Μύκονος

Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σήμερα θα σας πάω μια βόλτα στην Χώρα της Μυκόνου, θα περπατήσουμε μαζί στα λαβυρινθώδη γοητευτικά δρομάκια της και είμαι σίγουρη ότι θα ενθουσιαστείτε!

Βρεθήκαμε μόνο για λίγες ώρες στην Μύκονο, αυτό δεν ήταν αρκετό, αλλά πάντα ελπίζω σε μια δεύτερη πολυήμερη επίσκεψη :)

Επιβιβαστήκαμε στο Super Ferry Άνδρος από την Τήνο.

Το εισιτήριο για την Μύκονο, κόστισε 12 ευρώ κατ΄άτομο και ο χρόνος του ταξιδιού ήταν μισή ώρα.

Μόλις κατεβήκαμε από το πλοίο, είδαμε ένα μεγάλο κρουαζιερόπλοιο αραγμένο!

Αμέσως μετά ανεβήκαμε σ΄ένα λεωφορείο, που μας μετέφερε λίγο έξω από την χώρα, γιατί το λιμάνι είναι μακριά. Οι πρώτες εικόνες, γέμισαν τα μάτια μας άσπρο και μπλε!

Διασχίσαμε ένα μικρό δρομάκι, που περνάει μέσα από μία ταβερνούλα στην άκρη της θάλασσας

Μετά, περάσαμε δίπλα από μία μικρή πλαζ δημοτική, όπου πολλοί άνθρωποι λιάζονταν και κολυμπούσαν

και μετά "χαθήκαμε" στα φανταστικά δρομάκια της Χώρας, όπου συναντήσαμε καταστήματα επωνύμων σχεδιαστών και κατασκευαστών μόδας, καθώς και μικρότερα καταστήματα με ρούχα, σουβενίρ κλπ. σπουδαίες γκαλερί και τόσα άλλα...

Κάθε βήμα στην Μύκονο, είναι μαγικό! Υπέροχη αρχιτεκτονική, όπου κυριαρχεί το άσπρο και το μπλε, δρομάκια πέτρινα ασβεστομένα, εκκλησάκια με μπλε ή κόκκινους τρούλους, ανεμόμυλοι, πολύχρωμες μπουκαμβίλιες, κομψά ρεστοράν, καφέ και μπαράκια, ένα όνειρο!
Καλύτερα, δείτε τα...

Βρισκόμαστε ήδη μπροστά από το Λαογραφικό Μουσείο της Μυκόνου "Το σπίτι της Λένας". Είναι ένα αστικό σπίτι του 19ου αιώνα, δωρεά του Γεωργίου και Ιωάννας Δρακοπούλου με πολλά από τα έπιπλα και τα προσωπικά τους αντικείμενα.
Λένα, είναι η τελευταία ιδιοκτήτρια Λένα Σκριβάνου.

Και μετά απ΄αυτήν την νοσταλγική ματιά στους ανεκτίμητους θησαυρούς του μουσείου, συνεχίζουμε την βόλτα στα σοκάκια της Μυκόνου.

Πάνω από 2.000 εκκλησίες έχει το νησί!

Βρισκόμαστε στο κέντρο της Χώρας, όπου τα τρία πηγάδια που βλέπετε, εξασφάλιζαν την υδροδότηση της από τα μέσα του 18ου αιώνα έως το 1950.
Η παράδοση λέει ότι όποιος πιεί νερό κι από τα τρία, δεν θα φύγει ποτέ από το νησί, ή θα το ερωτευθεί τόσο, που θα ξαναγυρίσει.
Εγώ δεν ήπια νερό από τα πηγάδια, αλλά έφυγα ερωτευμένη με την Μύκονο!

Η μπλε πόρτα ανήκει σ΄ένα από τα τρία Δημοτικά Σχολεία της Μυκόνου. Υπάρχουν επίσης πέντε νηπιαγωγεία, Γυμνάσιο και δύο Λύκεια (Γενικό και Επαγγελματικό).

Βγαίνοντας από το τελευταίο σοκάκι, βρεθήκαμε στο ύψωμα με τους περίφημους ανεμόμυλους της Μυκόνου.
Είναι οι Κάτω Μύλοι, οι οποίοι μέχρι τις πρώτες δεκαετίες του 2.000 άλεθαν τα σιτηρά του νησιού, με την βοήθεια των δυνατών ανέμων.

Καλοδιατηρημένοι, κατάλευκοι και επιβλητικοί, ατενίζουν το Αιγαίο και αποτελούν σήμα κατατεθέν του νησιού!

