ΠΡΕΣΠΕΣ - PRESPES - GREECE

Κάνετε κλικ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σήμερα θα επισκεφθούμε τον Εθνικό Δρυμό Πρεσπών, ένα τοπίο φυσικό απείρου κάλλους, με μεγάλη βιοποικιλότητα σε χλωρίδα και πανίδα!
Θα χαρείτε όλο το οδοιπορικό και θα απολαύσετε την άνοιξη, σ΄όλη την διαδρομή!
Επιλέξαμε τον δρόμο Έδεσσας-Φλώρινας, γιατί αυτή την εποχή, οι κερασιές γύρω από την Έδεσσα, είναι ολάνθιστες!
Από Θεσσαλονίκη μέχρι τις Πρέσπες, μέσω αυτού του δρόμου, χρειάζονται -3- ώρες περίπου, 230 χλμ.
Υπάρχει και συντομότερος δρόμος, δια της Εγνατία οδού, μέσω Καστοριάς.
Μπορείτε να παρακολουθήσετε στον χάρτη όλη την διαδρομή μας.

Περνούμε περιφερειακά την Έδεσσα και οδεύουμε προς Φλώρινα.



Κι από τις δύο πλευρές του δρόμου, το θέαμα ήταν συναρπαστικό!





Στην Φλώρινα, μπαίνουμε για λίγο στην πόλη και αμέσως στρίβουμε δεξιά για Βίγλα. Ο δρόμος είσαι δασικός, πολύστροφος βέβαια, αλλά φαρδύς. Στην επόμενη φωτογραφία, υπάρχει πινακίδα που σε προειδοποιεί για το ότι μπορεί να συναντήσεις αρκούδα και πρέπει να την σεβαστείς.



Παρακάτω θα δείτε, τον δασικό δρόμο με τις οξιές, την κορυφή του όρους Βαρνούντα με τις ανεμογεννήτριες και τις πίστες του σκι, που τώρα δεν έχουν πολύ χιόνι.









Ήδη φθάσαμε στην Βίγλα-Πισοδερίου, σε υψόμετρο 1550 μ. Εδώ βρίσκονται οι πέντε αναβατήρες για τις πίστες και δύο τουριστικά σαλέ, για διανυκτέρευση και φαγητό.





Η επόμενη φωτογραφία μας δείχνει τον χάρτη των δέκα (10) χιονοδρομικών πιστών,που είναι Ολυμπιακών προδιαγραφών!



Ο περιβάλλον χώρος







Σε 5 χλμ.συναντούμε το αρχοντικό χωριό Πισοδέρι με 1450 μ. υψόμετρο. Περιβάλλεται από μεγάλα δάση οξιάς, παρθένου φύσης, όπου ζουν πολλά είδη ζώων και πηγάζει ο ποταμός Αλιάκμονας.



Εδώ ετάφη η κεφαλή του Παύλου Μελά και εδώ είναι η Μοδέστειος Σχολή, κτίσμα του 1903, ανώτερο εθνικό ίδρυμα, σήμερα ξενώνας.
Το Πισοδέρι έχει 60 κατοίκους, Βλαχόφωνους που διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στον Μακεδονικό Αγώνα!
Επίσης είναι η γενέτειρα του Νικολάου Κασομούλη, ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, η προτομή του οποίου βρίσκεται σε περίοπτη θέση. Όλη η οικογένεια Κασομούλη αγωνίστηκε ηρωικά στην Επανάσταση του Γένους.



Η βρύση του χωριού και ένας μικρός καταρράκτης



Φεύγοντας, σε μια στροφή του δρόμου, υπάρχει πινακίδα, η οποία οδηγεί στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος, του 1050, που αποτέλεσε κρησφύγετο του Μακεδονομάχου Παύλου Μελά και των συναγωνιστών του.



Φθάσαμε όμως στην περιοχή του Τριγώνου, όπου στρίβει ο δρόμος δεξιά για τις Πρέσπες και ίσια πάει στην Καστοριά και στην Αλβανία.
Εδώ υπάρχει το άγαλμα του Εμμανουήλ Σκουντρή, Κρητικού Μακεδονομάχου, που ήρθε από το Άδελε της Κρήτης, να πολεμήσει για την Μακεδονία μας, όπως και πολλοί άλλοι Κρητικοί, ο Ιωάννης Πούλακας, ο Γεώργιος Βολάνης και ακόμα 37 παλληκάρια!



