ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ στην ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ - ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ

Κάνετε κλίκ για μεγέθυνση της κάθε φωτογραφίας.

Click photo to enlarge.

Σήμερα θα επισκεφθούμε τα Καλάβρυτα του Νομού Αχαΐας.

Μια όμορφη ορεινή, ιστορική και μαρτυρική κωμόπολη, με 1650 κατοίκους, κτισμένη στις πλαγιές των Αροανίων (Χελμός), σε υψόμετρο 750 μ.

Θα ξεκινήσουμε το οδοιπορικό μας από το παραθαλάσσιο Διακοπτόν (Διακοφτό), την γενέτειρα του αξέχαστου ηθοποιού Διονύση Παπαγιαννόπουλου, το οποίο απέχει 36 χλμ. από τα Καλάβρυτα.

Ο χάρτης του http://www.elabs.dreamhosters.com/ είναι πολύ κατατοπιστικός

Ο δρόμος ελίσσεται στις κατάφυτες από πεύκα και άλλα είδη φυτών, πλαγιές του Χελμού, που στα μέσα Οκτωβρίου είχαν στολιστεί με τα πιο όμορφα φθινοπωρινά τους χρώματα!

Πρώτη στάση για φωτογράφιση το εξωκκλήσι της Αγίας Μαρίνας, λίγο πριν το Άνω Διακοπτό, που είναι κτισμένο στα 482 μ.

Η θέα από εδώ είναι εξαιρετική! Βλέπουμε το φαράγγι του Βουραϊκού και τα κατάφυτα βουνά!

Ανεβαίνοντας τον φιδογυριστό δρόμο, βλέπουμε το Άνω Διακοπτό με τις κόκκινες στέγες του και την καταπληκτική του θέα στον Κορινθιακό κόλπο!

Ένα ξενώνα-μπαλκόνι με απέραντη θέα

Λίγο παραπάνω συναντούμε τον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων της Κερνίτσης-Διακοπτού.

Απέναντι του, μια πέτρινη βρύση με γάργαρο νερό!

Σε μια άλλη στροφή του δρόμου, βλέπουμε ένα αντίγραφο της ατμομηχανής του Μουντζούρη, του οδοντωτού σιδηροδρόμου, που διασχίζει το φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού. Βρίσκεται στο πανέμορφο χωριό Καλυβίτης με την υπέροχη θέα!

Δίπλα και το Σαλέ της Γεύσης, εστιατόριο γραφικό με πολλές νοστιμιές!

Η βρύση του

Από το μπαλκόνι του, το χωριό Καλυβίτης σ΄όλη του την μεγαλοπρέπεια!

Και ευρύτερη θέα

Αλλά θέα και προς την άλλη πλευρά, στον δρόμο προς Καλάβρυτα.

Συνεχίζουμε την ανάβαση

Εδώ λόγω κατολισθήσεων, έχει δοθεί ιδιαίτερη μέριμνα στον δρόμο και επειδή το υψόμετρο είναι γύρω στα 800 μ.έχει και κιόσκι για θέα και ξεκούραση.

Εδώ βλέπετε ένα οροπέδιο-αμπελώνα στα 800 μ ύψος, πάνω από το φαράγγι του Βουραϊκού, καθώς και τις εγκαταστάσεις της οινοποιίας CAVINO.
Οι αμπελώνες εδώ είναι από το 1550 όταν η Ιερά Μονή της Θεοτόκου του Μεγάλου Σπηλαίου, παρήγαγε κρασιά. Επειδή όμως δεν υπάρχουν πλέον αρκετοί μοναχοί, τα νοίκιασαν στην εταιρία Cavino.

Στην επόμενη φωτογραφία, η πινακίδα μας οδηγεί στην Ιερά Μονή της Θεοτόκου του Μεγάλου Σπηλαίου

Ανεβαίνοντας τον ανηφορικό δρόμο προς την Ιερά Μονή και ρίχνοντας το βλέμμα προς τα επάνω, δέος και έντονη συγκίνηση μας κυριεύουν.

