Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Οδοιπορικό στον Ασπροπόταμο - Μέρος Β (Από Μέτσοβο)



Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.


Σήμερα θα συνεχίσουμε το οδοιπορικό μας στα χωριά του Ασπροποτάμου, αλλά θα ξεκινήσουμε από το Μέτσοβο και μέσω Ανηλίου, θα ακολουθήσουμε τον δρόμο προς το Χαλίκι, το βορειότερο χωριό του Ασπροποτάμου.

Ο δρόμος αυτός έγινε πριν 4-5 χρόνια και συνδέει το Μέτσοβο με τον νομό Τρικάλων. Μέχρι το Χαλίκι είναι 25 χλμ.

Στην προηγούμενη φωτογραφία βλέπετε ψηλά το Μέτσοβο και τον οφιοειδή δρόμο που θα ακολουθήσουμε.

Δείτε το δρομολόγιο μας στον χάρτη, έτσι θα καταλάβετε καλύτερα το οδοιπορικό μας. Θα ταξιδεύουμε παράλληλα με το ποτάμι.



Βλέπετε την Εγνατία οδό και τα τούνελ του Μετσόβου.



Το τοπίο είναι καταπράσινο και βρισκόμαστε σε υψόμετρο 1100 μ.



Ο δρόμος μας περνάει κάτω από την Εγνατία οδό.


Δέος και θαυμασμό προκαλεί ο θαυμάσιος αυτός δρόμος της Εγνατία οδού, που έκανε αρκετά χρόνια να γίνει, αλλά είναι εκπληκτικός!


Προσπερνάμε το χωριό Ανήλιο, που είναι απέναντι από το Μέτσοβο και συνεχίζουμε προς Χαλίκι-Ασπροποτάμου.


Το πρώτο πράγμα που βλέπουμε είναι οι υλοτομημένοι κορμοί των δέντρων, ένα συνηθισμένο θέαμα στα βουνά.


Στις επόμενες φωτογραφίες, πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα έλατα και η πλούσια βλάστηση, ντυμένη με τα φωτεινά χρώματα του φθινοπώρου!




Διακρίνονται οι κορυφές του όρους Λάκμος ή Περιστέρι 2295 μ. Είναι της Πίνδου μας οι κορυφές. Από ΄κει πηγάζει ο Αχελώος ή Ασπροπόταμος, ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός μας, μετά τον Αλιάκμονα.


Αγαλιάζει η ψυχή μπροστά σε τέτοια ομορφιά!









Παρά τον ρομαντισμό του δρόμου, ευχόμουν να μην διασταυρωθούμε με άλλο αυτοκίνητο και κυρίως με φορτηγό. Ευτυχώς η ευχή μου πραγματοποιήθηκε! :)




Όπως σε όλα τα βουνά, ακόμα και στα χαμηλότερα, πάντα υπάρχουν κατολισθήσεις, ιδίως αν έχουν προηγηθεί βροχοπτώσεις. Εδώ είχαμε και μια υποχώρηση του δρόμου στα δεξιά μας.




Εδώ ο δρόμος, γίνεται λεωφόρος :)


Έχουμε και παρέα :)


Βλέπουμε τις κορυφές του Λάκμου,


και από ψηλά, τον δρόμο που θα διανύσουμε.

Κάπου εδώ κοντά, στον αυχένα και σε ύψος 1650 μ. βρίσκονται οι πηγές του Αχελώου,σε δύσβατη περιοχή, ο οποίος καθώς κατηφορίζει σχηματίζει εντυπωσιακούς καταρράκτες. Απαιτείται όμως μια δύσκολη πεζοπορία, για το θέαμα αυτό.


Πανέμορφος,


έχοντας φουρκέτες


και αρκετές κατολισθήσεις.





Και να που φτάσαμε στο Χαλίκι, ένα γραφικό βλαχοχώρι, σε υψόμετρο 1160 μ. Τα πρώτα σπίτια του χωριού.



Τον χειμώνα είναι σχεδόν έρημο. Την άνοιξη οι κτηνοτρόφοι, φέρνουν με τα φορτηγά τα πρόβατα και το Χαλίκι γεμίζει ζωή. Όλα τα χωριά του Ασπροποτάμου, είναι έρημα τον χειμώνα. Αποτελούν τόπους παραθερισμού για το καλοκαίρι.
Άλλωστε, το καλοκαίρι γίνονται κι όλα τα πανηγύρια.