Ένα παρατημένο εκκλησάκι



Μια πανέμορφη ανοιξιάτικη φύση





Και οι πινακίδες που σε οδηγούν



Μετά από λίγα χιλιόμετρα, στην θέση Περβάλι, ένας χώρος αναψυχής και ξεκούρασης με την πρώτη εκπληκτική θέα στην Μικρή Πρέσπα.



Αριστερά το μικρό νησάκι και δεξιά το μεγαλύτερο νησί του Αγίου Αχιλλείου στην Μικρή Πρέσπα.



Το νησάκι λέγεται Βιδρονήσι, ανήκει στην Μικρή Πρέσπα, κατ΄εξοχήν Ελληνική, με μικρό μέρος της μόνο, να ανήκει στην Αλβανία.



Μετά την ολιγόλεπτη στάση, συνεχίζουμε με προορισμό τα δύο πετρόκτιστα και όμορφα χωριά, τον Λαιμό και τον Άγιο Γερμανό.
Πρώτα θα πάμε προς το βουνό και μετά στις λίμνες.



Ο Λαιμός μας υποδέχεται με τα θαυμάσια σπίτια του, αρκετά εξ αυτών ξενώνες και την καταπράσινη φύση του, γεμάτη αγριολούλουδα!



Σωροί από καλάμια, που χρησιμοποιούνται στην αναρρίχηση των φασολιών, του κατ΄εξοχήν προϊόντος των Πρεσπών.



Ένα ακόμα αρχοντικό με τοπική αρχιτεκτονική, έτους κατασκευής 1932.



Απέναντι απ αυτό, ένα πολύ ευγενικό ζευγάρι με το εγγονάκι τους, μου επέτρεψαν με προθυμία να φωτογραφήσω το ολοζώντανο γριβάδι, προϊόν των λιμνών των Πρεσπών.



Σχεδόν ενωμένος ο Άγιος Γερμανός με τον Λαιμό. Η πρώτη του εικόνα είναι το ολοήμερο Δημοτικό Σχολείο, με αρκετά παιδάκια στην αυλή του και το Μουσείο της Βυζαντινής Συλλογής του Αγίου Γερμανού.





Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου του 17ου αιώνα και το Ηρώον του χωριού.



Μία ανθισμένη φορσύθια πάνω σε πέτρινο τοίχο



Δύο παλιά μαγαζιά, με τα σημάδια της εγκατάλειψης, το ένα λέγεται Αγάπη και το άλλο Χαρά!



Συνεχίζουμε τον ανηφορικό δρόμο προς την κεντρική πλατεία. Βρισκόμαστε σε υψόμετρο 1100 μ. στους πρόποδες του όρους Βαρνούντα, η υψηλότερη κορυφή του οποίου είναι 2334μ. Έχει 250 κατοίκους Πόντιους και Βλαχόφωνους.
Μέχρι πέρυσι λειτουργούσε και Ειρηνοδικείο, αλλά συγχωνεύθηκε με το Ειρηνοδικείο της Φλώρινας.



Το χωριό έχει διατηρήσει όλα τα πέτρινα σπίτια του.





Στην πλατεία δεσπόζει το ψηλό καμπαναριό της εκκλησίας του Αγίου Γερμανού, προς τιμήν του Γερμανού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, που καθαιρέθηκε στην περίοδο της εικονομαχίας και τον 11ο αιώνα αγιοποιήθηκε.
Η μικρή εκκλησία είναι του 10ου αιώνα. Το 1882 κτίστηκε μία μεγάλη εκκλησία που ενώθηκε με την μικρή.
Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, υπάρχει το σκήνωμα του Αγίου στο ύψος του σταυρού.



Και οι δύο εκκλησίες ήταν ανοικτές.
Ο Βυζαντινός ναός είναι πολύ μικρός, με πολύ μικρά παραθυράκια και με εξαιρετική τοιχογράφηση, που όπως προκύπτει από τις δύο κτητορικές επιγραφές, έγινε σε τρεις φάσεις. Περισσότερες πληροφορίες μας δίνει η αρχαιολόγος κ.Μελίνα Παϊσίδου, β΄εξαδέλφη μου, στον ιστότοπο http://odysseus.culture.gr/.





















