Lago d' Iseo - ITALIA

Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σήμερα θα γνωρίσετε μία ακόμα λίμνη της Β.Ιταλίας, εκτός της λίμνης Garda, που σας την παρουσίασα λεπτομερώς στο blog μου (δείτε στα περιεχόμενα Ιταλία-Γκάρντα).
Την λίμνη Iseo που βρίσκεται επίσης στην Λομβαρδία, η οποία έχει τις πιο εντυπωσιακές λίμνες της Ιταλίας!

Η λίμνη Iseo, δεν είναι τόσο διάσημη, όπως η Γκάρντα, η Κόμο, η Ματζόρε, που είναι πασίγνωστες και πολύ τουριστικές.

Είναι μια ήσυχη λίμνη, περιτριγυρισμένη από τις Λομβαρδικές ΄Αλπεις,σαν ένα καλά κρυμμένο μυστικό!

Γύρω της υπάρχουν διάσπαρτα χωριουδάκια, με τουριστικές υποδομές και πολύ ωραίο φαγητό. Καραβάκια πηγαινοέρχονται και υπάρχει και τρένο που τρέχει δίπλα από την λίμνη και καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της. Θα τα δείτε όλα αυτά στην συνέχεια.

Ξεκινήσαμε την εκδρομή μας από την ιστορική πόλη Brescia, την αρχαία Βρεσκία των Ελλήνων (υπάρχει στο blog μου σε λεπτομερές αφιέρωμα) http://magdax.blogspot.gr/2012/06/brescia-northern-italy.html

Έξω από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό της Brescia, υπάρχει ένα σύγχρονο τρένο με 2-3 βαγόνια, που σε 35' σε πηγαίνει στην λίμνη Iseo, με πολύ χαμηλό εισιτήριο, μέχρι 3 ευρώ αν θυμάμαι καλά.

Εδώ φωτογράφισα την ημερομηνία, πέρασαν κιόλας 5 χρόνια...

Το τρένο για να φτάσει στην λίμνη, διασχίζει μια καταπράσινη διαδρομή, την Franciacorta που είναι γεμάτη αμπελώνες, οι οποίοι παράγουν αφρώδη ονομαστά κρασιά!

Σ΄αυτήν την σύντομη διαδρομή ως την λίμνη, είδαμε απέραντους αμπελώνες!

Μία στάση έκανε το τρένο στο Provaglio d' Iseo, σε μια μικρή πόλη, πριν από τον σταθμό Iseo. Εδώ βλέπετε παρκαρισμένα πολλά τροχόσπιτα και αυτοκίνητα.

Σταματούν εδώ, για να επισκεφθούν τον υδροβιότοπο με τους τυρφώνες της λίμνης, που έχει ανακηρυχθεί ως «Υγρότοπος Διεθνούς Σημασίας» από την Σύμβαση Ramsar (Ονομάζεται έτσι, γιατί στην Περσική πόλη Ramsar, υπογράφτηκε η σύμβαση για τους υγροβιότοπους και τα οικοσυστήματα τους). Και η Ελλάδα έχει υπογράψει αυτήν την σύμβαση.

Εδώ, χιλιάδες χρόνια πριν, στο σημείο που τα νερά αποσύρονταν, το έδαφος γινόταν ελώδες και σιγά-σιγά αναπτύχθηκε ένα παχύ στρώμα τύρφης, εξ ου και η ονομασία "τυρφώνες".
Από το 1800 λοιπόν, η τύρφη έγινε ένα πολύτιμο υλικό για την τοπική οικονομία. Μ΄αυτήν θέρμαιναν τα σπίτια τους, μ αυτήν λειτουργούσαν τα εργοστάσια τους.
Πολύ αργότερα ήρθε το πετρέλαιο και η ηλεκτρική ενέργεια.

Από το 1970 και μετά, οι τυρφώνες προστατεύονται και αναπτύχθηκε εδώ μία σπουδαία χλωρίδα και πανίδα, κάνοντας τον υγροβιότοπο, πολύ σημαντικό!

Φωτογράφισα ένα μέρος του από το τρένο.

Η αεροφωτογραφία μου δείχνει καθαρά την περιοχή της λίμνης και τους τυρφώνες (Torbiere del Sebino).

Δείτε και τον χάρτη της λίμνης. Στο πάνω μέρος της βλέπουμε τον ποταμό Oglio,δεύτερο σε μήκος παραπόταμο του Πάδου (πρώτος είναι ο Adda), ο οποίος χύνεται στην λίμνη Iseo.