Ο Ι.Ν. του Αγίου Αθανασίου από το 1800. Λιθόκτιστος!


Το Χαλίκι περιβάλλεται από μια υπέροχη φύση, όπου διακρίνουμε το Χαλικιώτικο ρέμα.


Λίγο πιο ψηλά από την εκκλησία του Αγ.Αθανασίου, ακριβώς απέναντι στην φωτογραφία είναι ο Προφήτης Ηλίας, του 1830, λιθόκτιστος κι αυτός, όπου και το νεκροταφείο του χωριού.


Πολύ κοντά στο Χαλίκι, στα βουνά βρίσκεται η δρακολίμνη στην τοποθεσία Βερλίγκα στους πρόποδες του Περιστερίου. Είναι ιδανικός τόπος για ορειβασία.


Πάνω στον δρόμο ο επισκέπτης ξεδιψά, πίνοντας νερό από μια πέτρινη βρύση που έγινε από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Χαλικίου, το 1988.


Γύρω της υπάρχουν παγκάκια, που προσφέρονται για ξεκούραση, αλλά και για όμορφη θέα.



Φεύγοντας, φωτογράφισα το όμορφο Χαλίκι, με τα φθινοπωρινά του χρώματα, όπως είναι κουρνιασμένο στο Όρος Λάκμος ή Περιστέρι.


Ο δρόμος συνεχίζεται, γεμάτος έλατα!



Φτάσαμε στο ύψος της Ανθούσας, ενός ακόμη βλαχοχωρίου του Ασπροποτάμου.

Εδώ υπάρχει από το 1799 η Ιερά Μονή της Παναγίας Γαλακτοτροφούσας, προστάτιδας των κτηνοτρόφων, πνιγμένη κυριολεκτικά στα έλατα!


Ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος που βλέπετε, τελείωσε το 2012 και ενώνει τον Ν.Τρικάλων μ΄αυτόν των Ιωαννίνων.
Είναι το περίφημο "Πέρασμα του Μπάρου", στα 1.900 μ. που σ΄οδηγεί κατ΄ευθείαν στους Καλαρρύτες της Ηπείρου.
Έχω διαβάσει ότι, μπορεί να είναι κατακαλόκαιρο και ξαφνικά να συναντήσεις χιόνια ή δυνατό αέρα.

Αυτό το τόσο δύσκολο πέρασμα, το χρησιμοποιούσαν οι κτηνοτρόφοι και οι αγωγιάτες (κυρατζήδες). Έχει γκρεμούς και ανεμοδαρμένες γυμνές κορυφές εκεί πάνω στην Πίνδο, σε υψόμετρο 2.000 μ.


Συνεχίζουμε τον δρόμο μας, παράλληλα προς τον Ασπροπόταμο, σε μια καταπράσινη διαδρομή!



Τα άσπρα χαλίκια του Ασπροποτάμου!


Δρόμοι φιδίσιοι, ελίσσονται γύρω από τα βουνά για να πάνε σε απομονωμένα χωριουδάκια.



Ένα μονότοξο γεφύρι κι από κάτω η ρεματιά, ένα ακόμα αρχιτεκτονικό στολίδι, από τα τόσα που συναντούμε και που είναι έργα εξαιρετικών μαστόρων, εξαιρετικά μνημεία, που δεν πρέπει ποτέ να χαθούν.


Πολύ κοντά, μετά από το γεφύρι, μας ξαφνιάζει ένα εκκλησάκι, μέσα σε έναν μεγάλο βράχο!


Είναι ο Άγιος Νικόλαος Ασφάκας Ασπροποτάμου.




Το όμορφο αυτό ξωκκλήσι απέχει 2 χλμ.από το βλαχοχώρι Άγιος Νικόλαος, που κι αυτό, όπως και όλα, τον χειμώνα είναι έρημο και ζωντανεύει το καλοκαίρι.


Δεξιά του δρόμου είναι το εικονοστάσι του Αγ.Νικολάου.


Σ΄αυτό το σημείο τελειώνει η διευρυμένη Κοινότητα Ασπροποτάμου.

Συνεχίζουμε τον δρόμο μας... Είναι φανερό ότι οι κάτοικοι των γύρω χωριών, ασχολούνται με την υλοτομία και την κτηνοτροφία.



Λίγο παρακάτω το Δροσοχώρι Τρικάλων, χτισμένο σε μια πλαγιά γεμάτη έλατα, στα Αθαμανικά όρη της Πίνδου, σε υψόμετρο 950 μ.


