Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.
Click photo to enlarge.
Το 2011 κάναμε με γκρουπ μία πενθήμερη εκδρομή στο Βελιγράδι (είναι η προηγουμένη μου ανάρτηση) και την τελευταία μέρα, επισκεφθήκαμε την παραδουνάβια όμορφη πόλη του πολιτισμού και της μουσικής, Novi Sad.
Ξεκινώντας από το Βελιγράδι, περάσαμε την Old Bridge (1942) πάνω από τον ποταμό Sava,
καθώς και την Bridge Beska, την μεγαλύτερη γέφυρα του Δούναβη!
Μετά από 93 χλμ. φτάσαμε στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας την Novi Sad. Λίγο πριν μπούμε στην πόλη, στην δεξιά όχθη του Δούναβη, αντικρίσαμε το Φρούριο Petrovaradin, του 1692.
Το φρούριο κτίστηκε από τους Αψβούργους για προστασία από τους Οθωμανούς.
Δεσπόζει σ΄αυτό ο πύργος του παράξενου ρολογιού, του οποίου ο μικρός δείκτης δείχνει τα λεπτά και ο μεγάλος τις ώρες!
Αυτό έγινε για να μπορούν οι ψαράδες του Δούναβη να βλέπουν από μακριά το ρολόι.
Δυστυχώς δεν υπήρχε χρόνος για να επισκεφθούμε το Φρούριο.
Εδώ κάθε χρόνο λαμβάνει χώρα ένα σπουδαίο Φεστιβάλ μοντέρνας μουσικής, με γνωστά συγκροτήματα, που ονομάζεται EXIT και συγκεντρώνει πλήθος νέων ανθρώπων. Το φετινό θα πραγματοποιηθεί στις 9-12 Ιουλίου 2020 και το εισιτήριο για όλο το τετραήμερο είναι 106,51 ευρώ το άτομο.
Παίρνουμε μία ιδέα από το Φρούριο, από μια αεροφωτογραφία που βρήκα στο Ίντερνετ.
Εδώ στις όχθες του Δούναβη, υπάρχει μία πλαζ, που το καλοκαίρι γεμίζει από κόσμο. Γήπεδα, μπαράκια, ομπρέλες και μπάνιο στο ποτάμι.
Και τώρα πάμε να γνωρίσουμε την πόλη, τα κομψά κτίρια της οποίας μαρτυρούν πολλούς πολιτισμούς.
Το πρώτο κτίριο που είδαμε, είναι το Serbian National Theatre. Το Εθνικό Θέατρο της Σερβίας, ιδρύθηκε εδώ το 1861. Το σημερινό κτίριο άνοιξε το 1981. Λευκό και κομψό!
Στην επόμενη φωτογραφία διακρίνουμε το χάλκινο άγαλμα του θεατρικού συγγραφέα Jovan Popović Sterija (1806-1856).
Μπροστά από το κτίριο του Εθνικού Θεάτρου βλέπουμε το λευκό μαρμάρινο γλυπτό, προς τιμήν της Ρωσσίδας Marina Olenjina (Μόσχα 1897 - Βελιγράδι 26-7-1963), ιδρύτριας του Μπαλέτου του Σερβικού Εθνικού Θεάτρου.
Κατευθυνόμαστε προς το κέντρο της πόλης, στην Πλατεία Liberty "Trg slobode". Είναι πεζοδρομημένη, με πάρκα, καφέ, ρεστοράν, ωραία κτίρια και περιστέρια.
Βλέπουμε την ρωμαιοκαθολική εκκλησία του 1893 Name of Mary Church, η μεγαλύτερη στο Novi Sad. Οι ντόπιοι την αποκαλούν και Καθεδρικό Ναό. Δεσπόζει στο κέντρο της πόλης, λόγω του ύψους της. Το καμπαναριό της έχει ύψος 72 μ. και ψηλά έχει τον χρυσό Σταυρό.
Η πλαγία όψη του Καθεδρικού, όπου φαίνεται η εντυπωσιακή του στέγη
Από την είσοδο του, βλέπουμε την πλατεία και το Δημαρχείο.
Τα κομψά κτίρια της επόμενης φωτογραφίας είναι: Αριστερά η Војвођанска банка, την οποία αγόρασε η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος το 2006. Το γωνιακό πανέμορφο κτίριο ανήκει στην Erste Bank.
Στο σημείο αυτό δεν πρέπει να παραλείψω να σας πω ότι, η Novi Sad είναι η μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα της μεγάλης επαρχίας Βοϊβοντίνα, η οποία έχει συνολικά 2.000.000 κατοίκους, διαφόρων εθνοτήτων και πολιτισμών (26 εθνότητες και έξι γλώσσες)!