Με τα αισθήματα του σεβασμού και της συγκίνησης, αποχωρήσαμε από τον Ιερό Ναό του Αγίου Γερμανού.
Με ικανοποίηση είδαμε ότι υπάρχει Κέντρο Ενημέρωσης για τις Πρέσπες, στην πλατεία.



Εκεί υπάρχει και το Δημοτικό κατάστημα



Και μία πινακίδα που μας ενημερώνει για την μοναδική ιχθυοπανίδα των Πρεσπών!



Ταβερνούλες, καφέ και ξενώνες









Την πλατεία διασχίζει ένα ποταμάκι που οι όχθες του είναι γεμάτες λουλουδάκια και το κυριότερο, υπάρχει στα νερά του μία σπάνια πέστροφα, της οποίας η αλιεία απαγορεύθηκε, γιατί απειλείται με εξαφάνιση. Ωραία σπίτια κοσμούν κι αυτήν την περιοχή!









Και τέλος, ένας νεαρός καβαλάρης



Και τώρα πάμε στις λίμνες. Ο δρόμος από τον Άγιο Γερμανό είναι μία ευθεία προς αυτές.
Το πρώτο που βλέπουμε είναι ένα κουκλίστικο σπιτάκι που πουλάει φασόλια.



Κι αμέσως μετά ενθουσιάζομαι από το κίτρινο χαλί που στρώθηκε στις Πρέσπες!!!



Η αποθέωση της φύσης! Στο βάθος τα κάτασπρα Αλβανικά βουνά, η μπλε μικρή Πρέσπα και το κίτρινο χαλί!!!



Δεν ήθελα να φύγω, φωτογράφιζα, τραβούσα βίντεο, αλλά η ώρα περνούσε...Να και μία πλάβα...έτσι λέγονται οι παραδοσιακές ξύλινες βάρκες της λίμνης, των οποίων οι τεχνίτες, διαρκώς λιγοστεύουν, δυστυχώς...



Στρίβουμε δεξιά της πινακίδας, προς Ψαράδες και ανεβαίνουμε ανήφορο. Από ψηλά το θέαμα της Μικρής Πρέσπας είναι εκπληκτικό!
Υπάρχει και ένα ξύλινο περίπτερο με ωραία θέα. Απολαύστε την...









Απ αυτήν την κίτρινη λουλουδιασμένη λωρίδα, κατεβήκαμε από τον Άγιο Γερμανό. Απέναντι μας λοιπόν, το χωριό και ο Βαρνούντας
χιονισμένος!





Εκεί, μέσα στις πέτρες, ποικιλία αγριολούλουδων!
Οι Πρέσπες έχουν 1500 είδη φυτών!!!!



Μετά από μερικές στροφές βρεθήκαμε σε ένα άλλο θαύμα της φύσης των Πρεσπών!
Στο εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, που περιτριγυρίζεται από αιωνόβιους κέδρους! Πως να μην αποτελούν Εθνικό Δρυμό οι Πρέσπες, με τέτοιους φυσικούς θησαυρούς!!!









Συνεχίζεται η ομορφιά του βραχώδους ανοιξιάτικου τοπίου και με τους Ψαράδες μπροστά μας







Αφήνουμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ της εισόδου του χωριού και πάμε να γνωρίζουμε τους ακριτικούς Ψαράδες.
Βρίσκονται σε 850 μ.υψόμετρο. Είναι το μοναδικό Ελληνικό χωριό στην αρχή της Μεγάλης Πρέσπας, που την μοιράζονται τρία κράτη.
Η Ελλάδα, η Αλβανία και η FYROM κατά το μεγαλύτερο μέρος.
Χωρίζεται από την λίμνη Οχρίδα από την οροσειρά Σούβα Γκόρα που σημαίνει Ξεροβούνι. Όπως είπαμε και στην παρουσίαση της Οχρίδας, η Μεγάλη Πρέσπα είναι ψηλότερη, γι αυτό και τα νερά της χύνονται στην Οχρίδα, μέσα από υπόγεια ρήγματα.
Οι κάτοικοι είναι 100 περίπου και ασχολούνται με την αλιεία και την κτηνοτροφία.
Υπάρχει εδώ μία φυλή μικρόσωμων αγελάδων, η βραχυκερατική αγελάδα των Πρεσπών. Κι αυτές είδος προς εξαφάνιση. Τώρα, όπως διάβασα, υπήχθησαν σε ένα πρόγραμμα διάσωσης.





