KOTOR - MONTENEGRO

Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σήμερα θα επισκεφθούμε το μεσαιωνικό Kotor, το οποίο είναι φωλιασμένο στον μυχό του Boka Kotorska, σ΄αυτό το μοναδικό φιόρδ της Αδριατικής θάλασσας. Δείτε το στον χάρτη.

To Kotor εξυπηρετείται από τρία αεροδρόμια, το κοντινότερο είναι της πόλης Tivat, το άλλο είναι της πρωτεύουσας του Μαυροβουνίου Podgorica και το τρίτο είναι του Dubrofnic.

Η πόλη είναι τριγωνική και περιτριγυρισμένη από Βενετσιάνικα τείχη, αφού επί 400 χρόνια βρέθηκε υπό την Βενετσιάνικη κυριαρχία.

Το Κότορ αναφέρεται για πρώτη φορά το 168 π.Χ ως μέρος της Ρωμαϊκής επαρχίας της Δαλματίας.
Έκτοτε πέρασαν απ΄εδώ κι άλλοι πολλοί κατακτητές εκτός των Ενετών, όπως Βυζαντινοί, Οθωμανοί, Αψβούργοι, Γάλλοι, Βρετανοί...

Τα εξαιρετικά τείχη του, τα παλάτια του, ο ανέπαφος πολιτισμός του και η αρχοντιά του, αναγνωρίστηκαν από την Unesco, η οποία το κατέταξε ως μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της και φυσικά η πόλη τελεί υπό την προστασία της.

Οι άρτιες οχυρώσεις του Kotor, είναι από τις τελειότερες αμυντικές οχυρώσεις, γι αυτό και αποτελούν ένα μοναδικό τόπο στο Μαυροβούνιο.

Πρέπει να θυμηθούμε επίσης ότι δύο δυνατοί σεισμοί κατέστρεψαν τις οχυρώσεις αλλά και πολλά μνημεία της πόλης, που ευτυχώς αποκαταστάθηκαν.

Στην επόμενη φωτογραφία βλέπουμε την Ακρόπολη της πόλης με το φρούριο "Καμπάνα" (13-14ος αιώνας) και το φυσικό σύνορο της που είναι ο ποταμός Skurda.

Εδώ βλέπουμε το συνεργείο που φροντίζει την αποκατάσταση των ιστορικών τειχών, που από την υγρασία γέμισαν χόρτα. Ένας άντρας κρέμεται από το σχοινί και τα καθαρίζει.

Πάνω στους χοντρούς πέτρινους τοίχους δεσπόζει το φτερωτό λιοντάρι της Βενετίας, το επίσημο οικόσημο της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας κατά την περίοδο του Μεσαίωνα.

Έξω από τα κάστρα, υπάρχουν περιποιημένοι κήποι, καθώς και ένα συντριβάνι.

Εάν σηκώσουμε ψηλά τα μάτια μας θα διακρίνουμε το Κάστρο του Αγίου Ιωάννη, που είναι σε ύψος 260 μ. με 1233 σκαλιά! Τα οφιοειδή οχυρωματικά του έργα στις απόκρημνες πλαγιές του βουνού, φτάνουν τα 5 χλμ.!

Η πόλη του Κότορ έχει -3- Πύλες. Εμείς θα μπούμε από την Πύλη της θάλασσας, που είναι η κυρία Πύλη (από το 1555).

Η Πύλη φέρει την επιγραφή "What belongs to others we don't want, ours we don't give" δηλαδή "αυτό που ανήκει σε άλλους δεν το θέλουμε, τα δικά μας δεν τα δίνουμε".

Ακολουθεί μία μαρμάρινη πλάκα με την ημερομηνία 21 Νοεμβρίου 1944, ημέρα κατά την οποία η πόλη ελευθερώθηκε μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο.

Μόλις διαβήκαμε την είσοδο, απέναντι μας ακριβώς είδαμε τον Πύργο του Ρολογιού, σύμβολο της πόλης, κτισμένος στην Square of Arms, την κεντρική πλατεία της από το 1602. Το στυλ του είναι εν μέρει μπαρόκ και εν μέρει γοτθικό.

Εδώ στην πλατεία των όπλων, γίνονται όλες οι εκδηλώσεις της πόλης.

Αν προσέξετε στην φωτογραφία υπάρχει μπροστά από τον πύργο, ένας κωνικός στύλος, ο στύλος της ντροπής.
Όποιος διέπραττε ένα αδίκημα, στεκόταν εκεί, οπότε όλοι οι συμπατριώτες του γνώριζαν την καταδίκη του και γινόταν περίγελος.

Ένα μέρος της κεντρικής πλατείας,

στο βάθος της οποίας βλέπουμε το Γαλλικό θέατρο του Ναπολέοντα, όταν στο Κότορ ήταν οι Γάλλοι κατά τον 17ο αιώνα. Αργότερα λειτούργησε ως Δημαρχείο και σήμερα είναι το ξενοδοχείο Cattaro. Δεξιά, το κτίριο Άρσεναλ.