Οι άνθρωποι της ηλικίας μου θα θυμούνται μία γνωστή ρήση : "Ας με λένε βοϊβοντίνα κι ας πεθαίνω από την πείνα!" Βοεβόδας (σλαβική λέξη) ήταν αρχηγός στρατιωτικός ή πολιτικός. Κατ΄επέκτασιν δήμαρχος, νομάρχης κλπ. Η γυναίκα του λοιπόν, προτιμούσε τον τίτλο κι ας μην είχε να φάει. Αυτό βέβαια ίσχυε για τα παλιά χρόνια :)
Ένα Αναγεννησιακό κτίριο του 1895 είναι το Δημαρχείο της Πόλης, εντυπωσιακό με πυλώνες διακοσμημένους με αγάλματα από την Ελληνική μυθολογία.
Στο κέντρο της πλατείας Ελευθερίας και μπροστά στο Δημαρχείο, βλέπουμε το χάλκινο άγαλμα του Svetozar Miletić (1826-1901), σπουδαίου Σέρβου πολιτικού ηγέτη επί Αυστρο-Ουγγαρίας, μέλους του Κοινοβουλίου, δικηγόρου και δημάρχου. Θεωρείται μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς σπουδαίας σημασίας.
Άποψη της πλατείας
Προχωρήσαμε πίσω από τον Καθεδρικό Ναό και βρεθήκαμε σε μια μικρή πλατεία, όπου το Επισκοπικό Μέγαρο, ένα αρχοντικό με κόκκινα τούβλα.
Μπροστά από το κτίριο βρίσκεται το ορειχάλκινο άγαλμα του Jovan Jovanović Zmaj (1833-1904), ποιητή και ιατρού.
Λίγα μέτρα πίσω από το Μέγαρο της Επισκοπής,
βρίσκεται ο Ορθόδοξος Καθεδρικός Ναός του Αγίου Γεωργίου, από το 1853.
Η είσοδος
και το εσωτερικό του
Ο χρόνος όμως είναι αδυσώπητος όταν είσαι με γκρουπ. Φεύγοντας φωτογράφησα ωραία κτίρια και λεπτομέρειες από τις προσόψεις τους.
Στην επιστροφή μας για Βελιγράδι, είχαμε εικόνες από τον Δούναβη
Βρισκόμαστε στην γειτονιά Gardos, στο Νέο Βελιγράδι και στην ευρύτερη περιοχή Zemun.
Εδώ το πούλμαν έκανε μία στάση, γιατί υπάρχει ένα όμορφο πάρκο δίπλα στον Δούναβη. Υπάρχουν ταβέρνες, καφέ και είναι πολύ όμορφα.
Είχαμε την τύχη να βρεθούμε σε μια όμορφη γιορτή, αλλά προς το τέλος της. Ρώτησα τον κόσμο τι γιορτάζουν και μου είπαν τα 50 χρόνια από την ίδρυση του Ναυτικού Ομίλου.
Ακούσαμε ωραία τραγούδια
Μας κέρασαν κρασί, ψωμί και ψητό σούβλας!
Μόλις που προλάβαμε...
Οι τελευταίες εικόνες μιας όμορφης μέρας
Σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη σας!
Σας εύχομαι μια ευτυχισμένη χρονιά, με εκπλήρωση των προσδοκιών σας!
Thank you for the lovely impressions :).
ΑπάντησηΔιαγραφήxoxo
ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ, με υγεία!
ΑπάντησηΔιαγραφή¨Ομορφη Πόλη, χώρα, περιγραφή.
Μάγδα μου, πάντα καλά.
Υγ.(ο αδελφός μου, έφυγε. Το αγροτικό, ερήμωσε... Όπου γης και...)
Αγαπημένη μου φίλη, λυπάμαι πολύ...Είθε να αναπαύεται εν ειρήνη. Εύχομαι να μπορέστε να έρθετε με παιδιά και εγγόνια και να ζωντανέψει!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά
buen reportaje, en el que se suceden unas buenas fotos, con vistas preciosas de los distintos puntos que has visitado. Lo bueno que tienen las fotos es que volvemos a recordar y de nuevo revivimos esas buenas sensaciones que tuvimos, cuando lo visitamos.
ΑπάντησηΔιαγραφήBesos
Recordar es volver a vivirlos,y eso nos gusta hacer a veces.
ΑπάντησηΔιαγραφήEstupendas fotos. Más las dos últimas. con esos preciosos colores de otoño.
Te deseo un buen 2020.
Un abrazo.
Καλά που έχουμε κι εσένα που μας ταξιδεύεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί ωραίες εικόνες και πόσες πληροφορίες!
Είναι σαν να πήγαμε.
Καλή χρονιά Μάγδα μου και καλά ταξίδια.
Happy New Year! What a beatiful town!
ΑπάντησηΔιαγραφή