Περπατούμε κατά μήκος της λίμνης, δυστυχώς όμως ο δυνατός αέρας, δεν μας επέτρεψε να επισκεφθούμε τα ασκηταριά της περιοχής με βάρκα.





Ξαφνικά ακούμε ένα εγκάρδιο "καλημέρα σας" από τον ευγενικό και χαμογελαστό ρεπόρτερ της ALFA TV κ.Γ.Γρηγοριάδη. Ήταν εκεί με το συνεργείο του για ένα ντοκιμαντέρ για τις Πρέσπες, που θα προβληθεί στις 9 του Μάη, στην εκπομπή του κ.Ν.Μάνεση. Μάλιστα, παρά τον καιρό, πήγαν με ένα ψαρά και ψάρεψαν ένα μεγάλο γριβάδι. Με χαρά τους φωτογράφησα.





Εδώ στους Ψαράδες, δημιουργήθηκε ένα θαυμάσιο πλωτό λιμανάκι για τις βάρκες. Το διασχίζαμε και κουνιόμασταν από τον αέρα!





Πανοραμική άποψη του χωριού







Πάμε μια βόλτα στο χωριό









Και θα τελειώσουμε την ημερήσια εκδρομή μας, στο γραφικό νησάκι του Αγίου Αχιλλείου





Πόσα λουλουδάκια κάτω από τις πινακίδες!!!



Εδώ ζουν 21 κάτοικοι, που εξυπηρετούνται με την πλωτή πεζογέφυρα μήκους 650 μ.που κατασκευάστηκε το 2.000. Έχουν και τις βάρκες τους για να κουβαλούν τα βαριά πράγματα. Δείτε το νησί από ψηλά...





Αφήνουμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ και ανεβαίνουμε στην γέφυρα. Τα άσπρα συννεφάκια, καθρεφτίζονται στην λίμνη...







Και μια ευχάριστη έκπληξη! Μετά από ένα μακροβούτι, ήρθε μπροστά μου ένα σκουφοβουτηχτάρι (Podiceps cristaus). Την πληροφορία μου την έδωσε, όπως κι άλλες, η ευγενική ιδιοκτήτρια του ξενώνα του Αγ.Αχιλλείου κ.Ι.Παρασκευοπούλου. Μου είπε επίσης ότι στο πρόγραμμα διάσωσης της βραχυκερατικής αγελάδας, λαμβάνουν μέρος και οι κάτοικοι του Αγίου Αχιλλείου.







Κάνουμε έναν περίπατο στο νησί. Η εκκλησία στην κορυφή είναι του Αγίου Αχιλλείου.
Στο πίσω μέρος του νησιού, υπάρχουν τα ερείπια μιας τρίκλιτης βασιλικής του 10ου αιώνα, η οποία απετέλεσε για πέντε αιώνες, τον επισκοπικό ναό της Πρέσπας. Εδώ μετέφερε ο τσάρος της Βουλγαρίας Σαμουήλ από την Λάρισα, τα λείψανα του Αγίου Αχιλλείου.



Ο ξενώνας που έχει και εστιατόριο,είναι γεμάτος έργα τέχνης!



Σε ένα τοίχο, λίγο παρακάτω, ήταν κρεμασμένα τα απαραίτητα σύνεργα των ψαράδων της λίμνης. Η πλούσια ιχθυοπανίδα των Πρεσπών, τις έχει κατατάξει ανάμεσα στους δέκα υγροτόπους της Μεσογείου. 23 είδη ψαριών ζουν στις Πρέσπες, εννέα εκ των οποίων είναι ενδημικά, που σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο. Γι αυτό και προστατεύονται από την Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία.
Εξ αυτού του λόγου, κατά την περίοδο της αναπαραγωγής τους, απαγορεύεται η αλιεία.



Ξαφνικά, είδα ένα σμήνος πουλιών, όσο τα πρόλαβα, τα φωτογράφισα.



Η τελευταία εικόνα που θα δείτε, είναι η καινούργια εκκλησία του Αγίου Αχιλλείου στο ύψωμα του νησιού, τριγυρισμένη από ...Άνοιξη!!!



Κάθε τόπος έχει τις ομορφιές του.
Η Ελλάδα μας είναι τόσο όμορφη! Ας σεβαστούμε αυτήν την ευλογημένη φύση, είναι δώρο Θεού!
Αγαπημένοι μου φίλοι, σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την παρουσία σας!