Η επόμενη στάση ήταν η ομώνυμη πόλη, Iseo. Εδώ κατεβήκαμε από το τρένο. Είναι μια μικρή μεσαιωνική πόλη, με αρχοντικά, με ξενοδοχεία, ρεστοράν, καφέ και πυκνή θαλάσσια συγκοινωνία, για όλα τα χωριά της λίμνης. Είχαμε λίγο χρόνο στην διάθεση μας, γιατί θέλαμε να προλάβουμε το ferry boat.

Το κέντρο της είναι δίπλα από το λιμάνι και είναι η Piazza Garibaldi, με το ομώνυμο άγαλμα που στέκεται σε ένα βάθρο από ηφαιστειακή τέφρα, σκεπασμένο από βρύα.
Το μνημείο αυτό είναι το αρχαιότερο της Ιταλίας, από το 1883, έργο του γλύπτη από την Βερόνα Bordini.

Αριστερά είναι το κτίριο του Δημαρχείου με το ρολόι,σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα R.Vantini,που ολοκληρώθηκε το 1833.

Πάρτε και μία ιδέα από τις τιμές των φρούτων κατά τον Μάιο του 2012.

Όπως βλέπετε, όλα τα σπίτια είναι κομψά, με ωραία χρώματα και μερικά εξ αυτών ζωγραφισμένα!

Στην επόμενη φωτογραφία βλέπουμε την μικρή εκκλησία του 14ου αιώνα S. Maria del Mercato.

Θα περπατήσουμε τώρα στα γύρω μεσαιωνικά στενά, όπου θα συναντήσουμε την Pieve di S. Andrea (ο ενοριακός ναός του Αγίου Ανδρέα).
Η παράδοση λέει ότι η πρώτη πέτρα τοποθετήθηκε από τον Επίσκοπο της Μπρέσια, Saint Vigilius, ο οποίος κατέφυγε εδώ τον 6ο αιώνα, προκειμένου να ξεφύγει από τους βαρβάρους.

Πολλές μπουτίκ με κομψά ρούχα και παπούτσια!

Πάμε τώρα προς την παραλία

Στην πλατεία υπάρχει ένα μνημείο αφιερωμένο στον πατριώτη Gabriele Rosa (Iseo - 1812-1897).Το φιλοτέχνησε ο Ρωμαίος καλλιτέχνης Ettore Ferrari και εγκαινιάστηκε το 1912.

Εδώ θα έρθει το ferry boat, αλλά μέχρι να έρθει ας γνωρίσουμε λίγο ακόμα το Iseo.

Εδώ σε δύο γλώσσες παρακαλούν τους επισκέπτες του νησιού, να μην δίνουν τροφή στις πάπιες και στους κύκνους για την ασφάλεια των πτηνών.

Πολύ ευχάριστο το θέαμα στα γαλάζια νερά της λίμνης!

Το γαλάζιο χρώμα επικρατεί παντού, αγαλλιάζει η ψυχή!

Αριστερά της σκάλας, υπάρχει ένας ξύλινος διάδρομος και μερικά σπίτια, κυριολεκτικά μέσα στο νερό!

Από την άλλη πλευρά είναι μεγάλος και μακρύς ο χώρος περιπάτου. Στην άκρη υπάρχει και ένα έργο τέχνης, μέσα στην λίμνη, σε κυματοειδές σχήμα.

Όμως ήρθε το ferry boat.

Προορισμός μας είναι η Monte Isola, ένα νησί μέσα στην λίμνη, το μεγαλύτερο στην κεντρική και νότια Ευρώπη!

Όπως το λέει και το όνομα του, είναι βουνό-νησί.Το ύψος του είναι 600 μ. και η συνολική του έκταση είναι 13 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Πάμε, το πλοίο ξεκίνησε.

Ήταν Μάιος και δεν είχε πολύ κόσμο.

Αριστερά μας, η απέναντι όχθη της λίμνης και ο αυτοκινητόδρομος που περνάει μέσα από τα βουνά.

Πολύ σύντομα είδαμε τον ορεινό όγκο του Monte Isola.

Δίπλα του βλέπουμε ένα μικρό καταπράσινο νησάκι.

Είναι το Isola di San Paolo.Εδώ κατά καιρούς έζησαν μοναχοί, αλλά στην συνέχεια το νησάκι αγοράστηκε από ιδιώτη, εξ ου και η εντυπωσιακή βίλα. Το ferry boat πέρασε πολύ κοντά από το νησάκι και να η φωτογραφία μου.

Πλησιάζοντας στο νησί, βλέπουμε πόσο πράσινο είναι! Στην κορυφή δεσπόζει το κάστρο Oldofredi με τον κυλινδρικό πύργο του.