Απέναντι από το ρολόι, βλέπουμε δεξιά μας ένα μακρόστενο κτίριο με ένα ιδιαίτερα μακρύ μπαλκόνι. Ήταν το παλάτι του Δούκα που καταλήγει σε ένα πύργο, τον πύργο της φρουράς.Κτίστηκε τον 18ο αιώνα.

Η πίσω όψη του παλατιού, όπως την βλέπουμε όταν είμαστε έξω από τα τείχη. Προκαλούν εντύπωση οι πρωτότυπες και καλόγουστες καπνοδόχοι, που θυμίζουν περιστερεώνες.

Ο πύργος της φρουράς έχει κτιστεί με αυστηρή στρατιωτική αρχιτεκτονική, από πέτρα.

Ένα παλάτι ακόμα μας εκπλήσσει με την απέριττη βενετσιάνικη κομψότητα του, στην κεντρική πλατεία του Κότορ!

Μια παλιά κατοικία, φιλοξενεί σήμερα ένα γραφείο ταξιδίων και ενοικιάσεως αυτοκινήτων.

Το παλάτι στην γωνία είναι το Bizant Palace του 14ου αιώνα και ανήκει στην οικογένεια του Νικολάου Βυζαντίου.

Πίσω απ αυτό, σε ένα μικρό στενάκι βλέπετε δεξιά μια πράσινη γοτθική πύλη, που πάνω της έχει ένα ημικύκλιο με αγάλματα. Είναι το Beskuca Palace του 18ου αιώνα. Σήμερα το παλάτι ανήκει στην πόλη του Κότορ.

Και οι λεπτομέρειες από την γοτθική πόρτα.

Όταν περπατάς στο Κότορ, βρίσκεσαι σε ένα μεσαιωνικό λαβύρινθο από στενά δρομάκια, μικρές πλατείες ή και μεγαλύτερες. Σε μερικά στενάκια χωράει ίσα-ίσα ένα άτομο.

Το στενάκι αυτό,

μας οδήγησε σε μία μικρή πλατεία, την πλατεία Αλεύρων, όπου το παλάτι της οικογενείας Pima, το οποίο κτίστηκε μετά τον μεγάλο σεισμό του 1667. Το στυλ του είναι αναγεννησιακό κάτω και μπαρόκ προς τα επάνω.

Στο Κότορ δεν υπάρχουν οδοί, οι δε πλατείες δεν είναι τετράγωνες, αλλά έχουν ακανόνιστο σχήμα, πήραν διάφορα ονόματα, είτε από κάποιον Ναό που είναι σ΄αυτές, ή γιατί πουλούσαν ψωμιά και άλευρα (όπως η προηγουμένη), μία άλλη λέγεται πλατεία Σαλάτας, γιατί εδώ πουλούσαν οι αγρότες λαχανικά κλπ.

Στην δεξιά πλευρά της φωτογραφίας μου, το παλάτι του 14ου αιώνα με το μπαλκόνι, είναι της οικογενείας Buca. Και ακριβώς απέναντι στην φωτογραφία, το κτίριο με τα λευκά παράθυρα είναι η Σχολή Τουριστικών Επαγγελμάτων του Πανεπιστημίου του Κότορ.

Πάνω από την σιδερένια είσοδο υπάρχει το οικόσημο της οικογενείας ανάμεσα σε δύο αγγέλους.

Και πάλι ένα μικρό στενό,

μας έβγαλε στην πλατεία, όπου βρίσκεται ο Καθεδρικός Ναός του Κότορ, ο αφιερωμένος στον Άγιο Τρύφωνα, κτισμένος από το 1166 σε Ρωμανική αρχιτεκτονική. Υπέστη κι αυτός μεγάλες ζημίες από τον σεισμό του 1979, όπως και πολλά κτίρια, αλλά αποκαταστάθηκαν.
Στο αριστερό καμπαναριό γράφει 809 (Ημερομηνία ίδρυσης) και στο δεξί γράφει 2009 (ημερομηνία τελευταίας αποκατάστασης).

Πάνω από τον Καθεδρικό Ναό είναι το κάστρο του Αγίου Ιωάννη και δίπλα του, το κτίριο της Επισκοπής.

Το εσωτερικό του Ναού κοσμείται από κολώνες Κορινθιακού ρυθμού και στον βωμό υπάρχει ένας θησαυρός αργυροχρυσοχοϊας!

Δίπλα από τον Ναό του Αγίου Τρύφωνος, βλέπουμε το παλάτι Drago, γοτθικού στυλ, που κτίστηκε τον 14ο και 150 αιώνα. Σήμερα φιλοξενεί το Περιφερειακό Ίδρυμα για την Προστασία των Πολιτιστικών Μνημείων.
Επίσης δίπλα από την εκκλησία υπάρχει και το κτίριο της Επισκοπής, που κι αυτό ανήκει στην οικογένεια Drago.

