RILA Monastery - BULGARIA

Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Από σήμερα και σε τρεις επόμενες αναρτήσεις, θα επισκεφθούμε όμορφα και ενδιαφέροντα μέρη της γειτονικής μας Βουλγαρίας.

Πρώτος σταθμός μας είναι η μεγαλύτερη και ξακουστή Ορθόδοξη Μονή στην Βουλγαρία, η Μονή Αγίου Ιωάννη της Ρίλα, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO από το 1983!

Μόλις περάσουμε τα σύνορα του Προμαχώνα, κατευθυνόμαστε προς την πόλη Μπλαγκόεβραντ ή Άνω Τζουμαγιά ( απόσταση από Θεσσαλονίκη 195 χλμ.). Έχει πληθυσμό 71.000 κατοίκους, βρίσκεται στην κοιλάδα του ποταμού Στρυμόνα και στους πρόποδες των βουνών Ρίλα και Πιρίν.

Το σύμβολο της πόλης είναι ένα εντυπωσιακό γλυπτό άλογο από σίδηρο, που έγινε το 1987, το Koncheto (μικρό άλογο).

Διασχίσαμε περιφερειακά την πόλη

και στην συνέχεια στρίψαμε προς Kocherinovo, απ' όπου το Μοναστήρι Ρίλα, απέχει 31 χλμ. από τον δρόμο 107.
Αυτά για όσους θελήσουν να επισκεφθούν την Μονή με το αυτοκίνητο τους.

Μετά την στροφή στα 2 χλμ. το Kocherinovo.

Μεγαλειώδη τα πανύψηλα και χιονισμένα βουνά!

Ανεβαίνουμε τον ορεινό δρόμο προς την Μονή Ρίλα. Aριστερά μας βλέπουμε έναν τεράστιο βράχο

και δεξιά μας τα σπίτια του χωριού Ρίλα και το ομώνυμο ποτάμι.

Παρά του ότι το Μοναστήρι βρίσκεται σε υψόμετρο 1.147 μέτρων, ο δρόμος είναι βατός, χωρίς φουρκέτες και επικινδυνότητα.

Ήδη φτάσαμε. Η είσοδος του Μοναστηριού και ένας μεγάλος χώρος για τα πούλμαν και τα αυτοκίνητα.
Απ έξω μοιάζει με κάστρο, με τους 24 μέτρων πέτρινους τοίχους!

Υπήρχε πάρα πολύς κόσμος. Εντυπωσιακή η εικονογραφημένη είσοδος με τα έντονα χρώματα!

Η Ιερά Μονή ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα από τον ερημίτη Άγιο Ιωάννη ( Ivan Rilsky (876-946), από τον οποίο πήρε και το όνομα της, κατά την περίοδο του Τσάρου Πέτρου Α' (927-968).

Ο Άγιος Ιωάννης ζούσε σε μία σπηλιά, χωρίς υλικά αγαθά, την Μονή την έκτισαν οι μαθητές του.

Περνάμε την είσοδο και βλέπουμε όλο το μεγαλείο της Μονής, στην εσωτερική αυλή. Έκθαμβοι παρατηρούμε τους ζωγραφισμένους θόλους και τις κιονοστοιχίες, τις σκεπαστές ξύλινες σκάλες και τις σκαλιστές βεράντες!

Είναι ένα αριστούργημα της Βουλγαρικής Αναγέννησης! Στο μέσον η κεντρική εκκλησία της Γεννήσεως της Θεοτόκου με τους πέντε τρούλους και τον πύργο και γύρω της τα κελιά των μοναχών.
Η κεντρική εκκλησία κτίστηκε στα μέσα του 19ου αιώνα.

Τα πάντα είναι καλυμμένα με νωπογραφίες (Frescos), οι οποίες ολοκληρώθηκαν το 1946!

Στο εσωτερικό του Ναού, πολύτιμο είναι το επίχρυσο ξυλόγλυπτο τέμπλο, για το οποίο εργάστηκαν 4 τεχνίτες επί 5 χρόνια! Οι νωπογραφίες, που ολοκληρώθηκαν το 1946, είναι έργο πολλών καλλιτεχνών από την Βουλγαρία, με προεξάρχοντες τους διάσημους αδελφούς Ζαχάρι και Ντιμιτάρ Ζόγκραφ.

Δείτε όμως μερικές από τις εξαιρετικές αγιογραφίες, που υπάρχουν έξω από την κεντρική εκκλησία,

όπου και μία μαρμάρινη κρήνη με ένα χρυσό πουλί στην κορυφή!