Ένας θεόρατος βράχος, σε υψόμετρο 950 μ. και γαντζωμένα επάνω του, τα κτίρια της Μονής.

Βρισκόμαστε στην αρχαιότερη Μονή της Ελλάδας μας, που το 362 μ.Χ έκτισαν οι Θεσσαλονικείς αδελφοί Μοναχοί Συμεών και Θεόδωρος.
Από τα σπουδαιότερα προσκυνήματα της Ορθοδοξίας μας!

Ανεβαίνουμε αρκετές σκάλες για να εισέλθουμε στο εσωτερικό της.

Μπροστά μας το μνημείο με τα ονόματα 16 μοναχών, βοηθών και επισκεπτών που κατεκρημνίσθησαν απ΄αυτόν τον βράχο στις 8-12-1943, από τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής και δίπλα η Παγκαλαβρυτινή Ένωσις μας υπενθυμίζει ότι στις 24 Ιουνίου Ι827 μοναχοί και αγωνιστές ενωμένοι, με την βοήθεια της Παναγίας, απέκρουσαν νικηφόρως!!! 20.000 στρατό του Ιμπραήμ πασά.

Η είσοδος της Ιεράς Μονής

Η πρώτη αίθουσα, όπου στον απέναντι τοίχο έχει φιλοτεχνηθεί η νικηφόρος μάχη των αγωνιστών μας, καθώς και η πυρκαϊά που τέσσερις φορές, το 840, το 1400, το 1640 και το 1934 κατέστρεψε το Μοναστήρι.

Εξαιρετικές εικόνες κοσμούν την Μονή

Η πόρτα μας οδηγεί στον πάνω όροφο,

όπου υπάρχουν εντυπωσιακές αίθουσες!

Οι λεπτομέρειες από την αγιογράφηση των τοίχων

Εδώ είναι όλοι εκστατικοί, από το θαύμα του αποτυπώματος της εικόνας της Παναγίας στον πλάτανο, εξ ου και η ονομασία Παναγία Πλατανιώτισσα, που είδατε στην προηγούμενη ανάρτηση μου.

Το Καθολικό της Μονής, σκαμμένο στον βράχο, με τις τοιχογραφίες του 1653, φιλοξενεί την Ιερή Εικόνα της Παναγίας με το Θείον Βρέφος, φιλοτεχνημένη από τον Ευαγγελιστή Λουκά.
Η εικόνα είναι φτιαγμένη από μαστίχα και κερί και ενώ έχει μαυρίσει από τις αλλεπάλληλες πυρκαϊές, η Θεία Πρόνοια δεν επέτρεψε να καταστραφεί.

Ο γέροντας της Μονής είχε την καλοσύνη να μου εξιστορήσει την ιστορίας της θαυματουργού Εικόνας της Παναγίας, ότι δηλαδή η εικόνα αυτή βρέθηκε από μία βοσκοπούλα από την Ζαχλωρού (ένα παρακείμενο χωριό), σε μια σπηλιά με πηγή, στην οποία πήγε ένας τράγος της να πιει νερό.

Υπέδειξε τον τόπο στους αδελφούς μοναχούς, οι οποίοι σιγά-σιγά έκτισαν την Μονή, η οποία αριθμεί σήμερα 80 κελιά. Η βοσκοπούλα Ευφροσύνη, τιμάται σήμερα ως Αγία και η πηγή με το αγίασμα ονομάζεται "Η πηγή της κόρης".

Μία πόρτα μας οδηγεί στην σπηλιά και στο αγίασμα

Και η πηγή με το αγίασμα

Η Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου έχει πολλές αίθουσες, πολλούς ναΐσκους και είναι 8όροφη.

Σε έναν μικρό ναό, φυλάσσονται λειψανοθήκες με οστά Αγίων, καθώς και κάρες των ιδρυτών της Μονής.

Εθνικά και Ιερά κειμήλια ανεκτίμητης αξίας, βρίσκονται στην Ιερά Μονή! Ακόμα και ένα ολόκληρο χρυσοποίκιλτο τέμπλο!
Σε μια ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα-μουσείο.