Στην μικρή πλατεία όπως και παντού, συναντούμε ρεστοράν με τραπεζάκια έξω. Υπάρχουν νοστιμιές για όλα τα γούστα.

Στην ίδια πλατεία του Καθεδρικού Ναού, βλέπουμε και το Δημαρχείο της πόλης.

Ένα χαριτωμένο ρεστοράν

Ένα στενό με αρχοντικά πέτρινα σπίτια,

μας "βγάζει" στην πλατεία του Ναυτικού Μουσείου, το οποίο στεγάζεται στο μπαρόκ παλάτι του 18ου αιώνα Grgurina.

Μπροστά από το Μουσείο, χαρακτηριστική είναι η άγκυρα στην είσοδο του. Και όπως σε όλες τις πλατειούλες, πάντα υπάρχουν τα ρεστοράν και τα καφέ για να ξαποσταίνουν οι επισκέπτες.

Γύρω από το Ναυτικό Μουσείο, όμορφες γωνιές

Όπως το Marinaio, καφέ-μπαρ, με ποικιλία από μπύρες, το οποίο φιλοξενεί εκθέσεις από καλλιτέχνες. Άλλωστε και το τραπεζάκι έξω είναι άκρως καλλιτεχνικό!

Μπροστά από το μπαράκι υπάρχει ένα πηγάδι, περιτριγυρισμένο από σφυρήλατο σίδερο, που κάποτε ήταν η μοναδική πηγή γλυκού νερού στο Κότορ.

Σε μια άλλη πλατεία, στην Piazza Greca! βλέπουμε την εκκλησία του Αγίου Λουκά από το 1195. Το χαρακτηριστικό της είναι ότι έχει δύο βωμούς, έναν για τους Ορθοδόξους και έναν για τους Καθολικούς.

Αριστερά του είναι μία Μουσική Σχολή.

Το εσωτερικό του

Γύρω του είναι γεμάτο εντυπωσιακά αρχοντικά και πολύχρωμα καφέ-ρεστοράν!

Δίπλα και ο Ορθόδοξος Σερβικός Ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών. Μπροστά κρέμεται η Σερβική σημαία.

Αριστερά και δεξιά της εισόδου υπάρχουν δύο μαρμάρινες κτητορικές επιγραφές.

Το εσωτερικό του Ι.Ναού. Την στιγμή που πήγαμε είχε Θεία Λειτουργία.

Συνεχίζοντα την περιήγηση μας ένα στενάκι,

ένα άλλο που μας οδηγεί

σε μια μικρή πλατεία, όπου ένα μικρό χαριτωμένο ξενοδοχείο. Δίπλα του στα σκαλιά, δύο νέοι παίζουν ωραία μουσική με τις κιθάρες τους.

Οι σκάλες ανήκουν στην μικρή εκκλησία των St. Clare / Saint Anthony, ενός Φραγκισκανικού μοναστηριού από τον 18ο αιώνα. Το μοναστήρι διαθέτει μία αξιόλογη συλλογή βιβλίων, τυπωμένων κατά τον 14ο αιώνα.

Λίγη περιπλάνηση ακόμα σε δύο-τρία στενά

Μία στάση σε μια "γλυκιά" βιτρίνα

και η τελευταία έξοδος από την μεσαιωνική πανέμορφη πόλη, μέσα από ένα στενό που οδηγεί στην κεντρική πλατεία του ρολογιού και μετά στην κεντρική πύλη εξόδου.

Κάπου είδα μια παλιά φωτογραφία του Κότορ

και τον καταπληκτικό δεκάλογο των κατοίκων του Μαυροβουνίου, οι οποίοι είναι χαρούμενοι, ευγενείς και χαμογελαστοί! Και φυσικά έχουν έντονα ανεπτυγμένη την αίσθηση του χιούμορ!

Ένα άνθρωπο, φιλικό, χαμογελαστό και ευγενικό συναντήσαμε, που με προθυμία, μας έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για τον τόπο του. Του εύχομαι να είναι πάντα καλά!

Έξω από τα τείχη της πόλης, είναι η θάλασσα, με πολλά σκάφη, πλοία, κρουαζιερόπλοια, καφέ, ρεστοράν, πάρκα, γενικά μια ζωντανή πόλη, ένας δήμος με 13.000 κατοίκους και πάρα πολλούς τουρίστες~

Περνάμε την γεφυρούλα του ποταμού Skurda, για να πάμε στο μικρό λεωφορείο, που θα μας πάει στην Butva, την άλλη υπέροχη πόλη του Μαυροβουνίου.

Την επόμενη λοιπόν φορά, θα σας ξεναγήσω στην παραλιακή πανέμορφη Butva.

Ως τότε να είστε καλά και σας ευχαριστώ πολύ για την παρουσία σας!