν φυσάει να χτυπάει και η καμπάνα.
Προφανώς εδώ θα υπήρχε λεύκα ή λεύκες, εξ ου και η ονομασία της πλατείας.



Δίπλα στην εκκλησία υπάρχει μία γλυπτή σύνθεση που ονομάζεται "Αμβλυγώνιο βλέμμα" και στήθηκε εκεί προς τιμήν του Μεγάλου Αλεξάνδρου!

Υπάρχει ακόμη και ένα ποίημα βραβευμένο του ποιητή Θανάση Μουσόπουλου. Όλα αυτά υπό την αιγίδα του Δικτύου Λόγου και Πράξης.



Κατευθυνόμαστε τώρα προς τον ποταμό Κόσυνθο, όπου η ομάδα του Δικτύου Λόγου και Πράξης, έκανε ένα θαυμάσιο τόπο, προς τέρψιν μικρών και μεγάλων.

Βλέπουμε εδώ ένα δρομάκι


Δύο παραδοσιακά παράθυρα


Μια παλιά εξώθυρα


κι άλλο επιβλητικό αρχοντικό


και εικαστικές δημιουργίες





Είναι τόσο όμορφο να περπατάς στα σοκάκια και να βλέπεις στις γωνιές και στους τοίχους της εικαστικές δημιουργίες! Η Τέχνη εξυψώνει τον άνθρωπο!

Το Μονοπάτι της Ζωής! Ένα κομμάτι παραποτάμιο, ένα υπαίθριο Μουσείο!




Εδώ είναι ένα μικρό θεατράκι, όπου γίνονται συναυλίες, ποιητικές βραδιές, προβολές ταινιών, θεατρικά δρώμενα! Λειτουργεί και μια μικρή δανειστική βιβλιοθήκη, για όσους θέλουν να χαλαρώσουν στην φύση διαβάζοντας!





Η φύση καταπράσινη τριγύρω και ο ποταμός κυλάει ακατάπαυστα, λειαίνοντας τις άσπρες πέτρες.







Όπως είδατε πολλοί σύλλογοι, πολλές ομάδες ανθρώπων που νοιάζονται και φροντίζουν την πόλη τους!

Η πόλη της Ξάνθης είναι πολύ "τυχερή" γιατί πάντα από παλιά την νοιάζονταν οι κάτοικοι της και όλοι οι πλούσιοι καπνέμποροι, τα αρχοντικά των οποίων είδαμε, ήταν και ευεργέτες στην πόλη τους!

Σας συνιστώ να επισκεφθείτε την Ξάνθη, μοσχοβολάει ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ!

Σας ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη σας!

7 σχόλια:

  1. Complimenti Magda per le notizie e foto che ci fai vedere, un gioiello di città veramente bella.Ciao e buona serata, Angelo.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Aquí en España, se celebra mucho el carnaval. Es una fiesta de alegre colorido y de vestidos vistosos.

    Me gusta el recorrido que has hecho y yo ahora observo a través de tus fotos. A través de estas imágenes he podido conocer este lugar.

    Besos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στην Ξάνθη πηγαίνω συχνά,διότι στο εκεί πανεπιστήμιο εργάζεται η αδελφή μου,έχω φωτογραφίες από το εσωτερικό του λαογραφικού μουσείου με τα υπέροχα ζωγραφιστά ταβάνια.Πάλι είναι τόσα πολλά τα αξιοθέατα που τα περισσότερα τα βλέπω στις φωτογραφίες σου.!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι λες, αυτό είναι θαυμάσιο! Χαίρομαι που πηγαίνεις συχνά! Εγώ το έχω απωθημένο το ότι δεν μπήκα στο Λαογραφικό. Ίσως κάποια στιγμή...
      Φιλιά

      Διαγραφή
  4. Καλή χρονιά με υγεία και αγάπη και ωραίε στιγμές
    μου άρεσε πολλά ακόμα ένα ωραίο ταξίδι με εξηγήσεις και φωτογραφίες
    μου αρέσουν πολλά τα αρχοντικά μου άρεσαν τα αρχοντικά που μας έδειξες και τα σπίτια με τα μπαλκονάκια
    και οι φωτογραφίες με το ποταμό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Me gustan las ciudades que conservan su patrimonio antiguo. Bonitas esas callejuellas estrechas y empinadas que cuesta mucho subir.
    El paseo por el río me ha encantado Magda.
    Te deseo buena noche.
    Un abrazo.

    ΑπάντησηΔιαγραφή