Μια τελευταία ματιά στο Μεγάλο Σπήλαιο,

στον περιβάλλοντα χώρο,

όπου βγαίνοντας, βλέπουμε απέναντι ένα μεγάλο εστιατόριο.

Δέκα χιλιόμετρα μας μένουν για τα Καλάβρυτα απ αυτόν τον δρόμο

Εμείς κάναμε συν πέντε, προσπερνώντας τα Καλάβρυτα, για να προλάβουμε να επισκεφθούμε την Μονή της Αγίας Λαύρας.

Φτάσαμε εκεί στις τέσσερις το απόγευμα, αλλά ήταν ήδη πολύ αργά.Είχε κλείσει και ήδη χτυπούσε η καμπάνα για τον Εσπερινό.
Ευτυχώς που ήταν ανοιχτή η κεντρική πόρτα κι έτσι επισκεφθήκαμε τον κήπο του Μοναστηριού.

Από τις αρχαιότερες Μονές και η Αγία Λαύρα, ιδρύθηκε από τον Μοναχό Ευγένιο το 961 μ.Χ. Κάηκε κι αυτή τρεις φορές και ανοικοδομήθηκε.
Είναι γνωστή σε όλους μας, διότι εδώ ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ύψωσε το Ιερό Λάβαρο της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, το οποίο ήταν παραπέτασμα της Ωραίας Πύλης και όρκισε τους αγωνιστές-πρωτεργάτες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Γεγονός που τιμάται ως Εθνική εορτή κάθε χρόνο την 25η Μαρτίου, που είναι και η μεγάλη θρησκευτική εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου.

Εδώ ο πλάτανος, που γύρω του μαζεύτηκαν τα παλληκάρια και έδωσαν τον όρκο της ελευθερίας!

Ο περιβάλλων χώρος της Αγίας Λαύρας έχει και άλλους μικρότερους ναούς

Εδώ είναι και η προτομή του αγωνιστή Βασιλείου Πετμεζά, εκ των ηρώων της Επανάστασης, Στρατηγού (1785-1872)

Σε ένα δέντρο μία πινακίδα με το ιστορικό της Ιεράς Μονής εν συντομία

ένα κανόνι

και μία κρήνη

Δυστυχώς, είχα την εντύπωση ότι το Μοναστήρι θα ήταν συνεχώς ανοιχτό μέχρι την δύση του ηλίου και δεν φρόντισα να μάθω το ακριβές ωράριο.
Γι αυτό το φωτογράφισα φεύγοντας για να ενημερωθείτε, τουλάχιστον εσείς, σωστά.

Κατεβαίνοντας τον δρόμο προς τα Καλάβρυτα, είχαμε ωραία θέα της πόλης. Τράβηξα από εδώ την πρώτη φωτογραφία μου στην σημερινή μου ανάρτηση, καθώς και την επόμενη.

Η ιστορική διαδρομή των Καλαβρύτων ξεκινάει από την αρχαιότητα, το 776 π.Χ. όταν όταν έφερε το όνομα Κύναιθα, σύμφωνα με τον ιστορικό μας περιηγητή Παυσανία.

Το όνομα Καλάβρυτα που σημαίνει καλές βρύσες, το πήραν μεταγενέστερα, το 13ο αιώνα μ.Χ, την εποχή της Φραγκοκρατίας.

Από το 1430 μέχρι το 1443 ήταν ένα από τα τρία δεσποτάτα της Πελοποννήσου, με πρώτο δεσπότη τον Θωμά Παλαιολόγο και στην συνέχεια τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.

Και τώρα θα ανεβούμε στον λόφο Καππή, στον τραγικό τόπο, όπου οι Γερμανοί κατακτητές, εκτέλεσαν στις 13 Δεκεμβρίου του 1943, όλο τον αντρικό πληθυσμό των Καλαβρύτων, από 12 χρονών και άνω.