Στις επόμενες φωτογραφίες βλέπετε λεπτομέρειες από τα 300 κελιά των μοναχών. Είναι δομημένα με εξαιρετική κομψότητα! Ξύλινα χαγιάτια, ξύλινα σκαλιστά ταβάνια και κάγκελα, ζωγραφισμένες προσόψεις με την χαρακτηριστική ριγωτή ζωγραφική!

60 μοναχοί διακονούν το Μοναστήρι.

Εδώ βλέπετε τον Πύργο του Χρέλια (ντόπιου φεουδάρχη) από το 1334. Είναι από τα παλαιότερα κτίσματα της Μονής.

Ωστόσο με την άφιξη των Οθωμανών στα τέλη του 14ου αιώνα, έγιναν πολυάριθμες επιδρομές και ως εκ τούτου πολλές καταστροφές στο Μοναστήρι.

Λεπτομέρειες από τον πύργο με το κωδωνοστάσιο

Ευτυχώς όμως, χάρη στις δωρεές της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της Ρωσικής Μονής του Αγίου Όρους, το Μοναστήρι ανακατασκευάστηκε στα τέλη του 15ου αιώνα.

Και πάλι, κατά την εποχή της Βουλγαρικής Εθνικής Αναγέννησης κατά τον 18ο αιώνα, μια φωτιά το κατέστρεψε και αναστήθηκε απ΄την αρχή, με χρήματα πλουσίων Βουλγάρων από όλη την χώρα.

Στον λίγο χρόνο της παραμονής μας στο εκπληκτικό Μοναστήρι, δεν πρόλαβα να επισκεφτώ το Μουσείο, όπου φυλάσσεται ο Σταυρός του μοναχού Ραφαήλ, ο οποίος σκάλισε με ένα μικρό κοπίδι, 140 θρησκευτικές σκηνές και 650 μορφές, σε μικρογραφία!

Δώδεκα χρόνια του πήρε αυτή η δουλειά και μάλιστα πριν την ολοκληρώσει το 1802, τυφλώθηκε.

Εδώ πρέπει να προσθέσω ότι στο Μοναστήρι της Ρίλα, υπάρχει μία πλούσια βιβλιοθήκη με 250 χειρόγραφα και 9.000 παλιά έντυπα!

Συνεχίζω την φωτογραφική περιήγηση...

Μία βρύση με κρύο καθαρό νερό βουνίσιο, ξεδιψάει τους επισκέπτες.

Βρισκόμαστε μπροστά στον τάφο του Neofit Rilski (1793 - 1881), μοναχού από το Μπάνσκο. Ήταν υιός ιερέα, δάσκαλος και εικονογράφος. Σπούδασε Ελληνική λογοτεχνία και παρέμεινε επί 4 χρόνια στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης.

Επέστρεψε στο Μοναστήρι της Ρίλα ως Ηγούμενος.

Εξέδωσε το πρώτο βιβλίο γραμματικής της σύγχρονης Βουλγαρικής γλώσσας και έκανε την πρώτη λαϊκή μετάφραση της Καινής Διαθήκης, επίσης στη σύγχρονη Βουλγαρική γλώσσα!

Τώρα θα περάσουμε την νότια Πύλη, υπέροχα ζωγραφισμένη! και θα βγούμε έξω από την Μονή, όπου υπάρχουν ξενώνες, καφέ-ρεστοράν και καταστήματα με σουβενίρ.

Με το που βγαίνεις από την πύλη, ακούς τον ήχο του νερού που τρέχει, πράγματι κατεβαίνουν τα νερά από το βουνό.

Είχαμε λίγη ώρα ούτως ή άλλως για να δούμε το Μοναστήρι, αυτή πέρασε πολύ γρήγορα, γι αυτό επιστροφή στο πούλμαν.

Η Νότια πύλη

και οι λεπτομέρειες των νωπογραφιών της

Μια τελευταία ματιά στην κεντρική αυλή

και γρήγορη επιστροφή στο πούλμαν.

Στην επιστροφή μας, ακριβώς εκεί που ο δρόμος μας συνάντησε την εθνική οδό, ένα άγαλμα του Προστάτη της Βουλγαρίας Αγίου Ιωάννη της Ρίλα, ευλογούσε τον δρόμο μας...

Σας ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψη σας!

Στην επόμενη ανάρτηση, θα επισκεφθούμε την Φιλιππούπολη (Plovdiv).