Είναι το πρώτο χωριό του νησιού, το Sensole, γεμάτο από ελαιόδεντρα!

Εδώ θα κατεβούμε για λίγο, να το γνωρίσουμε.Είχε τόση γαλήνη και ησυχία, που μόνο το κελάηδισμα των πουλιών ακούγαμε.
Εδώ πρέπει να σας πω ότι η περίμετρος του νησιού είναι 12 χλμ. και ότι τα αυτοκίνητα απαγορεύονται. Υπάρχουν μόνο τα αυτοκίνητα του γιατρού, του πάστορα και του Δημάρχου και ένα μικρό πουλμανάκι για την μεταφορά των τουριστών στα δώδεκα χωριουδάκια του νησιού. Ποδήλατα και μηχανάκια επιτρέπονται.

Υπάρχει όμως μια καλή θαλάσσια συγκοινωνία.

Η παραλία του Sensole, γεμάτη από ιβίσκους πολύχρωμους, λουλούδια γενικώς, χρωματιστά σπίτια, ψαρόβαρκες και νοστιμιές!

Απέναντι μας φαίνεται το Sulzano, απ' όπου θα πάρουμε το τρένο για τον γύρο της λίμνης.

Εδώ στον φούρνο, υποχρεωτική στάση :) για να γευτούμε τις Ιταλικές μοναδικές νοστιμιές!

Στην επόμενη φωτογραφία είναι ένα κτίριο στην παραλία του Sensole, με μία αναμνηστική πλάκα και ένα δάφνινο στεφάνι, αφιερωμένα σε δύο ήρωες του Πολεμικού Ναυτικού που χάθηκαν για την πατρίδα, κατά τον Α΄Παγκόσμιο πόλεμο, τους Emilio Dalmeri a Augusto Moretti.

Στο ισόγειο του δημοσίου αυτού κτιρίου, είναι το Τουριστικό Γραφείο Πληροφοριών και τα πόμολα του είναι σε σχήμα ψαριού!

Η παραλιακή λεωφόρος συνεχίζεται και είναι γεμάτη από ξενοδοχεία, ταβέρνες και μπαράκια. Όμως εμείς πρέπει να προλάβουμε το πλοίο. Επιστρέφουμε στην σκάλα και επιβιβαζόμαστε με προορισμό το Sulzano, απέναντι, αφού προηγουμένως το πλοίο θα "δέσει" για λίγο στο επόμενο χωριό της Monte Isola, την Peschiera Maraglio.

Καθώς τρέχει το ferry boat, θαυμάζουμε το όμορφο και γεμάτο ελιές και κωνοφόρα, γαλήνιο νησί της λίμνης, με τα μεσαιωνικά χωριουδάκια του!

Είναι γεμάτο λουλούδια! Στα σπίτια, στην παραλία, στον δρόμο, ακουμπούν ακόμα και την λίμνη!

Μπροστά μας το γραφικό ψαροχώρι Peschiera Maraglio , που έχει τους καλύτερους τεχνίτες ψαράδικων διχτυών, ακόμα και μουσείο αυτής της πανάρχαιας τέχνης!
Διάβασα δε ότι εκτός από δίχτυα, κατασκευάζουν και δίχτυα ποδοσφαίρου, μπάσκετ κλπ.

Στην κορυφή του νησιού, δεσπόζει το παρεκκλήσι της θαυματουργής Madonna della Ceriola, του 13ου αιώνα.

Στην επόμενη φωτογραφία μου, το μεγάλο κτίριο με τις καμάρες, είναι το Castello Oldofredi, σήμερα ξενοδοχείο και ρεστοράν.

Η αποβάθρα του Peschiera Maraglio

Φεύγουμε από την Monte Isola...Μακάρι να μπορούσαμε να μέναμε στην λίμνη μία εβδομάδα. Να τα απολαμβάναμε όλα λεπτομερώς.

Πολύ σύντομα, σε δέκα λεπτά, βρεθήκαμε απέναντι στην λίμνη, στο Sulzano.

Είναι η πιο πολυσύχναστη αποβάθρα, γιατί είναι η αφετηρία πολλών πλοίων για το νησί Monte Isola και γενικά για τα χωριά της λίμνης. Ακόμα, υπάρχει σταθμός τρένου και λεωφορεία προς πάσα κατεύθυνση.

Από εδώ έχουμε μια ωραία θέα στο νησί και στο βάθος στο Iseo.