Ανεβαίνουμε προς τον λόφο

Λίγο παραπάνω από το νεκροταφείο της πόλης, αντικρίζουμε ένα τεράστιο λευκό Σταυρό

και την τραγική πινακίδα

Γεμάτη συγκινησιακή φόρτιση,μη μπορώντας να συγκρατήσω τα δάκρυα μου, άκουσα από ένα κάτοικο των Καλαβρύτων, που ήταν εκείνη την στιγμή στον λόφο, πως έγινε το τραγικό περιστατικό.

Τις προηγούμενες ημέρες είχαν προηγηθεί μάχες με τους αντάρτες, όπου οι Γερμανοί έχασαν κάποιους άντρες στην μάχη. Εις αντίποινα, αφού έκαψαν και σκότωσαν στα γύρω χωριά, περικύκλωσαν τα Καλάβρυτα, ενώ προηγουμένως είχαν στήσει και είχαν κρύψει τα πολυβόλα τους γύρω από αυτόν τον λόφο.
Έκλεισαν τα γυναικόπαιδα μέσα στο σχολείο και οδήγησαν όλους τους άντρες άνω των 12 ετών στον λόφο, δήθεν για να τους μιλήσουν.
Εν τω μεταξύ οι Γερμανοί, που είχαν συγκεντρώσει όλα τα λάφυρα και χρήματα των κατοίκων, έβαλαν φωτιά στο σχολείο καθώς και σ΄όλο το χωριό.

Άφησαν τους άντρες έντρομους, σφαδάζοντες, να "δουν" αυτό το θέαμα και αμέσως μετά από μία φωτοβολίδα-σύνθημα για την εκτέλεση, άρχισαν τα πολυβόλα να θερίζουν.

Οι γυναίκες αλλόφρονες, έσπασαν τις πόρτες και τα παράθυρα του σχολείου και άρχισαν να τρέχουν προς τον λόφο, για να αντικρίσουν το αποτρόπαιο έγκλημα, για να δουν τα παιδιά τους, τους άντρες τους, τους αδελφούς τους νεκρούς.

Και μέσα στον παγωμένο Δεκέμβρη, κατάφεραν με δυσκολία να τους ενταφιάσουν.

Μερικοί ετάφησαν εδώ, άλλοι στο νεκροταφείο του χωριού. Οι τεράστιες μαρμάρινες επιφάνειες του ιερού αυτού μνημείου, είναι γεμάτες από ονόματα πεσόντων.

Στην επόμενη μαρμάρινη πλάκα, θα δείτε αριστερά και ένα γυναικείο όνομα. Μου εξήγησε ο αφηγητής μου, ότι η ΚΡΙΝΑ ΤΖΑΒΑΛΑ ήταν μία ηλικιωμένη γυναίκα, που ποδοπατήθηκε κατά την προσπάθεια εξόδου της από το σχολείο.

Ονόματα, ονόματα...ατελείωτος κατάλογος...

Στην επόμενη μαρμάρινη πλάκα, αναγράφονται εκτός από τα ονόματα των φονευθέντων και 6 ονόματα ανθρώπων, που γλύτωσαν από την χαριστική βολή.
Δυστυχώς, τυφλωμένη από τα δάκρυα, δεν έβλεπα τι φωτογράφιζα και δεν έβγαλα ολόκληρη την στήλη.

Κάτω από το έδαφος, ένα μικρό εκκλησάκι γεμάτο από εκατοντάδες καντήλια και εκατοντάδες ονόματα...

Και με τεράστια γράμματα, ΟΧΙ ΠΙΑ ΠΟΛΕΜΟΙ - ΕΙΡΗΝΗ

Έξω από το μικρό εκκλησάκι ένα θαυμάσιο γλυπτό της Άννης Βαφιά.
Μια γυναικεία μορφή, πετρωμένη, γεμάτη θλίψη και απόγνωση. Η γυναίκα μάνα, σύζυγος, κόρη, αδελφή...

Η γυναίκα, που μετά τόση οδύνη, χωρίς σπίτι, χωρίς τίποτα, ανάστησε τα ορφανά της και την πόλη της!