Φυσούσε αρκετά, ήταν οι τελευταίες μέρες του Σεπτεμβρίου, ιδανικός καιρός για ήσυχη περιήγηση. Οι επισκέπτες αρκετοί, πολλοί εξ αυτών από τα δύο κρουαζιερόπλοια.

Κάτω η θάλασσα σ΄όλες τις αποχρώσεις του μπλε!

Ένα εντυπωσιακό κτίριο σαν περιστερώνας

Ένας γαϊδαράκος περίμενε μήπως κάποιος τουρίστας θα ήθελε να φωτογραφηθεί μαζί του.

Μια ματιά προς την πάνω Χώρα

Το ωραιότερο όμως θέαμα από ψηλά είναι η "Μικρή Βενετία", με τα πολύχρωμα σπίτια και μπαλκόνια, κτισμένα κυριολεκτικά πάνω στην θάλασσα, σπίτια αρχόντων, καπεταναίων και εμπόρων.
Είναι ένα υπέροχο θέαμα, που θυμίζει όντως Βενετία μέ άρωμα Αιγαίου!

Κατεβαίνοντας τα σκαλοπάτια προς την "Μικρή Βενετία" συναντήσαμε ένα όμορφο χαμογελαστό ζευγάρι νεονύμφων! Τους ευχήθηκα από καρδιάς να είναι ευτυχισμένοι για πάντα!

Κι άλλοι νεόνυμφοι, ντόπιοι και

πανευτυχείς! Τους έδωσα τις πιο θερμές μου ευχές για παντοτινή ευτυχία!

Όσο πλησιάζουμε τα πολύχρωμα σπίτια,

η θάλασσα μας καταβρέχει τα πόδια :)

Κι απ εδώ οι ανεμόμυλοι φαίνονται τέλεια!

Φωτογραφίζω ενθουσιασμένη, όπως όλοι!

Περνάμε ανάμεσα από τα τραπεζάκια των καφέ-μπαρ,

όπου οι άνθρωποι απολαμβάνουν την ηλιόλουστη μέρα!

Ένα κατάστημα με αργαλειό

και ένα με σανδάλια

Άλλο με υφαντά, άλλο με ρούχα, πανέμορφα μαγαζάκια στα στενά δρομάκια!

Εκθαμβωτικό το λευκό-μπλε σπίτι!

Ήδη όμως φτάσαμε στην Παναγία Παραπορτιανή. Δεν πρόκειται για μία εκκλησία, αλλά για ένα διώροφο συγκρότημα πέντε εκκλησιών που βρίσκονται κάτω και η Παναγία στον επάνω όροφο. Έτσι δεσπόζει των άλλων με τον τρούλο της και το καμπαναριό της.
Κτίστηκε μεταξύ 16ου και 17ου αιώνα και αποτελεί ένα θαυμάσιο μνημείο της μεσαιωνικής εποχής.

Ονομάστηκε Παραπορτιανή, γιατί είναι κτισμένη δίπλα στην πύλη (πόρτα) του μεσαιωνικού τείχους της πόλης.

Βρισκόμαστε έξω από το Λαογραφικό Μουσείο Μυκόνου, στην θέση "Κάστρο".

Πολύ ενδιαφέρον! Έχει θαυμάσιες συλλογές και το αρχοντικό ανήκε σε καραβοκύρη!

Συνεχίζουμε...

Μία βιτρίνα-πειρασμός για μακαρονάδες!

Μια υπέροχη βιτρίνα

Κατεβαίνουμε προς την παραλία για να ολοκληρώσουμε την περιήγηση στην Χώρα.

Ακόμα και οι τουαλέτες στην Μύκονο, έχουν στυλ!

Στην παραλία μικρά καράβια κάνυν τον γύρο της Δήλου. Μακάρι να είχαμε χρόνο...

Το Δημαρχείο

Πως πέρασε το τετράωρο, δεν το κατάλαβα. Μέρες θα ήθελα να είμαι εδώ. Επιστρέφοντας στο πλοίο, επισκεφθήκαμε ένα αρτοζαχαροπλαστείο με του κόσμου τις λιχουδιές!

Και μ΄αυτά τα υπέροχα κρουασάν, γλυκάναμε την μελαγχολία της επιστροφής.

Αυτά που είδατε ήταν μόνον η Χώρα της Μυκόνου. Υπάρχουν παραδεισένιες ακρογιαλιές, που μακάρι να μπορέσουμς να τις επισκεφθούμε στο μέλλον.

Η Μύκονος είναι έρωτας, γι αυτό και είναι ξακουστή και πασίγνωστη σ΄όλο τον κόσμο! Το αξίζει!!!

Σας ευχαριστώ για την επίσκεψη και την υπομονή σας!