Και μετά η Δέση Τρικάλων, στα 1040 μ. ένα αυθεντικό βλαχοχώρι, πανέμορφο, όπως όλα τα χωριά που συναντήσαμε.


Την περάσαμε και σταθήκαμε σε μια στροφή του δρόμου, βλέποντας τα βουνά και τον δρόμο που διασχίσαμε.
Γύρω μας είναι οι κορυφές Τσούκα (1.500 μ.), Τσάρτα (1.400 μ.) και Αυγό (2.180 μ.)


Το επόμενο χωριό στα 1056 μ.είναι η πανέμορφη Πύρρα! Το όνομα της είναι προφανές ότι το πήρε από τον βασιλιά Πύρρο. κτισμένη σε μια κατάφυτη πλαγιά, είναι σας πίνακας ζωγραφικής!




Εδώ διακρίνονται κάτω αριστερά, οι εκκλησιαστικές κατασκηνώσεις και στον χώρο τους, ο Ι.Ν. του Αγίου Μοδέστου.


Μπροστά μας, πάνω στον δρόμο, μετά την Πύρρα, ξεπροβάλλει η εξαιρετική εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, με έναν καταπράσινο περιβάλλοντα χώρο!
Και ποιο βλαχοχώρι δεν έχει Αγία Παρασκευή, αφού προστατεύει τους κτηνοτρόφους.


Ο αυλόγυρος ήταν ανοιχτός και έτσι μπόρεσα να την φωτογραφίσω. Η εσωτερική της πόρτα ήταν κλειστή, πιστεύω για λόγους ασφαλείας.

Πληροφορίες γι αυτήν την εξαιρετική Μονή, βρήκα στο πολύ ενδιαφέρον site του Νεραϊδοχωρίου http://neraidohori.info/ekklisies.htm.
Παραθέτω τις πληροφορίες του αυτούσιες και τους ευχαριστώ πολύ!

"Το μοναστήρι της αγίας Παρασκευής κτίστηκε το 1792 απ' το Γιώργο ή Γούσιο Χατζηπέτρο δίπλα στο εκκλησάκι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα, που πιθανότατα ήταν κτισμένο πριν απ' το 1792. Είναι βασιλικού ρυθμού με τρούλο.

Το μοναστήρι είχε πρόβατα, γίδια, γελάδια και χωράφια. Τα χωράφια καλλιεργούσαν κοληγάδες (δηλ. άτομα που έπαιρναν το 1/2 ή το 1/3 της παραγωγής, μισακάρηδες ή τριτάρηδες). Την επίβλεψη έκαναν οι ηγούμενοι και οι καλόγηροι που έμεναν στα κελιά του μοναστηριού και ξεπερνούσαν τα 30 άτομα. Ώς ηγούμενοι αναφέρονται ο Δαμασκηνός, ο Ευλόγιος, Κήριλος και ο Χριστόφορος. Ώς καλόγηροι αναφέρονται ο Γεννάδιος και ο Νεόφυτος το 1911. Η διαμόρφωση του χώρου του μοναστηριού έγινε το 1977 με δωρεά του Κλέαρχου Δημητρίου και η πέτρινη βρύση κτίστηκε το 1980 με τη φροντίδα του παπα-Χρήστου."







Το περίτεχνο πέτρινο πλαίσιο της εξώπορτας


Η κτητορική επιγραφή


και η μαρμάρινη επιγραφή, με τις πληροφορίες για την ανακαίνιση και αναπαλαίωση της Μονής, εν έτει 2000.


Συνεχίσαμε τον δρόμο μας προς Τρίκαλα και συναντήσαμε ένα άλλο γραφικό χωριό, φωλιασμένο στις πλαγιές του Κόζιακα στα 1140 μ. το Νεραϊδοχώρι Τρικάλων.


Περιτριγυρίζεται από έλατα και μοιάζει κουκλίστικο με τις κόκκινες στέγες του!



Έξω από το χωριό, ένα εκκλησάκι, αφιερωμένο στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό.


Συνεχίζουμε προς Περτούλι.


Υπέροχο τοπίο! Τι έχει να ζηλέψει από τις Ελβετικές Άλπεις...


Φτάσαμε στο πανέμορφο Περτούλι, που είναι κτισμένο σε υψόμετρο 1150 μ. στις πλαγιές του Κόζιακα. Πνιγμένο στα έλατα!


Ο Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου, πέτρινος, πάνω στον δρόμο και δίπλα στο δάσος.