Και χάρις σ΄αυτήν, όπως βλέπω από κει ψηλά, από τον αιματοβαμμένο λόφο, τα Καλάβρυτα στέκουν όρθια, περήφανα και ζωντανά!!!

Ακόμα και σήμερα, το σημείο αυτό της ανάρτησης μου, δυσκολεύτηκα να το παρουσιάσω. Στο σημείο αυτό, ευχαριστώ θερμά τον άγνωστο αφηγητή μου.

Στο κέντρο των Καλαβρύτων, στον κεντρικό του δρόμο, το Μουσείο του Καλαβρυτινού ολοκαυτώματος, είναι συγκλονιστικό.

Θα επισκεφθούμε τώρα την κεντρική πλατεία των Καλαβρύτων, όπου δεσπόζει ο Ιερός Ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Εδώ πρέπει να ευχαριστήσω τον επί 50 χρόνια κουρέα των Καλαβρύτων κ.Ιωάννη Κουτρουμπή, που με πρόσχαρη διάθεση μου μίλησε για την πόλη του και μου υπέδειξε τα κυριότερα μνημεία.

Μου έδειξε τα δύο ρολόγια στην Μητρόπολη και μου είπε ότι στο ένα ο χρόνος σταμάτησε στις 2.34 της 13ης Δεκεμβρίου του 1943, όταν έγινε αυτό το βαρύ και απεχθές έγκλημα.

Γύρω από την εκκλησία, οι προτομές ενδόξων ηρώων!!!

Νικόλαος Αθ.Πετιμεζάς,Στρατηγός (1790-1865) - Εκ των πρωτεργατών της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Αθανάσιος Πετιμεζάς, Ήρωας Αγωνιστής και η Καπετάνισσα χήρα του Πανωραία Πετιμεζά

Ανδρέας Ασημ. Ζαΐμης (1791-1840), από τους πρωτεργάτες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.

Ένα μνημείο αφιερωμένο στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-1913

Και δύο κανόνια είδα στην κεντρική πλατεία, της οποίας κάθε γωνιά, είναι ΙΣΤΟΡΙΑ !

Λίγο παραπάνω από την πλατεία, στέκεται αγέρωχο το Αρχοντικό της Παλαιολογίνας, βυζαντινού ρυθμού, σαν φρούριο κτισμένο.
Λέγεται από ιστορικές πηγές, ότι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, επί του οποίου τα Καλάβρυτα είχαν εξελιχθεί σε σπουδαίο πνευματικό κέντρο κατά το 1440, το δώρησε στην πριγκίπισσα Αικατερίνη Παλαιολόγου.

Ευτυχώς παρά τις καταστροφές και τις φωτιές, το τριώροφο, 530 τμ. παλάτι, διασώθηκε και ο τελευταίος ιδιοκτήτης του κ.Βασίλειος Τσαπάρας, το δώρισε στον Δήμο Καλαβρύτων για κοινωφελείς σκοπούς. Και έτσι χρησιμοποιείται, ως συνεδριακό και πολιτιστικό κέντρο.

Πάνω στον κεντρικό δρόμο το άγαλμα του Κωνσταντίνου Γεωργακόπουλου (1890-1973) Πρωθυπουργού της Ελλάδος και Προέδρου του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού.

Και μερικές εικόνες από την σύγχρονη, τουριστική πόλη των Καλαβρύτων, που έχει ξενοδοχεία, ταβέρνες, καφέ και γνήσια τοπικά προϊόντα!

Σήμερα αγαπημένοι μου φίλοι, κάνατε μαζί μου ένα ταξίδι, στην ιστορία και στην μνήμη. Αυτό είναι τα Καλάβρυτα!
Την επόμενη φορά θα ταξιδέψουμε με το περίφημο ιστορικό, οδοντωτό τρενάκι των Καλαβρύτων, στο πανέμορφο και καταπράσινο φαράγγι του Βουραϊκού ποταμού!
Θα έχουμε ραντεβού στον ιστορικό σταθμό των Καλαβρύτων, εδώ

Ως τότε γεια σας και σας ευχαριστώ θερμά που ταξιδέψαμε μαζί!