Περνάμε από την πλατεία του Sulzano και κατευθυνόμαστε προς την στάση του τρένου. Ένα οικόσημο του χωριού, το οποίο υπάρχει από τους Ρωμαϊκούς χρόνους.
Μέχρι τον 18ο αιώνα το Sulzano ανήκε στην οικογένεια Oldofredi, που ήταν γαιοκτήμονες. Τότε υπήρχαν ασβεστοκάμινοι και οι άνθρωποι δούλευαν εκεί. Αργότερα ασχολήθηκαν με την παραγωγή μαλλιού και τσόχας.

Η εκκλησία του San Giorgio Μartire

Φάνηκε όμως το τρένο, Στον σταθμό, όπως βλέπετε υπήρχαν επισκευές εν εξελίξει.

Το τρένο τρέχει κατά μήκος της λίμνης και από τα χωριά Sale Marasino, Marone, Vello, Toline, Pisogne.
Θα τα δούμε από το παράθυρο.

To Sulzano ήδη το περάσαμε και απέναντι μας βλέπουμε την Monte Isola και το ψαροχώρι της Peschiera Maraglio.

Κατευθυνόμαστε τώρα στο Sale Marasino, πάνω στην λίμνη κι αυτό, με όλες τις τουριστικές υποδομές.

Πρώτο στην λίμνη, ένα μεγάλο ξενοδοχείο, η Villa Bredina

Στα δεξιά της επόμενης φωτογραφίας μου, διακρίνεται ο ενοριακός Ναός του SAN ZENONE, από το 1737.

Επόμενο χωριό είναι το Marone.

Εδώ βλέπουμε το δεύτερο μικρό νησάκι μετά το San Paolo, το Isola di Loreto. Όπως είδατε, βρίσκονται και τα δύο, ένθεν και ένθεν του νησιού Monte Isola.

Στο νησάκι Di Loreto, στα τέλη του 15ου αιώνα, οι μοναχές της Santa Chiara di Brescia, έκτισαν εδώ ένα μοναστήρι. Αργότερα πέρασε σε άλλα χέρια, μέχρι που ο Vincenzo Richeri, αγόρασε το νησάκι και το 1910 έκτισε αυτό το νεογοτθικό κάστρο-βίλα.

Στο Marone βλέπουμε το μνημείο της ομάδας των Άλπεων (Gruppo di Marone- έτος ιδρύσεως 1931).

Στην επόμενη φωτογραφία φαίνεται το κωδωνοστάσιο του Ιερού Ναού San Martino, του 16ου αιώνα.

Από το Marone και μετά αρχίζει το τρένο να μπαινοβγαίνει σε τούνελ. Εδώ είναι το χωριό Vello. Υπάρχουν καμάρες με ανοίγματα και πρόλαβα να φωτογραφίσω ένα "παράθυρο" προς την λίμνη και την μόνιμα αραγμένη εκεί μπλε βαρκούλα.

Από τα κενά μεταξύ των τούνελ, προλάβαινα να φωτογραφίσω κομμάτια του παραλίμνιου δρόμου.

Τα τούνελ τελειώσανε

και φτάσαμε στο Toline.

Στο βάθος δεξιά το Pisogne. Εδώ θα κατεβούμε από το τρένο και θα συνεχίσουμε με λεωφορείο ως την Bergamo.
Το Pisogne υπάρχει από τους προϊστορικούς χρόνους.

Ένα μέρος της μεγάλης μαρίνας του.

Στην παραλία του μια πρωτότυπη φοντάνα (συντριβάνι) από την γλύπτρια Marcela Cabutti, από την Αργεντινή.
Είναι μία άσπρη βαρκούλα, σαν αυτές από χαρτί που κάναμε από παιδιά. Το τρένο έτρεχε και δεν καλοφαίνεται.

Ένα ακόμα μνημείο

Η αποβάθρα του Pisogne

Και ο πύργος του Επισκόπου,Torre del Vescovo

Οι απέναντι γραμμές του τρένου

Περνάμε τώρα πάνω από τον χείμαρρο Trobiolo

Οι δύο τελευταίες εικόνες από το τρένο

Κατεβήκαμε στον σταθμό του Pisogne και μόλις προλάβαμε το λεωφορείο για την Bergamo.

Εδώ θα σταματήσω για να μην σας κουράσω άλλο και θα συνεχίσουμε στην επόμενη ανάρτηση αυτήν την ενδιαφέρουσα, γεμάτη φυσικές ομορφιές εκδρομή στην απέναντι όχθη της λίμνης, με το λεωφορείο και με κατάληξη, την Bergamo.

Σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη σας!

Ως την επόμενη φορά, να είστε καλά!