Εδώ το Κερκέτιο Αθλητικό Κέντρο


με πλούσιες δραστηριότητες για όλα τα γούστα!


Μέσα σ΄αυτό το παραμυθένιο και υγιεινό περιβάλλον, δεν ήταν δυνατόν να μην κτιστούν πανέμορφα σπίτια!







Η τελευταία εικόνα του Περτουλίου,


μία όμορφη διαδρομή, με φόντο τα βουνά



και φτάσαμε στην Ελάτη, άλλο ένα γραφικό και πανέμορφο χωριό του Ν.Τρικάλων!


Κτισμένη κι αυτή μέσα στα έλατα, σε υψόμετρο 950 μ. στις πλαγιές του Κόζιακα.





Έχει πολλά τουριστικά καταλύματα, ταβέρνες


και καταστήματα με σουβενίρ, με επικεφαλής τις πάσης φύσεως γκλίτσες!


Εδώ τελειώνει το σημερινό οδοιπορικό μας.

Στην επόμενη ανάρτηση θα γνωρίσουμε τα "διαμάντια" της Πύλης Τρικάλων.

Σας ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη σας!

15 σχόλια:

  1. Γεια σου Μάγδα. Σε ένα εκπληκτικό μέρος που με προσκάλεσε. Όμορφη θέα, γεμάτη γοητεία. Το ιερό είναι ένα καταπληκτικό μέρος, μια πέτρινη εκκλησία και μου αρέσει πολύ. Σας ευχαριστώ πολύ, ώστε να με θυμούνται και στέλνω αγκαλιές και φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αστερι, με τα ωραία σου, τι ομορφα μέρη έχει η πατρίδα, και δεν τα γνωρίζουμε... Ευχαριστούμε και πάλι που μάς τα γνωρίζεις... φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γέμισε η ψυχή μου από τις ομορφιές που μας δείχνεις !!!
    Ευχαριστώ - ευχαριστώ πολύ !!!
    Είναι τόσο όμορφα αλλά και τόσο μακριά !!
    Καλό βαράκι εύχομαι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εκπληκτική η ανάρτηση σου Μάγδα,έχω πάει σε Μέτσοβο και Νεραϊδοχώρι αλλά όχι από αυτό το δρόμο που μας πήγες εσύ γιαυτό ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα τη διαδρομή!θα περιμένουμε την ξενάγηση από την Πύλη τώρα, κι ασφαλώς θα μας δείξεις το γεφύρι Παλαιοκαριάς και του Πορταϊκού ποταμού,καλά να είσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Long journey, of which you brought with you, beautiful photographs.

    Kisses

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μαγδουλα μου καλησπερα.παρ ολο που με τα βουνα δεν τα παω καλα γιατι ειμαι της θαλασσας δεν μπορω να μην θαυμασω τα ομορφα τοπια της πατριδας μας.να εισαι καλα και να ταξιδευεις και εμεις μαζι σου.πολλα φιλακια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λίτσα μου, σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ! Χαίρομαι που σου άρεσε!
      Κι εγώ λατρεύω την θάλασσα, αλλά το ίδιο και τα βουνά! Άλλη γοητεία!
      Φιλάκια και καλό Σαββατοκύριακο!

      Διαγραφή
  7. Την ίδια διαδρομή εκανα πριν 5 χρονια ...απλα την εκανα ανάποδα
    απο την Περτουλη στο Μέτσοβο....ήταν καλοκαίρι και πανέμορφη
    εκδρομή ...σε καποια σημεια ο δρομος ειναι λιγο χαλια ,στενος
    αλα λίγο περιπέτεια χρειάζεται.....να εισαι καλα Μαγδα μου ..ταξιδεψα παλι μαζι σου ....φιλακια πολλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι ομορφιά αποτύπωσες με το φακό σου!
    Υπέροχο οδοιπορικό, σε ευχαριστούμε.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τέλειαααα!! θενκς ταξιδιάρα φίλη μου!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κάποια στιγμή θέλω να την κάνω αυτή τη διαδρομή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μάγδα μου!!!!! να μπορούσα να πατήσω όπου με μάτια αχόρταγα περπατάς...

    Ευχαριστώ για την ξενάγηση!
    Ευτυχώς που βάζεις και τους ανάλογους χάρτες, τουλάχιστον για μένα...

    Φιλί,

    Υιώτα, αστοριανή,

    ΝΥ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τι χρειάζονται τα λόγια; Νάσαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή